No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 13

႐ုတ္တရက္ဆန္ေသာ အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ အားလုံးၾကက္ေသေသကုန္ၾကသည္။တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္စီးထြက္လာေသာေသြးေတြက ဧည့္ခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိုင္ထြန္းေနၿပီျဖစ္သည္။နံရံေပၚတြင္လည္း စင္သြားေသာေသြးစက္ေတြက ေအာက္ကိုျပန္စီးက်ေနၿပီး တစ္ခန္းလုံး ေသြးေရာင္လႊမ္းကုန္သည္။

စိမ့္ထြက္လာေသာ ေသြးေတြေျခေထာက္ကိုလာထိေတာ့မွ ခမ္းတစ္ေယာက္အသိျပန္ဝင္လာၿပီး ေအဖ်ဖစ္သဴကို ေျပးေပြ႕ေတာ့သည္။ေခါင္းတစ္ျခားကိုယ္တစ္ျခား ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ျခားဖြယ္အတိျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာဖခင္ျဖစ္သူကို ဖက္ကာငိုေတာ့သည္။

"အား!!....ေအဖ
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္.."

ေအာ္ငိုပစ္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္အသံက လည္ပင္းမွာတြင္တစ္ေနျပန္သည္။မ်က္ရည္ေတြသာ တစ္သြင္သြင္က်ေနေတာ့သည္။သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေသြးေတြ႐ႊဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ အေဖျဖစ္သူ၏ခါးမွေသနတ္ကိုစမ္းမိသည္။လွ်င္ျမန္စြာဆြဲထုတ္လိုက္ရင္း ထိုလူသတ္သမားဆီသို႔..

သို႔ေသာ္ ပိုင္လင္းစက္ေရွ႕မွရပ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္တန္းၿပီးကာေပးထားေသာ ကြၽန္ေတာ့ခ်စ္ရသူ

"ဖယ္ေပး"

"မဖယ္နိုင္ဘူး သူ႕အျပစ္မဟုတ္ဘူးေလ မင္းအေဖကိုက ပါးစပ္သရမ္းတာ ေသတာေတာင္နည္းေသးတယ္ ေသခ်ာၾကည့္ထား ေနာက္တစ္ခါအဲ့လမ္းက မင္းသြားရမယ့္လမ္းျဖစ္လာနိုင္လို႔"

အတူေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ဖူးေသာ အရင္ေန႕ေတြကိုမွ ျပန္မေတြးဘဲေျပာရက္သည္။ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ပစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း ေစာက္သုံးမက်ေသာ ႏွလုံးသားကပစ္ခြင့္မေပးသျဖင့္ ထိုေသနတ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္ၿပီး သခင္ေလးပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ရင္း စူးရဲေနေသာထိုမ်က္လုံးမ်ားကိုစိုက္ၾကည့္ရင္း

"ကိုယ္Rayကလူဆိုတာနဲ႕ပဲ ဘာမွမေမးမစမ္းဘဲရိုက္ရက္ရတာလဲ"

မ်က္ေမွာင္ကုပ္ကာၾကည့္လာေသာ သခင္ေလးေၾကာင့္ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲခါရင္း

"ေျပာစမ္း"

"ငါမင္းတို႔အေၾကာင္း အဲ့ေလာက္ဆိုသိၿပီးသား
မင္းအေဖလႊတ္လို႔မင္းလာတာမဟုတ္ဘူးလား
အဲ့တစ္ခုပဲမင္းေျဖလိုက္ ဟုတ္တယ္မလား
မင္းအေဖခိုင္းတာဆိုတာမသိရေလာက္ေအာင္ ငါ အေမနနဘူး"