No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Final part 1

၂ႏွစ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္.....

Soul Korea. ...
တစ္ခန္းလုံးမႈ ႐ႈပ္ပြေနေသာ အဝတ္အစားေတြကို ျခင္းေတာင္းတစ္လုံးကိုင္ကာ လိုက္ထည့္ေနရသူမွာေမျဖစ္သည္။
တစ္ပတ္တစ္ခါ ခမ္းေနေသာ ကြန္ဒိုကိုလာကာ အမႈိက္သိမ္းရသည္မွာေမ့တာဝန္ျဖစ္သည္။အဲ့လိုမွမလုပ္ေပးရင္လည္း အမႈိက္ပုံထဲ ထိုးအိပ္ေနလိမ့္မည္။

စားပြဲခုံေပၚမွာလည္း စီးကရက္ျပာခြက္ထဲ ျပာအျပည့္ျဖစ္ေနျပန္သည္။ေနရာအႏွံ႕ျပန္႔က်ဲေနေသာ ဘီယာဘူးခြံေတြကိုလည္း မနင္းမိေအာင္ေ႐ွာင္႐ွားေနရေသးသည္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွႏွစ္ ျမန္မာကေနျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ခမ္းကတစ္ေန႔တစ္ေန႔ အသဲကြဲတဲ့အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ေတာ့သည္။Rayကိုလည္း Demoနဲ႔လႊဲကာ တစ္ခ်က္မွလွည့္မၾကည့္ေတာ့။ေန႔ရက္တိုင္းကို အရက္ေသာက္ရင္း၊ဘီယာေသာက္ရင္းျဖဳန္းသည္။တစ္ခါတစ္​ေလ တစ္ေန႔လုံးေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း ေတြးခ်င္ရာေတြးေငးခ်င္ရာေငးေနမည္။

အခုလည္းၾကည့္ ေမကအမႈိက္ေတြကို သိမ္းေပးေနခ်ိန္ သူကစီးကရက္တစ္လိပ္ႏွင့္ ေကာင္းေနသည္။

"ခမ္း...."

ေမ့ေခၚသံကို ပါးစပ္ထဲမွေဆးလိပ္ေငြ႔မ်ားကိုမႈတ္ထုတ္ရင္း ဘာလဲဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ေမးတစ္ခ်က္ဆတ္ျပသည္။

"ေနာက္သုံးရက္ေနရင္ မင္းဆက္ေစတန္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲ"

ေမ့စကားသံအဆုံး လက္ထဲက စီးကရက္ပင္ ျပဳတ္က်သြားေသာ ခမ္းရယ္ပါ။စီးကရက္ကို ျပန္ေကာက္ၿပီး ေဆးလိပ္ျပာခြက္ထဲ ထိုးသတ္ရင္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ ညိတ္ေနသည္။

"အင္း...တကယ္ၿပီးၾကၿပီေပါ့"

" နင္တကယ္ လက္လႊတ္မွာလား"

"မလႊတ္ေပးလို႔....ငါကဘာလုပ္ရမလဲ သူ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေလ
ငါလုပ္ေပးႏိုင္တာ လုပ္ေနတယ္ေလ"

"နင္အခု ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ"

"ခ်စ္ေနတယ္...ငါသူ႔ကိုခ်စ္ေပးေနတယ္"

အဖ်ားခတ္တြင္ တုန္ယင္သြားေသာ အသံမွာငိုသံေတြစြက္ေနသည္။

" ျပန္ယူပါ့လား...ပြဲဖ်က္လိုက္"

တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လုံးပါးပါးလာႏိုင္ေသာခမ္းေၾကာင့္ ျပန္ယူရန္သာ တိုက္တြန္းခ်င္သည္။