No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 34

ဒဏ္ရာေတြ ေဆးထည့္ေပးၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အျပင္သြားရန္ျပင္မိသည္။စိတ္ေတြပင္ပန္းေနၿပီ။ခဏေလာက္ ထြက္သြားခ်င္မိသည္။ကုတင္ေပၚမွ ထကာသြားရန္ျပင္ေတာ့

"သခင္ေလး....ဘာလုပ္မလို႔လဲ"

"အျပင္သြားမလို႔"

"သြားလို႔မရဘူးေနာ္"

"ဂ႐ုမစိုက္ဘူး"

အတင္းသြားရန္ျပင္ေနတဲ့ သခင္ေလးကို ပိုင္ေလးေရာ ေရလႈိင္းပါ ပခုံးကေနတစ္ေယာက္တစ္ဖက္ ဆြဲထားရသည္။

"မသြားရဘူး....နင့္လက္ကကားေမာင္းလို႔မရဘူးေနာ္....မဆိုးစမ္းနဲ႔"

ေလသံမာမာႏွင့္ ေရလႈိင္းဖိေဟာက္လိုက္ရသည္။နားဝင္ဖို႔ေတာ့မေသခ်ာေပမဲ့။

"ဘယ္ဘက္လက္ေကာင္းေသးတယ္....ငါ့ကိုဒုကၡိတလို...လာမဆက္ဆံနဲ႔"

"ဘယ္ဘက္က ဘယ္လိုအဆင္ေျပမွာလဲ သခင္ေလးရယ္....ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္"

"မလိုဘူး..ကိုယ့္ဟာကိုသြားမယ္...ဘယ္သူတားရဲလဲ"

ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ေတြကို အတင္း႐ုန္းဖယ္ကာ ထြက္သြားေလၿပီ။သခင္ေလးက ေဒါသေတြ တ႐ွဴး႐ွဴးထြက္ေနတဲ့ ေႁမြေဟာက္ေလးလိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရဘူး။

"မ...ကြၽန္ေတာ္ လိုက္သြားလိုက္မယ္"

"ေနအုန္း...သူ႔ေနာက္ကလိုက္တာ သိရင္သတ္လိမ့္မယ္...ခဏေနမွလိုက္"

ပိုင္ေလးလည္း စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်ကာ ကုတင္ေပၚ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။သခင္ေလး ဘာအနၱရာယ္မွ ျဖစ္မလာပါေစနဲ႔ကြာ။

"မမ...မမ...ဟန္႐ွင္းက ေသြးေတြနဲ႔...လုပ္ပါအုန္း"

ဟန္ယြန္းက အေလာတႀကီး ေျပးလာကာ ေရလႈိင္းလက္ကို အတင္းဆြဲကာ ေခၚေတာ့သည္။

"အင္းအင္း....အခုသြားမယ္ေနာ္"

အေလာတႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဟန္ယြန္းလက္ကို ကိုင္ကာလိုက္ခဲ့သည္။ပိုင္ေလးလည္း ထိုင္ေနရာမွထကာ လိုက္ခဲ့ရေတာ့သည္။ေစာက္ျပႆနာေတြက တန္းစီၿပီးေတာ့ကို တက္ေနေတာ့တာပဲကြာ။

ျခံထဲမွာ ေသြးအိုင္ထဲမွာ လဲေနတဲ့ဟန္႐ွင္းက သတိေတာင္မ႐ွိေတာ့။ေရလႈိင္းလည္း လန္႔ဖ်န္႔သြားကာ လည္ပင္းမွေသြးေၾကာကို စမ္းရသည္။ခုန္ေနေသးသည္။အသက္႐ွိေသးလို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေနာက္စိကိုထိထားတာဆိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္က စိုးရိမ္ရသည္ေလ။