Gizemli Mafya (Gay)

53

Iyi okumalar beybiler🥰😍

"Ee ne güzel işte, ilk oğlan evlenecekti ama sende oğlum sayılırsın, gözün aydın Seyhan hanım muradına eriyosun"

Umut yutkunup ailenin mutluluğuna baktı annesinin ayağa kalkıp ona sarılması, mutluluktan neredeyse ortada göbek atardı. "Aynur kalk çay bardaklarını topla, kahve yap her kese, kutlayalım bu olayı"

"Öyle değil"

"Ya kızım duymadın mi beni kalksana"

"Öyle değil anne"

Herkes mutluluktan duymuyordu bile Umutu, kardeşleri yüzüne baktı.

"Öyle değil dedim!"

Bağırmasıyla herkes, susup ona baktı.

"Hoşlandığım insan bir erkek" sonlara doğru sesi kısalmıştı  ama herkes duymuştu. Umut sevdasından utanmıyordu bu yüzden her kesin değişen yüzlerine birer birer baktı. Sonda annesinin dolan gözleri ile buluşturdu gözlerini.

"Hayır, hayır duyduğum doğru olamaz, saka yapıyorsun değilmi? Bana şaka yapıyorsun"

"Hayır anne yalan değil, bir erkeyi seviyorum" annesi ayağa kalkıp Umutun yanına geldi. Umut ayağa kalkıp annesinin sarılmasını beklerken annesi yanına gelip vurmaya başladı "yalan söylediğini  söyle, böyle sapkınlık yapmadığını söyle" hem bağırıyor hem vuruyordu. Kadınlar Seyhanin kollarından tutup durdurdular, annesi yerde oturmuş hem ağlıyor hhemde kendini yalan olduğuna inandırmaya çalışıyordu.

Umut ise yaşadığı hayal kırıklığı ile yerinde donmuş boşluğa bakıyordu. Buradaki herkesin düşüncesini önemsiyordu ama annesini ona karşı gelenlerin karşında duracağına inandırmıştı kendini, ama şimdi herkes onu tutuyordu. Arkadaşları önünde duvar oluşturmuşlardı. Yekta tam önünde durmuş kolları ilede Umutu arkasında tutuyordu, herzamanki gibi yine abilik yapıyordu arkasındaki hayal kırıklığı yaşayan kardeşine.

Seyhan gözlerini silip ayağa kalktı. "Çekilin önümden doktora gidicez, oğluma ne olduğunu nasıl böyle günah yola girdiğini öğrenicem ve onu iyileştirmesi için yalvarıcam" deyip Yektayı itmeye çalıştı ama Yekta bir milim bile yerinden kıpırdamadı. Çocukluğundan beri bir sözünü iki etmediği annesine çatık kaşları ile "Umuta dokundurmam" dedi. Sesini düşmanları duysa korkudan eserlerdi ama karşısındaki kadın annesinden çok üstünde hakkı olan kadın olduğundan yine Yektayı itmeye çalıştı.

Umut sonunda kendine gelip Yektanin omzundan tutup kenara çekti. Annesine bakacak hali kalmamıştı bu yüzden diğerlerine baktı. Erkekler başlarını önüne eğmiş ama Yektanin babası yüzüne gülümsüyordu. Sonra Rızanın babasına başını kaldırdı kaşları çatıktı ama yinede yüzünü yumuşamıştı. 'ne yani korktuğu herkes iyi, annesi kötü mu olmuştu.

"Biliyorum size kötü gele bilir, hastalıktır diyorsunuz ama" yüzüne inen tokatla sözleri yarim kalmıştı. Gözünde asılı duran yaşlar birer birer süzülüp bıraktılar kendilerini yere, bu defa önüne geçen teyzesiydi. "Hayır bu doğru değil" Umut tam ikinci hayal kırıklığının yaşayacakken "Seyhan ne yapıyorsun sen o bizim oğlumuz Umut, hani bizi kırmamak için herşeyi yapan Umut, sen onu nasıl kırar dökersin" deyip sildi Umutun göz yaşlarını "benim Umutum asla annesini böyle utandirmazdi" bu söz Umuta yetmişti artık duramazdı burda. Ilk defa annesine değil arkaya adım atmıştı. Geriye yürüyüp arkasındaki Yiğite çarparak durdu. Yiğitin dolu gözlerini görüp Umut gülümsemeye çalıştı iyi olduğunu göstermek istiyordu ama bunu bile başaramamıştı. Escinsel oğlu için zenginliğini, kocasını hayatini bırakıp kapisiz bir evde nerdeyse ölecek bir anneyi getirdi gözlerinin önüne, tekrar yiğite baktı "demek senin annnen kadar iyi anneye sahip değilmişim" diye fısıldayip Yiğitin yanından geçti.

