Audrey (Completed)

Chapter 46

"Please accept it Princess, we are badly need you. Your mother is waiting of you there" nanlaki ang mga mata ko, halos hindi magsink-in sa utak ko ang lahat.

"M-my M-mother? w-what do you mean?" halos gibain na ng puso ko ang dibdib ko dahil sa kaba.

"Your true mother is waiting for you to comeback" parang hindi ko na maramdaman pa ang tuhod ko dahil bigla akong nawalan ng lakas.

"B-but m-my mother is already dead, kasama ni daddy nung inambush sila dahil sa utos ni tito! Wag mo nga akong lokohin!" hindi parin sila tumayo, naka luhod parin ang mga ito habang naka yuko at ang isang paa ang naka apak sa sahig, kumbaga parang silang mga prinsipe na hinihingi ang kamay ng prinsesa.

"Hindi siya patay Princess Loisa, buhay ang totoo mong ina" totoong ina?

"Buhay ang totoo mong ina"

"Buhay ang totoo mong ina"

"Buhay ang totoo mong ina"

"Mommy! si Loisa oh ayaw akong pahiramin ng doll" iyak ng isang batang babae.

"Ano ka bang bata ka! pahiramin mo nga ang anak ko!" umiyak ang isang batang babae dahil pinalo ng ginang.

"Mommy inagaw ni Loisa ang mahal ko! huhuhu" pagkarinig nang ginang sa sinabi ng kanyang anak, bigla nalang nitong sinampal nang kay lakas ang isang dalaga.

"Fiona ano bang ginagawa mo!? mababangga tayo!" pinilit kong agawin ang manobela ng sasakyan pero ayaw ibigay ni Fiona.

"Tumahimik ka Loisa! wala akong pakialam kong mababangga tayo! mabuti nga iyon dahil sabay tayong mamamatay!" halos umararo na ang sasakyan sa daan na tinatahak namin dahil sa pag-aagawan namin ng manobela.

"NABABALIW KA NA BA!?"

I use my all straight para ituwid ang pagmamaneho ng sasakyan pero ang tigas parin ng ulo ni Fiona and a loud SCREEEETCH ang narinig namin bago dumilim ang paningin ko.

Napaatras ako bigla, at napatumba pero may sumalo sa'kin.

"Aud are you okay?" tanong ni Steve sa'kin pero parang hindi ko mahanap ang dila ko dahil hindi kaagad ako nakapagsalita.

Kaya pala… kaya pala iba ang trato niya sa'kin dahil hindi pala siya ang tunay kung ina!

"H-hindi ko maintindihan" sambit ko nang mahanap ko ang boses ko habang nakatulala.

"I'm sorry Princess but we don't have a right to tell you the truth, only your mother" hindi ko mapigilang hindi maluha.

Totoo ba? totoo bang buhay pa ang tunay kung ina?

"Please just tell me now, alam kong may alam ka"

"I'm sorry Princess pero hindi namin pweding sabihin ang nalalaman namin, please forgive me. And please accept our rose and lead the Mafia Land, we are waiting for you for to long our Princess"

"S-Steve" tawag ko sa kanya, nakaalalay parin siya sa likod ko habang hinahaplos ang buhok ko.

"Just do what your heart tells you honey, follow your heart. Hindi masasagot ang mga tanong mo kung hindi mo tatanggapin ang nakalaang truno para sa'yo" kung tatanggapin ko ito, may posibilidad na hindi na ako makakabalik pa rito dahil isang malaking responsibilidad ang nakalaan para sa'kin.

"Kung tatanggapin ko ito, there's a chance na hindi na ako makabalik pa dito diba?" nakita kong tumango ang tinatawag nilang Supremo.

"Makakabalik po kayo Princess pero hindi namin alam kong kailan" sagot nung tinatawag nilang Segundo.