No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 14

"ငါမင္းကိုမုန္းတယ္
ငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္"

နားထဲမွာဆက္တိုက္ၾကားေနရေသာထိုအသံေတြေၾကာင့္

"ဟင့္အင္း မမုန္းပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္႔ကိုမမုန္းပါနဲ႔"

ထိုသို႔ေအာ္ဟစ္ကာႏိုးထလာမိသည္။အိပ္မက္ထဲထိေတာင္ ေျခာက္ျခားေနမိျပီပဲ။ပါးႏွစ္ဖက္ကိုစမ္းမိေတာ့မ်က္ရည္ေတြႏွင့္ရႊဲေနသည္။

"ေျသာ္ ငိုေနခဲ့မိတာပဲ"

အိပ္ယာထဲမွထြက္ကာ ခမ္းရဲ့အခန္းဆီထြက္လာခဲ့သည္။

"ရတယ္ မင္းတို႔သြားနားေတာ့"

အခန္းေ႐ွ႕တြင္ေစာင့္ေနေသာႏွစ္ေယာက္ကိုထြက္သြားခိုင္းလိုက္သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ေလး႐ွိေနတဲ့သူက ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ေမ့ေျမာေနတုန္းပါ။ကိုယ့္ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိဘဲ ဘယ္သဴကူညီရဲမွာလဲ။

နဖူးေပၚကဆံပင္ေတြကိုသပ္တင္ကာ နဖူးျပင္ကိုဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။ျမင္ေနရတာနဲ႔တင္ ရင္ထဲမွာနင့္စို႕ေနၿပီး နာက်င္ေနရသည္။

အကၤ် ီၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးျခင္းဆြဲျဖဳတ္ေနတဲ့ ဆက္လက္ေတြက တုန္ယင္ေနတယ္။ဟင္းလင္းပြင့္သြားတဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚက စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့အ႐ႈိးရာေတြကို ျမင္ရေတာ့လည္း ဒီေကာင္ရင္နာရတာပါပဲ။

"ခင္ဗ်ားသိလား....ကြၽန္ေတာ္ကေဒါသႀကီးတယ္
ၿပီးေတာ့ အမွတ္လည္းမ႐ွိဘူး...နာက်င္ရေကာင္းမွန္းလည္းမသိျပန္ဘူး"

တဘက္တစ္ထည္ကိုေရစြတ္ၿပီး ေသြးေတြကိုသုတ္ေပးေနေတာ့လည္း ေမ့ေျမာေနသူက ၿငိမ္သက္လ်က္ပါဘဲ။သတိမလည္တဲ့အထိကို ႐ိုက္မိတာပဲ၊အရက္ဝင္သြားရင္ ကြၽန္ေတာ္ကေသြးဆိုးတယ္ဗ်ာ...

"ခင္ဗ်ားမမွားပါဘူး ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္မိသြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ပဲမွားတာ....ယုံၾကည္မိတာလည္း ကြၽန္ေတာ့္အမွား...သံသယေတာင္မဝင္မိတဲ့အထိ အေနတာလည္း ကြၽန္ေတာ္ပါဘဲ"

တိတ္တိတ္ေလးပဲဒဏ္ရာေတြကို ေဆးထည့္ကာ အဝတ္အစားလဲေပးခဲ့ၿပီးျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။

"မနက္ေလာက္ဆို ခင္ဗ်ားျပန္ႏိုးလာမွာပါ"

*********
"ခုေလာက္ဆို သတိရေလာက္ေရာေပါ့"