ကိုယ္အရင္ေနခဲ့တဲ့အခန္းမွာ ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြ အသုံးအေဆာင္ေတြအားလုံး ေနရာတက်ပင္ ႐ွိေနေသးသည္။အားလုံးပစ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီ ထင္ခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့အားလုံးေနရာတက်႐ွိေနေသးသည္။ဒီအခန္းကိုဒီအတိုင္းထားၿပီး ခင္ဗ်ား ျပန္လာမွာ ေစာင့္ေနခဲ့တာဟူေသာသခင္ေလးစကားသံေလး...
ျပန္ေတြးမိတိုင္းမ်က္ရည္ဝဲမတက္ၾကည္ႏူးရသည္။ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးကာ ညဝတ္တစ္စုံ ေကာက္ဝတ္ၿပီး ေရစိုေနေသာေခါင္းကိုdryerႏွင့္ခပ္ျမန္ျမန္မႈတ္လိုက္သည္။
သခင္ေလးအခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေတြ႔လိုက္ရသည္က
ေစာင္ပုံထဲနစ္ျမဳပ္ကာ ေကြးေနေသာသခင္ေလးရယ္ပ ါ။ဒီလူသားေလးနားက တစ္ဖဝါးေလးေတာင္မခြာခ်င္ေတာ့ေပ။အတင္းသာတိုးဝင္ၿပီးဖက္ထားပစ္ခ်င္သည္။
"ေခါင္းေျခာက္ၿပီလား သခင္ေလး"
"အင္းေျခာက္သြားၿပီ..."
"မအိပ္ခ်င္ဘူး....မိုးေအးတယ္ေလကြာ"
ကုတင္ေပၚအတင္းဝင္လွဲကာ ေစာင္ပုံေလးအတိုင္း ေပြ႔ဖက္ထားမိသည္။
"ဘာလာလုပ္တာလဲ ဟိုဖက္ခန္းမွာအိပ္ လႊတ္ေပးေနာ္...မလႊတ္ရင္ကန္ခ်မွာ"
"လုပ္ရက္တယ္ေပါ့....သခင္ေလးကရက္စက္လိုက္တာ"
ေစာင္ထဲမွေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္း ပ်ံထြက္လာၿပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုကန္ေတာ့သည္။
"ဟာ...သခင္ေလးကကြာ"
"ေျပာ...ေစာင္ကိုဖက္မွာလား...လူလား"
သြားစြယ္ခြၽန္ခြၽန္ေလးမ်ားေပၚသည္အထိႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပံဳးျပေတာ့ ဒီလူသားကအခ်စ္ပိုရျပန္သည္။
ေစာင္ကိုဆြဲဖယ္ကာလွဲခ်လိုက္ၿပီးလက္ေမာင္းတစ္ဖက္
ဆန္႔တန္းေပးလိုက္သည္။"ကိုယ့္လက္ေမာင္းေပၚလာ"
ဆံသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြႏွင့္ ေခါင္းေလးကိုယ့္လက္ေမာင္းေပၚေနရာက်ေတာ့မွ
ေစာင္ကိုႏွစ္ေယာက္လုံးေပၚသို႔ရင္ဘတ္နားထိဆြဲျခံဳလိုက္သည္။"ကိုယ္လြမ္းေနခဲ့တာ"
"အင္း"
လက္ေမာင္းေပၚမွလူသားေလး၏နားထင္ကိုခပ္ဖြဖြေလး
နမ္းကာခပ္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္မိသည္။
YOU ARE READING
No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]
Fantasyမင္းဆိုးတာေတြ ကိုယ္သိတယ္ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ပဲမင္းကိုနားလည္တယ္..... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူဆိုးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလုံးသားကို လူဆိုးအခ်င္းခ်င္းပဲ နားလည္နိုင္လို႔ေပါ့....