No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 32

"သခင္ေလး ဘာလုပ္မလို႔လဲကြာ...လက္ဆစ္ေတြကဘာလို႔ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔လဲ"

ကုိယ့္ႏႈတ္ခမ္းကို ဆတ္ကနဲ လာ႐ိုက္တဲ့ သခင္ေလးလက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဝိုက္ ပူထူသြားရသည္။

"အသံမထြက္နဲ႔"

ခါးပတ္ကိုဆြဲျဖဳတ္ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ သခင္ေလးလက္တစ္ဖက္ ေျမာက္တက္သြားသည္။

"ျဖန္း"

"အာ့"

ရင္ဘတ္ေပၚကို ခါးပတ္ႏွင့္ လႊဲ႐ိုက္လိုက္သည့္ သခင္ေလးေၾကာင့္ အသားေတြစပ္ကာ ပူထူသြားသည္။အကၤ် ီခြၽတ္ၿပီး ႐ိုက္တာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နာက်င္မႈက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။

" ျဖန္း"

ခင္ဗ်ားက ဘာမလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို လွည့္စားရဲတာလဲ။

"ျဖန္း"

ခင္ဗ်ားက ေသမလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို နာက်င္ေစရလား။

ေဒါသႏွင့္အစြမ္းကုန္ လႊဲ႐ိုက္ေနေသာ ခါးပတ္ေၾကာင့္ အဝတ္အစားကင္းမဲ့ေနေသာ ရင္ဘတ္ေတြဗိုက္ေတြေပၚမွာ အ႐ႈိးရာေတြက အေၾကာင္းလိုက္ႂကြတက္လာသည္။ၾကာပြတ္လို အသားေတြစုတ္ျပတ္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ခါးပတ္ရာအတိုင္း အနီေရာင္ အ႐ႈိးရာေတြ တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ထပ္လာသည္။

"ျဖန္း"

"ျဖန္း"

"ျဖန္း"

အသံမထြက္ေအာင္ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားမိသည္။ကိုယ္အားနည္းေနလို႔ မ႐ုန္းကန္ႏိုင္လို႔ ၿငိမ္ေနတာမဟုတ္။သခင္ေလးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အ႐ိုက္ခံေပးေနတာပဲျဖစ္သည္။သခင္ေလးအင္အားေလာက္ကေတာ့ ကိုယ္ေသခ်ာ႐ုန္းဖယ္ရင္ရႏိုင္သည္။ယခုျဖစ္ေနေသာ အေျခအေနကိုေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ႏိုင္ေပမဲ့ မလုပ္။သခင္ေလးစိတ္ေက်နပ္ဖို႔အေရးႀကီးသည္။

"ျဖန္း"

"ျဖန္း"

ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္ ႐ိုက္ေနေသာ သခင္ေလးေၾကာင့္ ခမ္းေတာ္ေတာ္ေလး နာက်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။သခင္ေလးေရ မင္းအလွည့္ၿပီးၿပီ ကိုယ့္အလွည့္ပဲ။

ေနာက္တစ္ခ်က္႐ိုက္ရန္ လႊဲခ်လာေသာ ခါးပတ္ကို လက္ႏွင့္အားထည့္ကာဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ခါးပတ္ကိုင္ထားေသာ သခင္ေလးပါ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္က်လာသည္။ႏွစ္ေယာက္သားထပ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကိုတစ္ပတ္လွည့္လိုက္ေတာ့ သခင္ေလးကကိုယ့္ေအာက္ေရာက္သြားေလၿပီ။