No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 22

"သခင္ေလး...လာေလ"

ကိုယ္ ကအတင္းေခၚတာမလို႔ အိမ္ကိုလိုက္လည္ျဖစ္တဲ့ သခင္ေလးကို အခန္းတစ္ခုအတြင္း ေခၚသြင္းကာတံခါးပိတ္လိုက္ၿပီး

"သခင္ေလး...."

တစ္ခန္းလုံးမီးေတြပိတ္ထားတာေၾကာင့္ ပိတ္ပိတ္ေမွာင္ေနသည့္အခန္းထဲ သခင္ေလးဟူေသာ ေခၚသံႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီထိ ကပ္လာပါေသာ အနမ္းေႏြးေႏြး...ပခုံးႏွစ္ဖက္ကေန ဖိကိုင္ကာ တံခါးႏွင့္ဖိကပ္ထားေသးသည္။

႐ုတ္တရက္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက အထိအေတြ႔ေလး ကြာသြားေတာ့မွ

"မီးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ခမ္း..ကြၽန္ေတာ္မေနတတ္ဘူး"

"သခင္ေလး ကိုယ့္ကိုျပန္မနမ္းမခ်င္း ကိုယ္မီးမဖြင့္ဘူးကြာ...ကိုယ္ေျပာခဲ့ပါတယ္....အကိုက္သန္တဲ့ပါးစပ္ေလးကိုအေသနမ္းပစ္မယ္လို႔ေလ....
အခုစမယ္ေနာ္...အနမ္းေတြရပ္ေစခ်င္ရင္ေတာ့
ကိုယ့္ကိုျပန္နမ္းေပါ့"

"မလုပ္..."

တားျမစ္စကားေတာင္အဆုံးထိမဆိုလိုက္ရခင္မွာပင္
ေမးဖ်ားေလးကိုဆြဲေမာ့ကာျပန္လည္သိမ္းပိုက္ျခင္းခံလိုက္ရေသာႏႈတ္ခမ္းေလး....သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ဆြဲယူနမ္း႐ႈိက္ေန
ပါေသာ ခမ္း...တကယ္ကိုျပန္မနမ္းမခ်င္း လႊတ္ေပးမည့္ပုံမေပၚ...

အတင္းနမ္းေနတဲ့ ခမ္းရဲ့ နဖူးကိုလက္နဲ႔တြန္းကာ ခြာခ်လိုက္သည္။

"မီးဖြင့္လိုက္...ႏွစ္ခါထပ္မေျပာဘူး"

ေအးစက္စက္အသံေနာက္ ကိုယ့္လက္က မီးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးသားျဖစ္သည္။မ်က္လုံးအိမ္ထဲမွာ မ်က္ရည္ကေဝ့လာသည္။
သခင္ေလး သူ႔ကိုမနမ္းခ်င္ဘူး။

လင္းထိန္သြားတဲ့အခန္းထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတာက အမည္းေရာင္Pianoေလးတစ္လုံးသာျဖစ္သည္။

ခမ္းကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အညိဳစိမ့္စိမ့္မ်က္ဝန္းတို႔မွာ မ်က္ရည္ကအိေနၿပီ။

"ငိုေနတာလား "

"မငိုပါဘူး...ဘာလို႔ငိုရမွာ ဲ"

ငိုေနတာလားေမးကာမွ မ်က္ရည္ကေပါက္ကနဲက်သည္။သခင္ေလးနဲ႔ပက္သက္ရင္ မ်က္ရည္ကအရမ္းလြယ္