Gizemli Mafya (Gay)

14

Iyi okumalara sevdiceklerim🤍

Umut kapıyı açan Arasın ev halini böyle beklemiyordu. Saçları toplu altında  gri eşofman ve üstünde beyaz tişört vardı. Gözleri uykudan yeni kalktığı için şiş ve kizarikti.

"Özür dilerim seni uyandırmayı istememiştim"

"Sorun yok hadi kapıda bekleme soğuk oldu geç içeri"

Umut Arasın yanından geçende Aras istemsizce ela gözlü  çocuğun kokusunu içine çekti. Kapıyı kapatıp elini kalbinin üzerine koydu ve " bir koku için beni böyle huzursuz etmeye hakkın yok" dedi. Salona geçip oturan Umut evde daha eşyaların çoğunun olmadığını fark edip Arasa 'neden evin boş yardım etmediler mi?' Diye sordu.

"Hayır ettiler ama benim işim çıktığı için yarim bırakmalarını istedim. Hem buraya benden değil senden konuşmaya geldin"

"Biliyorum ama ne konuşulacağını bilmiyorum. Sadece adına girip kendimi sana davet ettirdim"

"Ne istersen söyleye bilirsin, şimdi polis ve mafya değil sadece iki yabancı ola biliriz"

"Tamam, şöyle ki, bir kac gündür kardeşimi tanımak, dertlerini bilmek, şimdiye kadar bensiz neler yaşadığını öğrenmek için her gün yaşadığımız bir sırrı paylaşıyoruz. Ama bu bir kac gün onun yaşadıklarını dinlediğimde o zamanlar yanında olamadığım için kendime nefret ediyorum. Daha kötüsü de buna sebeb gösteremiyorum. Babam diyorum erken gitmeseydi belki abi olurdum, genç olurdum, ergen olurdum, dışarıda ne kadar kaba olursam olayım evde ana kuzusu, babanın mert ama çocuk oğlu olurdum"

Umut parmakları ile yaşları siliyordu. Bunlari dile getirmek ne kadar yükünün kolaylaştirsada, gerçekler yüzüne vuruyordu. Aras karşısında geçmişine ağlayan adama baktı, kendinden habersiz, kolları ela gözlü gence uzanıyordu. Umut Arasın kollarının arasına girip sadece göz yaşlarını akıttı. Isiyan etmiyordu, ama gerçekler ağırdı. Aras güzel kokulu çocuğun tişörtüne akıttığı her damla kalbine akıyordu sanki.

Başını kaldırıp Arasın kollarından ayrıldı. Bu soğuklukla tüm vücudu titrerken mavi gözlü adam kollarını nereye koyacağını bilemedi sonra göğsünde birleştirdi.

Umut elleri ile yüzünü sivazladiktan sonra devam etti.

"Babam öldüğünden beri kardeşime babalık nasıl edeceğimi düşünüyordum. Sonra para götürsem eve, okutsam baba ola bilirim diye düşünüyordum. Ama kardeşim babalık saç okşamasi, derdini dinlemesi demek olduğunu söyledi. Ben 10 yıldır babalık yapmaya çalışırken eve geceler giderdim, ama kardeşim kaç olursa olsun beni bekliyormuş. Ben dışarıda insanlara abilik, babalık, oğulluk yaparken aileme hiçbirini sunmamışım"

Aras daha fazla dayanamayıp "oğlum sen çoğu insandan daha güzel baba, abi olmuşsun ya. Bak daha 28 yaşındasın ama hala aileni düşünüp ağlıyorsun, ne babalar gördüm çocuğuna tecavüz eden, döven, dışarı atan, yemek almayan hatta para için dillendiren. Sen küçüksün be, ondada küçüktun daha sana baba lazımdı sen baba olduğunda. Kimse seni bu yüzden suçlayamaz ki, sende kendine haksızlık yapamazsın. Şimdide yaptığın hataları geri dolandırıyorsun. Sen iyi insansın, en azından ailen, arkadaşların, mahallen seni seviyor." Dediğin de Umutun yüzünde gülümseme belirdi. "Konuşmak iyi geldi, teşekkür ederim Aras"

"Ne zaman istersen buradayım. En azı mesai bittikten sonra seninle iki yabancı ola biliriz"

"Içecek birseyin yokmu?"

