“Here’s your reviewer”inabot sa akin ni kuya Charles iyong pangako niya na reviewer sa akin.
“Thanks,”I smiled.
“Vacant ko, icecream tayo?”ngumiti ako at tumango.
Wala sila kuya kasi nasa Brent sila, naglalaro. Hindi sumama si kuya Charles dahil mas pinili niya na mag-aral muna dahil sa Final Examination na parating.
Napansin niya rin ang pagiging tulala ko kaya tinanong niya ako. “What’s bothering you?”
I looked at him and faked a smile.“Ady”
Siya naman kasi talaga.
Sana hindi ko na lang nalaman iyon.
He chuckled. “Kinausap ka na ni Kenneth?”
"Alam mo?”hindi ako makapaniwala na alam niya ang mga ito.
“Nagpaalam siya kay Ryker noong isang araw, naaawa na raw kasi siya sa kuya niya”he chuckled.
“Totoo ba iyong mga sinabi niya sa akin?”tanong ko sa kanya.
Sana hindi iyon totoo kasi hindi ko alam ang gagawin ko kung totoo nga iyon.
“Nasaktan na naman ba siya dahil sa akin?”tanong ko pa.
Nakakatuwa isipin na sabi ko dati ay hindi na ako gagawa ng dahilan para masaktan siya, pero ano’ng ginawa ko? Bakit nasaktan na naman siya ng dahil sa akin at kay Paulo?
Lalo pa doon sa parte na sinundan niya pala ako sa Singapore pero nakita niya lang na magkasama kami ni Paulo. Ayaw kong nakikita siyang nasasaktan, pero paulit-ulit ko siyang sinasaktan.
“Patas lang naman kasi nasasaktan ka rin dahil sa kanila ni Katherine”sagot niya.
“I don’t know what to do anymore”I sighed. Alam ko kasi na bawat desisyon ko ay may masasaktan at masasaktan.
“When you choose Paulo, will he choose Katherine?”he asked me then I shrugged.
Maybe. Si Katherine kasi iyon, e.
“The answer is no, Khallie”he smiled.
“Ady tried to push Katherine away from him, pero ayaw tumigil ni Katherine”I don’t want to hear her name again. “Everyone hates Katherine, kahit parents nila Ady…”
I know…
“But things are always working with the right person. Nakalimutan mo na yata na sinabi ko iyon sa ‘yo dati, Khallie”he laughed.
Hindi ko na alam. Hindi ko na alam kung tamang tao pa ba siya.
Pagkatapos namin kumain ay bumalik kaming dalawa sa school dahil may klase na siya, pero vacant ko pa rin kaya dumiretcho muna ako sa library. Malapit na rin kasi ang final examination kaya nagbabasa na ako.
Wala na rin studyante dito sa library dahil malapit na itong magsara. Pakiramdam ko nga ay ako na lang ang inaantay nilang lumabas. Hawak ko iyong libro pero wala naman dito ang utak ko.
“Khal”I heard a familiar voice. His voice was killing me.
I looked up. “What are you doing here?”
“Pwede na ba tayo mag-usap o kulang pa iyong space na binigay ko?”he asked me. I saw his eyes filled with tears.
It hurts seeing those eyes that in pain but I don’t want to torture myself knowing that I can’t remove Katherine from his life. Na kahit anong gawin ko, nandyan pa rin si Katherine.
Papasok sa eksena si Katherine kahit kailan niya gusto, na kaya niya na agawin si Ady anong oras niya man gustuhin.
“Why do we need to talk, Ady?”I asked him then he held my hand, I bit my lower lip and trying to hold back my tears.
“Are you happy with Paulo?”
Gusto ko siyang sigawan. Gusto kong isumbat sa kanya iyong sakit na pinaramdam niya sa akin, pero hindi ko magawa kasi alam ko na lahat ng alam ko ay mali.
“Are you happy with Katherine?”I asked him, nagfaflashback pa rin sa utak ko ‘yung nangyari dati. Na hinayaan niya ako, pero hindi pala ako sinukuan.
“Hindi ako naging masaya sa kanya kung paano ako naging masaya kapag kasama kita, Khal”I’m still trying to hold back my tears, pero hindi ko magawa.
I badly want to hug him tight right now, I miss him so bad. I want to feel his arms around me. I want to feel his warm hands caressing on my face. I want to see those dimples on his cheeks when he’s smiling or laughing.
I want to...
“And it’s unfair that you’re happier with Paulo” what did I do to deserve this kind of pain? This is too much. I can’t breathe, it hurts so bad.
“Is leaving better than trying again, Khal?”he asked me.
I removed his hands on the top of mine so I can wipe my tears.
“What if it’s not us, Ady?”I asked him.
I can feel my hands, they are shaking right now. And also, my heart was pounding so hard. Feels like I’m going to lose him again, I’m always losing Ady when Katherine is around.
Umiling siya.
“I miss you more than you could ever realize. I think about you more often than I would care to admit to myself or anyone else”I can see those tears in his eyes, but it can’t still remove the pain that he did.
"Khallie naman hanggang kailan mo ba ako papahirapan?"
“I miss you too, Ady”I replied, despite of what he did, I still missed him.
I miss being happy with him. I miss laughing with him. I miss being with him.
He looked at me, but I looked at his phone because Katherine is calling. Palagi na lang.
“But I’m in a place where I know that missing you isn't a sign to try again”I wiped my tears while he was looking on his phone.
Alam ko na iyong sagot.
Gusto ko sabihin na huwag niyang sagutin.
Gusto ko sabihin na iparamdam niya sa akin ngayon na ayaw niya akong mawala.
Gusto ko sabihin na sa piliin niya ako.
“I need to go…”I grabbed my bag and walked away from him.
Maybe Ady was right, leaving is better than trying again.
I guess that it’s not worth it if I wait for him to make an effort to fix what he broke.

BINABASA MO ANG
What If It's Us?
Roman pour Adolescents(What If Series #1) Khallie Kate Fajardo was hoping that she will end up with her childhood bestfriend, Paulo Nicolaj Medina. At first, Paulo never had a feelings for Khallie. Until Adyson Kyle Vasquez came to Khallie's life. Adyson filled the empty...