No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]

Chapter 11(uni)

သခင်လေးက ခမ်းကိုမသိမသာရှောင်နေသည်မှာ သုံးရက်ခန့်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။အလုပ်ကိစ္စအတူလုပ်စရာရှိရင် လုပ်သည်။ပြီးတာနဲ့ အခန်းထဲတန်းဝင်ပြေးတော့တာပဲ။

ဒီနေ့တော့ မိအောင်ဖမ်းဖို့ ကိုယ်ကဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ။

"ဟေ့ ခဏနေအုန်း...ကိုယ်သွားပို့လိုက်မယ်"

အိမ်အကူကောင်မလေးဆီမှ သစ်သီးခြင်းကိုလွှဲပြောင်းယူလိုက်ပြီး သခင်လေးအခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်သည်။

" ဝင်လာခဲ့"

အထဲရောက်သည်နှင့် အသီးခြင်းကိုစားပွဲပေါ်တင်ကာ ကုတင်ပေါ်ခြေဆင်းကာ ဖုန်းကြည့်နေသောသခင်လေးနားသွားလိုက်သည်။ကိုယ်ဝင်လာတာမြင်ရက်နဲ့တောင် ဘာမှမပြောဘဲ လျစ်လျူရှုနေတာကိုမကြိုက်။

"ကိုယ့်ကိုဘာလို့ရှောင်နေတာလဲ နမ်းလိုက်လို့လား"

"ဘယ်သူကရှောင်လို့လဲ"

"ဒီလောက်သိသာနေတာကို"

"ဒီမြာ တကယ်တမ်းကျ ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်က အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားဆက်ဆံရေးလေ ကျွန်တော်တို့ဘယ်လောက်ထိနီးကပ်ဖို့လိုလို့လဲ....ပြီးတော့ဘာအတွက်ရှောင်ရမှာလဲ စိတ်ထဲကိုမရှိတာ"

"စိတ်ထဲမရှိဘူးဆိုတာ သေချာလား"

"ခင်ဗျားထွက်သွား...ပြီးခဲ့တာတွေမေ့လိုက် ကျွန်တော့်ဘက်ကအကျယ်မချဲ့ဘူးဆိုတာ မသိစေချင်လို့...ကျွန်တော်သာရှင်းကိုပြောပြလိုက်ရင် ခင်ဗျားဇက်ပြတ်မှာ သိတယ္မလား"

ကုတင်ပေါ်မှထကာ အခန်းပြင်ထွက်ရန်ပြင်နေသူကို လက်ကောက်ဝတ်မှဖမ်းဆွဲကာ နံရံဆီတွန်းဖိထားမိသည်။အဲ့လိုရှေင်ထွက်တာကို မကြိုက်တာ

"ဘာလုပ္တာလဲ""

ကိုယ်နဲ့နီးကပ်မိတာနဲ့တင် ပေါက်ထွက်မတတ်ရဲတွတ်နေတဲ့ပါးလေးတွေကိုမှအားမနာ စိတ်ထဲမရှိဘူးလို့ ညာတတ်သေးတာ...

"ပြောတော့စိတ်ထဲမရှိဘူးဆို...ပါးလေးတွေတောင်ရဲလို့ သခင်လေးရယ်"

"ဘာလို့ရဲရမှာလဲ ဖယ်"

သခင်လေးမျက်လုံးတွေက စူးစိုက်ကြည့်ကာပြောသည်။ရုန်းထွက်လို့ရပေမဲ့ မကြိုးစားဘဲ ကိုယ့်ကိုပဲဖယ်ဖို့ အမိန့်ပေးနေသည်။