Gizemli Mafya (Gay)

24

Iyi okumalara kuzularım😍💜

"Gözlerin gördüğüm en güzel gözler"

Aras donup kaldı öylece, ne söyleye bilir diye düşünemedi bile. Umut ilk defa sesli dile getirdiği düşünceleri ile şaşırsa da, sonra gülümsedi. Evet en güzel gözdüler.

Aras ayağa kalktı, sağına soluna bakınca, Umut onu izliyordu. Sonra kapıya taraf yürüdü kapıyı açıp dışarı çıktığında kapını kapatıp elini kalbine koydu. Bu kısacık cümle bile onun nefessiz bırakmıştı. Biraz daha kalırsa kendisine engel olamayacağını biliyordu.

Merdivenlerden hızlı şekilde indi 'amina koyayım neden odanı üçüncü katta yaparsın ki' diye geçirdi aklından.

Aşağı indiğinde, dış kapıyı açıp çıktı. Herkes kapının sesi ile salondan çıkınca, Umutunda acı dolu suratla aşağı indiğini fark ettiler. Rıza ona doğru koşup kolundan tuttu. Umut Rızanın kolunu bırakıp dışarı çıktı.  Kendisini açıklamak zorundaydı. 'Öyle bir cümlesi ile çekip gidiyorsa, kim bilir onu sevdiğimi bilince bana neler yapar' düşündü.

Aras dışarıda yağan yağmura aldırmadan yürümeye başladı. "Hay arabayı getirmeyen aklıma sokayim" diye bağırdı.

"Aras bekle, yürüyemiyorum daha fazla"

Aras durdu, ne yani o haliyle peşinden mi gelmişti. Yutkundu, ama bir ise yaramamış gibi boğuyordu hala boğazındaki yumruk.
Arkasını döndü, ona taraf yürümeye çalışan Umuta baktı. Yağmurun altında öyle yürümemeliydi. Bunu bildiği halde ona taraf adım atamıyordu.

Umut Arasın durduğunu gördüğünde  biraz yavaşladı, çünkü daha fazla hızlı yürümeye hali kalmamıştı. Sırtındaki acı bütün vücuduna yayılmış gibi her yeri acıyordu.

"Aras ben özür dilerim" dedi Umut hali kalmadığı için elini Arasın omzuna atıp tutunmaya çalıştı. Aras anı refleksle geri çekildiğinde Umut kolu boşluğa giderken yere düştü. Aras hemen çöküp Umutu kucakladı. Yağmurda karşısını ne kadar görüyorsa öyle yürümeye başladı eve "oğlum var ya sen iyileştiğinde bütün ecdadını sikecegim, sen böyle aptallıklar yapmaya devam et" dedi sinirle hırlayarak.

Rıza Umutu yanlız bırakmayacağı için arkasından çıkmıştı. Arasa yardım edip odasına çıkardılar. Aras Umutun sırtına baktığında kanadığını gördü.

"Rıza üstünü değiştirsene  hastalanacak yoksa, bende bandajı değişmek için birşeyler getireyim" Rıza başını sallayıp elini Umutun tişörtüne atınca, Umut "Aras" dedi. Sesi ile Arasda kapıda dondu. Rıza Arasa baktı, tekrar Umut "Özür dilerim" dedi.
Aras arkasını dönüp yarı baygın uyuyan çocuğa baktı, "yalvaririm gitme" dedi tekrar.

Rıza anlamayan bakışlarını Umutdan çekip, mavi gözleri dolu dolu bakan gence baktı. 'Doğru ya mavi gözler' diye düşündü. Aklına Umutun çizdiği resim geldi ve Umut söylediği cümle 'abi imkansıza aşık oldum. Ve ben onu kazanamadan, kaybettim' şimdi anlamıştı, kardeşinin çaresizliğini.

"Aras gel sen değiştir, bende gidip getireyim. Yoksa hasta olacak"

Aras baktı Rızaya sonra başıyla tamam dedi. Rıza çıkınca Aras elini Umutun, tişörtünü çıkardı. Sırtındaki, göğsündeki yaralarda gezdirdi ellerini "canını hiçe sayıp, ölümü göze alacak kadar ne işler yapıyorsun be kokusunu sevdigim" diye fısıldadı. Sonra diyer giysilerini de çıkarıp, garderopunan çıkardığı giysileri giyinirdi. Yarı çıplak halde yatağa yatırdı. Bu kadar yakınken kokusunu çekti içine.

Rıza odaya girdiğinde Aras gözlerini Umuttan çekip Rızaya baktı. "Yorgun görünüyorsun, git uyu merak etme, yanlız bırakmam"

Rıza tamam deyip ayrıldı odadan. Aras Umutu yavaş halde oturdup, yyaranın kan olan kısmını temizledi ve sarmaya başladı. Her sardıkça ona yaklaşıp uzaklaşıyordu.

Umutu uzatıp baygın halından yararlanarak elini yüzünde gezdirdi. Kaşlarına, gözlerine, burnuna, yüz hatlarına en sonda dudaklarına dokundu. Şuan o kadar masum, okadar güzel görünüyordu ki, Aras onu öpmemek için kendini zor tutuyordu.

"Gözlerim bu kadar güzelse neden buraya geldiğimden beri güldürmiyorsun? Senin için döktüğüm yaşları ben sadece annemin öldüğü zaman dökmüştüm. Şimdi senin için ağlıyorum,bir mafyaya aşık olacak kadar kafayı yediğime, benim için kendini ölüme atana, ben git desemde gitmemek için yalvaran, yaptığı işi bırakmadığı için özür dileyen, sözlerime kırıldığı halde gözleri dolu dolu gitme dememi bekleyen adama ağladım. Bir koku yüzünden peşinde pervane oldum, gece aradın kalkıp gelmeni bekledim, kazağını geri vermemek için bin takla attım, hatta evde o kadar giydim ki artık kokunu alamıyorum."

Aras gözünden bir damla daha yaş aktı Umutun yüzüne, başını yavasca yere eğdi. Umut gözlerini araladı ama sonra yavaşca yumudu Arasın onun uyanışını görüpte gitmesin diye.

"Aptalsin oğlum, varya sen en salak insansın. Bir insan nasıl hiç düşünmeden canını ortaya koyar, nasıl mutlu olur bu halinden."

Umut istemsizce güldü. Aras başını kaldırıp baktığında Umutun gözlerinin açık olması ile şoka girdi.'acaba ne kadarını duydu' içindeki şaşkınlık korku ile yer değiştirdi.

"Evet aptalım ne yapa bilirsin ki"

Aras derin nefes aldı, duymamıştı.

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

Bu bölüm birazcık kısa oldu🥺🥺

Sizce bu ikiliyi kovustursam mı??