"Buz dolabında kola falan olmalıydı. Git kendin al, vallahi ben yorgunum"

Umut ayağa kalkıp "mutfak nerede lan, hiç misafirperver değilsin" söylendiğinde Aras haline gülüp "soldan ikinci kapı, lan bu gidişle çok gelirsin buraya zaten,ne misafiri" dedi. Umut mutfakta zor iki bardak bulup kola döktü ve içeri girdiğinde başını koltuğa dayayıp uyuyan Arasla karşılaştı.

Elindeki kolaları paketlerin üzerine bırakıp, Arasın ayaklarını uzatıp başının altınada yastık koydu. Kendiside tekli koltuğa oturup colasini yudumlayıp Arası izledi. Uyanıkken dikkatle bakamadığı yüzüne, dikkatle bakti. Kalbi cok hizli atiyordu.  Durmadan ona bakası ve  bakdıkça nefesi kesiliyordu. Gozleri uykuya daha fazla dayanamayıp gözlerini yumdu.

Aras sabah uyandığında koltukta başını eline yaslayip uyuyan Umut görmek, günün ne kadar muhteşem geçeceğinin habercisiydi. Gülümseyip oodayi ferahlattan kokuyu içine çekti. Sabah sabah bu koku ile bile tahrik ola biliyordu. Hemen ayağa kalkıp sabah ereksiyonu olduğunu aklına kazımaya çalışarak banyoya koştu. Yüzüne suyu çarpıp ellerini iki tarafa yerleştirdi. Neler oluyordu böyle, bir erkekten hatta, sadece kokusundan 
etkileniyordu. Tamam yanlız kokusu değil ela gözleri küçük burnu ve yüz hatları çok çekiciydi. Üzerini değiştirip, buz dolabında olan birkaç şeyle sofrayı kurdu. Umuta yaklaşıp "Umut hadi uyan geç oldu"

"Saat kaç"

'Saat 9a 25 dakika var" Dediğin de Umut zıplayıp " Ne okula geç kaldım" demeye başladı. Aras bu hâline kahkaha atıp "sakin sadece şakaydı hem kahvaltı edib benden giyine bilirsin, nerdeyse vücut ölçülerimiz aynı, sonrada okula bırakırım seni böylelikle iki yabancıdan iki düşmana geçit yaparız" dedi. Umut onaylayıp, kahvaltı yaptılar sonra ise hazırlanıp çıktılar. Aras Umutu okula getirip bıraktıktan sonra dönmüş giderken Umutun telefonunu unuttuğunu görüp geri döndü. Fazla uzaklaşmıştı, ders başlamıştır deyip okula yürüdü. "Acaba Umut hoca hangi sınıfta?"

"Umut hoca özel dersteikinci kat soldan 6ci oda"

Aras teşekkür edip odaya yürüdü. Ora vardığında kapının açık olduğunu ve Umutun ders geçtiğini görüp takıldı. Kapıya yaslanıp onu izlemeye koyuldu. Deniz Umuttan beceremediği için yardım istediğinde, Umut Denizin elinden tutup yardım etti. Aras kalbindeki siniri bastıramayıp kapıya vurdu. Umut kapıda Arası gördüğünde istemsizce Denizden elini çekti, anlam veremiyordu onu gördüğünde yapdığı hareketlere, gülümseyip " Ne oldu, yoksa ozledinmi beni?" Dedi dalgasına, böyle sorulmayacağını biliyordu, ama bu, sorununda cevabını merak ediyordu.
Aras bütün sınıfın onları dinlediğini fark edip sırf Deniz işitsin diye "özledim demek isterdim ama her dakika yanımdasın yinede biraz özlemiş ola bilirim." Dediğin de Umut bu cevabi beklemiyordu. Şakamiydi yoksa gerçekmi? Ama daha sondanın işiydi bu. "Neden gelmiştin?

"Aptal telefonunu unutmuşsun, bende önemli araman olur diye getirmeye karar verdim"

"Bir tanesin ya Aras'm"

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

Kalbimi bıraktım yanlız❤

Iyiki varsınız ve hepinizi çok seviyorumm 🖤🤍