Umut sadece ceketini ve anahtarları götürüp çıktı evden, Yiğit arkasından gitsede Umuta yetişememişti.

Yiğit odaya geri dönüp "Abim gitti, durduramadım" dedi ortaya Rıza birşey söylemeden küçümser gibi Seyhana bakıp çıktı odadan, Aynur bile yerde ağlayan annesine yaklaşmadı. Ona gorede yanlış yapmıştı, oğlunu sevdası için bu duruma sokmuştu, oysa Umutun neler yaşadığını bilmiyordu. Odasında gizli gizli ağlayan oğlunun neler çektiğini bilmiyordu, böylelikle oğlunun varlığını bile bilmeyecekti.

Aynurda, Yekta, Sedat ve Yiğit de Rızanın arkasından çıktılar. Ilk. Gidecekleri yer Arasın eviydi. Umutun telefonunu da evde yanlarında götürdüler. Kapıyı Elif açıp Yektaya sarıldı. Yekta sevgilisine sıkıca sarılıp bütün acısının geçmesini istedi.

"Umut ve Aras burda mi?"

"Hayır ben çocuklara bakmak için burdayım onları uyuttum, Arasda işe gidip birkaç işini halletmesi gerekti. Umut nerede?"

Rıza konuşmadan Arası aradı.

"Umut yanında mı?"

"Hayır ne oldu?"

"Konuşma beklendiği gibi geçmedi"

"Telefonu yanında mı?"

"Hayır bende, ama arabasını aldı plakasından bula bilirsin"

"Biraz uzun sürecek ama bulurum" deyip telefonu kapattı.

"Yekta sen dağ evini ara ve ora giderse bize söylemelerini tembihle sonra ise mahallenin aşağısındaki evlere bak, Sedat sende Kahve, meyhane ne bildiysen aklına gelen yerler bak, bende diğer evlere gideyim, kızlar çocuklara dikkat edin"

Hepsi bir yerlerde Umutu ararken, Umut babasının mezarına gelip sadece toprağı izliyordu. 'ne konuşacaktı ki? Annesinin sırtında bıraktığı bıçaklari mi? Babası olsaydı ne söylerdi.

"Baba oğlun  kötü birseymi yaptı sence? Yani birini sevmek ne kadar kötü ola bilir ki?"

Sırtını dayadığı mezardan cevap bekliyordu. Kötü olmadığını söylenmesini bekliyordu. Cevap gelmeyince devam etti.

"Baba neden yoksun ki, sen olsaydın beni kabul etmeseydinde bırakırdım kardeşimi, annemi sana giderdim arkama bakmadan. Nasıl acı çekiyorum biliyormusun, annemin sözleri, tokati, bakışları.  kalbim böyle paramparça sanki, bu acıyı seni kaybettiğimde yaşamıştım ilk kez. Onu af ede bilirmiyim sence, baka bilirmiyim tekrardan yüzüne ha birde bir çocuk götürdüm oğlum yaptım. Baba bir görsen sanki denizin ve gökyüzünün mavisi gözlerinde buluşmuş hemde Arasa benziyor. Onun yanında olmalıyım ama buraya geldim, ona gidemem ki, beni böyle kırılmış görmesini istemiyorum."

Konudan konuya geçerken, aklına oğlu geldi yine. " Baba, Daha 4 yaşında ama ne zorluklar çekmiş bir bilsen, isminide Gökyüzü koydum oğlumun.  Belki özgür olur ha, benden daha özgür. Babasının birini kaybetse biri kalır yanında. Kol kanat gelir ona. Annesi olmadıği için üzülüyorum aslında ama Aynur var, bakar annelik yapar yeğenine. Çok konuştum galiba, gitmem gerek baba, belki birgün tanıştırırım torununla seni. Ha bu arada eğer Annemi affetmezsem kızma bana tamam mı"

🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺

Resmen adet hali aldı bir bölüm mutlu iki bölüm üzgün, nasıl oluyor anlamadım ki:'(