Her Gangster Attitude

Chapter 24: A Lot of Complication

IYA

"What are you doing?" nanlalaki ang mga matang tanong ni Claud kay Ivan. Maging ako man ay hindi nakahuma sa inasal ni Ivan. Ano na naman kayang nakain nito at umaariba na naman ang mood swing. Dinaig pa ng pabago-bago nitong ugali ang panahon sa Pilipinas.

"Are you just giving these to her? " nakalarawan sa gwa---oo,  gwapo nitong mukha na hindi ito makapaniwala. "I can't believe you, "

Napa-face palm na lang ako sa sobrang stress. Ito bang taong 'to talagang nang-aasar? In all honesty ngayon ko lang napagtanto na nakakainis din pala talaga s'ya lalo na kapag umiepal. Hindi ba n'ya nakikita ang inaabot na pera ni Claud? O sinadya n'ya lang na hindi pansinin at pagkatapos ay pagbibintangan ako na namimigay? Grrr! Ito na yata ang bagong trip n'ya sa buhay. Ang asarin ako. Naku Ivann! Tinamaan ka talaga ng magaling!

"Mukha ba kaming nagkakawanggawa huh? Mukha ba? Pinaghirapan namin 'tong gawin tapos ipamimigay lang ganun?" mahina lang ang boses ko sa pagtatanong pero may bigat ang bawag pagbigkas ko ng mga salita. May kasamang panggigigil pa nga.

Pakiramdam ko parang bumalik na naman kami sa panahong unang beses pa lang kaming nagkita. Noong unang linggo na nakatira s'ya sa amin, wala kaming tigil sa pagbabangayan dahil masyado s'yang mareklamo at ako naman ay sobrang naiinis sa mga maliliit na bagay na inirereklamo n'ya. Wahhhhhh! Nakaka-praning eh.

"Anong tawag mo dito? Binabayaran na nga nung tao eh. Kung maka-react ka naman parang ikaw ang nag-provide ng puhunan. Akina nga 'yan bago ko pa makalimutang tao ako. Malapit na talaga akong magpalit anyo eh, " gigil na kinuha ko mula sa kamay n'ya ang mga paper bag na para kay Claud.

Kumunot ang noo ni Ivan. "Magpalit anyo? "

Aba, at talagang interesado?

"Malapit na akong maging halimaw. Ano bang problema mo ha? Bakit nandito ka na naman?! "

Saglit na hindi nakaimik si Ivan. Ang mga sumunod n'yang sinabi ang s'yang nakapagpatahimik naman sa akin pagkatapos.

"What? You don't want to see me? "

Damang-dama ko ang inis sa boses n'ya. Saan naman s'ya naiinis? Sa tanong ko? O baka naman naisip n'ya na medyo nakakainis na nga ang pinaggagagawa n'ya kaya naiinis na s'ya sa sarili n'ya.

"Bakit na naman ba kase? Hindi ba at sinabi ko na kanina na hindi ako pwede? " nakuuu, sana lang talaga... sana lang bigyan pa ako ng mahabaging langit ng nag-uumapaw pang pasensya. Bakit parang pakiramdam ko nagiging insensitive 'tong lalaki na 'to? Wala naman siguro s'yang balak sirain ang kinabukasan ng negosyo namin diba? "Nagbebenta ako dito. Huwag kayong humara-hara d'yan kung hindi din naman kayo bibili. Kailangan kong makaipon ng pera kaya sana naman huwag n'yong ginugulo ang negosyo namin," seryoso kong dagdag na ang pinatutungkulan ay s'ya at ang magagaling n'yang mga kabigan.

"Bibili ako, "

Huh?

Pinagtaasan ko ng kilay si Ivan. Tama ba ang narinig ko na sinabi n'ya.

"What? Am I not allowed to buy? " seryoso ding tanong n'ya sabay taas din ng kilay sa akin. Napailing na lang ako. Okay. I gave up. Ang hirap kalabanin lalo na kausapin ang nilalang na 'to.

"O heto. Bilhin mo 'tong lahat. " inalis ko sa kamay nila Josefa ang mga dala-dala niya saka iyon idineposito sa kamay ni Ivan. "Four thousand lahat 'yan, " ang presyong ibinigay ko sa kanya ay hindi presyong pangkaibigan. Naiinis ako ngayon kaya hindi ko s'ya bibigyan ng discount. Dinoble ko pa ang presyo ng palabok dahil wala lang, trip ko eh. Mayaman s'ya hindi ba? At bukod pa doon, epal din s'ya. At dahil ngayon n'ya lang naman ipinakita ang kaepalan n'ya, ayan ang parusa n'ya. Sabagay, sabi nga doon sa nabasa ko 'it takes a lifetime to know a person'. Kulang na kulang ang dalawang buwan para makilala mo ng lubusan ang isang tao.