Chapter 19

2.3K 100 0
                                    

"ကိုယ္...မင္းကိုစိတ္ကုန္တယ္
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေနတုန္းပဲ"

" အင္း"

"ဒါေပမဲ့ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မင္းကအဲ့ေကာင္အတြက္ မင္းကိုယ္မင္းေတာင္စေတးေပးေနတယ္
ကိုယ္နားမလည္ဘူး...သူ႔ကိုသတ္ဖို႔မင္းသိပ္ခက္ခဲေနလား
မင္းကနာမည္ႀကီးတဲ့လက္မရြံ႕ေလ လူတစ္ေယာက္ကိုသတ္ဖို႔မင္းမေတြေဝဖူးပါဘူး"

သခင္ေလးပခုံးႏွစ္ဖက္ကို တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ရင္း ေမးမိသည္။

"မွန္တယ္...အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမ်ွ တာဝန္ႀကီးလာတာနဲ႔အမ်ွ စိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္မရတဲ့အေျခအေနေတြ ကြၽန္ေတာ္႕မွာ ႐ွိေနတယ္"

" Sorry. ..မင္းရဲ႕ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ကိုယ္လက္မခံႏိုင္ဘူး
ကိုယ္လုပ္စရာ႐ွိတာဆက္လုပ္မယ္"

"ခမ္း....ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာနားေထာင္ပါ
ဒါအေကာင္းဆုံးနည္း"

"ဘာလို႔လဲ....ဘာလို႔ ကိုယ္ကမင္းအမိန္႔အတိုင္းေနရမွာလဲ
မင္းကကိုယ့္ကိုဘယ္ေလာက္ထိ လႊမ္းမိုးခ်င္ေနတာလဲ"

"ခင္ဗ်ားဗ်ာ..."

သခင္ေလးက စိတၸ္ၾကၥာည ည္းညဴရင္းတစ္ဖက္လွည့္ကာ ေက်ာခိုင္းထားသည္။

စီးကရက္ကိုထုတ္ကာ မီးညႇိလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားဝယ္ေတ့လိုက္သည္။တစ္ခ်က္ျပင္းျပင္း႐ႈိက္ကာ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။

"ကိုယ္သူ႔ကိုတစ္ေယာက္ခ်င္းစိန္ေခၚတယ္
အေသခ်ၾကတာေပါ့...႐ႈံးတဲ့သူေသလိမ့္မယ္"

"ခမ္း....ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာနားေထာင္စမ္းပါ"

"No. .ကိုယ္ေျပာတဲ့အတိုင္း ကိုယ္လုပ္မယ္...ႀကိဳက္ရာလက္နက္သုံးႏိုင္တယ္...
မင္းသူ႔ကိုသာေျပာလိုက္ အခ်ိန္နဲ႔ေနရာကိုလွမ္းေျပာမယ္"

"႐ူးေနလားခမ္း...အဲ့တာကခင္ဗ်ားလည္းေသသြားႏိုင္တယ္"

"ဟင္း...သူ႔ေလာက္ကိုေတာ့ မ႐ႈံးႏိုင္ပါဘူး"

"ခင္ဗ်ားအထင္မေသးနဲ႔...အဲ့ေကာင္ကဓားကိုင္တာအရမ္းျမန္ၿပီးေသသပ္တယ္...အလြယ္မွတ္မေနနဲ႔...ခင္ဗ်ားအေဖကိုဘယ္လိုသတ္သြားလဲမေမ့နဲ႔"

No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]Where stories live. Discover now