Epilogue

1.2K 29 4
                                    

"STEVEEEEEEEEN" damn! ang sakit na ng tiyan ko.

"STEVEEEEEEN! DAMN YOU!" narinig ko ang kalabog sa bandang hagdanan.

"Honey!? honey what happen?" nakita ko ang pasa sa tuhod niya at ang pawisan niyang katawan.

Nakasuot lang kasi ito ng boxer short dahil inutusan ko siya kanina na magbunot ng damo sa garden, iwan ko rin sa kanya kung bakit ganyan ang suot niya.

"MANGANGANAK NA ATA AKOOOOO!" impit kong daing.

"AHH! ANG SAKIT NG TIYAN KO HUHUHU"

"Baby naman, wag mong pahirapan si mommy oh" bulong ko habang hinahaplos-haplos ang tiyan ko.

"STEVEEEEEEN! DALHIN MO NA AKO SA HOSPITAAAAL!" ang loko nag dinaanan lang ako at nagtatakbo sa loob ng kuwarto.

"STEVEN! NABABALIW KA NA BA!?" pero parang hindi niya ako naririnig dahil para siyang baliw nagtatakbo sa loob ng kuwarto habang boxer short lang ang suot.

"BAHALA KA NA NGA DIYAN!" kahit masakit na ang tiyan ay pinilit ko paring bumaba ng hagdan, pinagpawisan narin ako ng malamig dahil sa sakit ng tiyan ko.

"AHHH!" muli kong sigaw dahil parang atat na atat na ata si baby na lumabas sa tiyan ni mommy.

"PUTANGINA MO STEVEEEEEN!"

"Anong nangyayari dito?" sunod-sunod na pumasok ang apat na kaibigan ni Steve.

"AHH! DALHIN NIYO AKO SA HOSPITAL! MANGANGANAK NA ATA AKO!" halos mataranta sila ng makitang may dugong lumbas sa ibaba ko.

"Asan ba kasi si boss? bakit hinayaan ka lang niya rito?"

"ANDOON SA LOOB NG KUWARTO NAGTATAKBO!" after I said that bigla nalang may kumalabog sa kuwarto namin ni Steve.

"Honey asan ka? HONEY!" ramamdaman kong nasa likod ko na siya pero puta! hindi niya ata ako nakikita?

"PUTANGINA MO STEVEN! PAG MAY MANGYARING MASAMA SA'MIN NI BABY, PUPUTOLIN KO TALAGA 'YANG JUNJUN MO!" pagkatapos ko itong sabihin naramdaman kong may nagtatalo sa likod ko, si Themoty at Steve ata, habang ramdaman ko namang may bumuhat sa'kin.

Halos hindi na maipinta ang mukha ko dahil sa sakit na nararamdaman ko sa tiyan, mukhang nandito na kami sa hospital.

"AHHHHHHH!" muli akong napasigaw dahil mas lalong sumakit ang tiyan ko.

"STEVEEEEEEN! PUPUTULIN KO TALAGA ANG JUNJUN MO MAMAYA!" narinig ko na naman na may kumalabog habang papasok sa kinaruruonan ko.

"Mr. Austin sa labas nalang po muna kayo, kami nang bahala sa asawa niyo"

"Hindi! dito lang ako!"

"Mr. Austin makinig na po kayo"

"STEVEN! LUMABAS KANA! AYAW KITANG MAKITA PUTANGINA KA!" sigaw ko. Wala siyang nagawa kundi ang lumabas.

"AHHHHHH!"

"Push Mrs. Austin, push! nakikita ko na ang ulo ng baby" huminga ako ng malalim saka umiri uli.

"AHHHHHHHHHHHH Ha! Ha! Ha!"

"Uwaah! Uwaah! Uwaah!" rinig kong iyak ng mumunting tinig ng anghel ko. Hindi ko mapigilang hindi maluha dahil sa wakas ay lumabas na siya.

"It's a baby boy Mrs. Austin! a handsome and a healthy baby"

"My baby Amor Smith Austin" napangiti ako saka tuluyang pumikit.

STEVEN

"Kumusta na ang asawa ko doc?"

"She's fine Mr. Austin, lalaki ang anak niyo at pwedi na kayong pumasok"

I hurriedly went inside at lumundak ang puso ko nang makita ang mag-ina ko na natutulog sa kama nila. Lumapit ako sa kinaruruonan nila at hinalikan and asawa ko, pagkatapos nito ay sa anak naman namin.

"Thank you for giving me a handsome baby my wife, I will to take good care of you, my first son and our little baby boy. I love you"

Wala na akong mahihiling pa, kuntento na ako sa binigay ng Diyos sa'kin. I love my Loisa, my Audrey and my Sysy, at ang mga anak ko. I will promise myself that no one could ever hurt them.

AUDREY

Sa buhay kailangan nating harapin ang lahat ng pagsubok na darating sa buhay natin dahil sa huli ay may naghihintay na surprisa ang Panginoon sa'tin. At ang surprisa na binigay ng Diyos sa'kin ay ang makahanap ng taong magmamahal sa'kin at makakatanggap ng mapait kong nakaraan.

Tanggap niya ako kung ano man ako, at tanggap ko rin kung ano man siya. And for now dito na muna magtatapos ang kwento naming dalawa.

"I love you Steve" and I kiss his lips.

"I love you too Audrey" and he kiss me back.

And this is the end of our story.

THE END

-----------------------------------------------------------
Not literally na tapos na ang storya nila dahil maraming pang untold sa storya ni Audrey. At malalaman niyo iyan sa storya ng kanilang anak.

Audrey (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon