What If It's Us?

Kabanata 28

Pabalik na sana kami sa bahay pero nagbago ang isip ni Ady. Nadelay ‘yung flight nila ng ilang hours kaya bukas pa ng madaling araw ang flight nila. Dala na ni Ady ang mga gamit niya, pero sabi niya sa akin ay ayaw pa niya pumunta sa airport kasi masyado pa raw maaga.

Ilang linggo raw siya mawawala kaya susulitin niya ang mga oras na magkasama kaming dalawa.

“Saan ba tayo pupunta?”tanong ko sa kanya.

He smiled. “Basta,”

“Okay”I replied. Hindi pa rin niya inaalis ‘yung tingin at ngiti niya sa akin.

Pagkatapos namin kumain ng ay umalis kaming dalawa ni Ady, pero hindi naman namin alam kung saan ba kami pupunta kasi hindi niya naman sinabi. Gustong-gusto niya talagang sinusurpresa ako, kaya ko siya hinahanap-hanap kasi wala ng iba pang makakahigit sa kanya.

Tumigil kami sa isang restaurant dito sa Makati, bakit pa kami pupunta dito kung magluluto naman ng dinner ang mommy niya?

“Dito talaga tayo?”tanong ko sa kanya.

Ngumiti siya. “Yeah,”

Nauna siyang bumaba ng sasakyan tapos sumunod ako at iniwan ko ang bag ko sa loob ng sasakyan. Hawak ng mahigpit ni Ady ang kamay ko na para bang ayaw niya na akong bitawan pa.

May mga fairy lights ang nakasabit sa mga puno na dinadaanan namin papasok ng restaurant. Tinuro kami ng staff kung saan may reservation si Ady.

“Kakain ba tayo dito?”tanong ko sa kanya tapos natawa lang siya at hindi sinagot ang tanong ko. Hanggang sa makarating kami sa garden ng restaurant kung saan ang daming mga bulaklak sa paligid, kahit saan ka tumingin ay makakakita ka ng mga tulips.

“Ang ganda…”mahinang sabi ko tapos dumiretcho kami sa may gazebo na may mga nakahandang pagkain na paborito ko.

“Paano ‘yung dinner natin sa bahay niyo?”tanong ko sa kanya.

Hindi pa rin nawawala ‘yung mga ngiti sa mga labi niya. Sobrang sarap sa pakiramdam kapag nakikita ko siya na masaya tapos ako ang dahilan.

“I just want to spend my time with you, Khal”he said.

I smiled. “Okay, let’s just eat”

Habang kumakain kaming dalawa ay kinukwentuhan niya ako tungkol sa mga kapatid niya, hindi ko mapigilan ngumiti hindi dahil sa mga kwento niya kung ‘di dahil hindi ko nakita si Ady na masaya ng ganito.

Totoo nga siguro iyong sabi nila na kapag nasa tamang tao ka ay mas magiging masaya ka, sana lang ay hindi siya mawala sa akin kasi hindi ko kakayanin kung hindi ko na makikita ‘yung mga ngiting katulad ng ngiti na nakikita ko ngayon.

“Khal,”in a snap, his mood change. Bigla na lang siyang naging seryoso.

“Hmmm?”I asked then he held my hand.

“Thank you for always making me feel worthy of love. I know that there are dull moments between us sometimes, but you always managed to still make me feel loved.”he said.

I smiled. “Pinapakilig mo na naman ako, Ady”

“Ikaw iyong isang tao na hindi ako magsasawang piliin”he chuckled. “No doubt, I love you so much and I will love you forever, Khal”

Tears began to flow. Hindi ko mapigilan na maiyak sa sobrang saya.

“Thank you for still choosing me after all we’ve been through…”he stood up.

I held my hand when he dropped on his knee. “Ady…”

He smiled.

“Khallie Kate Fajardo, I couldn’t be more grateful for the moments I have with you. You made me believe that no amount of bad days can ever lessen the love you have for a person…”

“When I said that I love you, I mean it. When I’m away you’re all I think about. I hate seeing you with someone else, I hate seeing you with Paulo. I want to see more of your smiles. I want to see more of your laughs. You’re all what I want. You’re all what I need”

He took a deep breath then he opened a box from his pocket. I saw a rosegold necklace. My tears are kept on falling.

“Will you be my girlfriend, Khal?”he asked.

Is this real? Am I dreaming? Ilang beses ba ako iiyak ngayong araw dahil sa saya at dahil sa kanya?

“I already asked your parent’s permission and they both said yes. I talk to Ryker and he also said yes, I guess that he’s starting to love me. I asked the two chicks, Twixx and Charles… They said that they just want the best for you so they both said yes. I tried to ask Paulo but he replied a curse word, nevermind…”natawa siya sa sinasabi niya.

I nodded. “Yes”

“You are officially mine”he replied.

I hugged him tight while my tears are still falling. Hindi ko lang maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko ngayong araw. Kay Ady lang, sa kanya ko lang naramdaman ang ganitong kasaya.

Ganitong saya na sana hindi na matapos pa. I guess that it requires you to be hurt by your past before you can have the right person. The person who will accept your every pieces even when it was broken and ignored before. It takes to be with the wrong person to finally be with the right one. He’s mine and he is the right one.

He leaned in and kissed me. “I love you, Khal”

“I love you, always and forever, Ady”