Sabah olduğunda Rıza uyandığında üstündeki ağırlıkla haraket edemedi. Sonra Yiğitin kokusunu hiss ettiğinde yüzüne kocaman gülümseme yayıldı. Yiğit bir ayağını Rızanın üstüne, kollarını beline ve başınıda Rızanın göğsüne koyup mışıl mışıl uyuyordu. Rıza gülümseyip Yiğiti izlemeye başladı. Kokusunu içine çekiyor, burnunu saçlarına sürtüyordu. Çocuk gibi saçı ile oynayıp daha çok gülümsüyordu.
Yiğitin haraket ettiğini gördüğünde gözlerini kapattı. Yiğit uyanıp karşısında uyuyan koca adama baktı. Sonra bir kolunu ondan ayırıp saçları ile oynadı, daha sonra ise yüzünde gezdirdi. Kalıbı bukadar hızlı atmasaydı belkide Rızanın hızlanan kalbinin sesini duya bilirdi. Elini kalbinin üzerine koyup "beni bir gün öldüreceksin, bukadar hızlanma kendini ele vereceksin" dedi. Sonra kalkıp banyoya yürüdü. Rıza duyduklarından ne anlam çıkarması gerektiğini bilmiyordu. Hemen kalkıp Umutun odasına koştu.
Rıza şuanda bir çocuktan farksız değildi. Umutun odasına dalıp elini kalbinin üzerine koydu. Umut banyodan çıktığında Rızayı görüp korktu sonra "hay senin ananı" dedi. " Lan oğlum sana birşey sormalıyım"
"Sor armina koyduğumun delisi sor"
"Biri elini kalbinin üzerine koyup 'nu kadar hızlanma kendini ele vereceksin' diyorsa ne anlama gelir"
Umut gözlerini açıp "oha, oha Yiğit mi söyledi lan" dediğin de Rıza başını salladı.
"Abicim hayırlı uğurlu olsun sevdan tek taraflı değil"
Rıza ilk şaşırıp sonra daha çok mutlu oldu. Sonra odadan çıkıp Yiğitin odasına gitti. Tabiki odada karşılaşacağı yarı-çıplak Yiğit beklemiyordu. Gözlerini Yiğitin ben beyaz vücudunda gezdirdi. Yiğit aceleyle "şey ben gittiğini sandım, o yüzden" sözünü Rızanın ona taraf yürümesi ile durdurdu. Rıza Yiğite yaklaşıp elini göğsündeki dövmenin üzerine götürdü. Beyaz tende "frust your struggle🏳️🌈" dövmesi büyüleyici görünüyordu ve bundan Rıza çok fazla etkileniyordu. Sesli şekilde "mucadilene inan" diye okudu. Yiğit gözlerini yumup vücudunda haraket eden eli hiss etti.
Rıza oldukları durumda daha fazla dayanamayıp geri adımladı. Boğazını temizleyip "Ben imm, şey Umutun odasında giyinmeye gidiyorum" deyip çıktı odadan.
Yemeklerini yedikten sonra hepsi evden çıkıp kendi işlerine ayrıldılar. Yiğit Umutla beraber okula giderken, Rıza kendi işine gitti.
"Abim bu gün ilk günün nasıl hiss ediyorsun"
Yiğit gerçektende çok heyecanlıydı 1 yıl ara verdiği okuluna geri dönmüyordu. 3sinif olmak yerine 2 sınıf olacaktı ama yinede çok heyecanlıydı.
"Abi valla çok heyecanlıyım, hayalini gerçekleştireceğim, sana bir ömür teşekkür etsem azdır"
"Abim ne teşekkürü kardeşinin hayallerini gerçekleştirmek bir abinin borcudur. Hem ben saat 5te çıkıcam sen erken çıkarsan, sınıfıma gelirsin birlikte gideriz bugün sana vereceğim derslerde başlıyacak hazır olmalısın"
Yiğit başını tamam anlamında sallayıp arabadan indiler. Umut kardeşini sınıfına götürüp öğretmene teşekkür ederek çıktı.
Umut kafeteryaya indiğinde masada oturmuş onu bekliyen kardeşini gördü. Onun yanına gitmeden iki tepsi yemek alıp masaya yaklaştı. Yiğit Umutu görüp ayağa kalkıp yardım etti. Yemeklerini bitirdikten sonra Özel derse girdiler. Yiğit Umutun yerinde oturup abisin ders anlatımını hayran hayran izledi. Sonra oda abisin verdiği çizimi çizmeye çalıştı. Umut Yiğitin haline gülüp saçını karıştırdı. "Deniz hadi benim kardeşime nasıl yapıldığını göster"
Deniz gülümseyip Yiğite yardım etmeye başladı. Ilk resime nasıl başlandığını anlattı. Yiğit zaten sanata aşık biriydi. Sonda Denizle Yiğit numaralarını bir birlerine verip ayrıldılar.
Okuldan ayrılıp depoya geldiler. Yiğitin gözü Rızayı aradığını fark eden Umut gülümseyip "abilerin daha sonra gelecekler" dedi çaktırmadan.
Tamı tamına 4 saat hiç durmadan çalışmışlardı. Umut yiğite ilk yapılacakları gösteriyordu. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlardı.
Aras bütün gün saatleri resmen iple çekmişti. Ve şimdide havayollarında arkadaşının yolunu bekliyordu. Uçak indiğinde kapıdan giren insanlara bir bir bakıyordu. En sonlara yakın kapıdan sesi gelen kızın sesi ile kaşlarını çattı. Kapıdan çıkan Elifi gördü. Her zamanki gibi yine kimlere kavga ediyordu. "Ah be baş belası bir seferde de, kavgasiz gel".
Elif Arası görür görmez koşup boynuna atladı. Kollarını boynuna ayaklarınıza Arasın beline sarıp sarıldı. "Kızım kaç kere soylemem gerek öyle birden atlama yakalayamazsam ikimizde yeri boylarız"
Elif kahkaha atıp "bende seni özledim bebeyim" dedi.
Yere indiğinde Aras kaşlarını çattı. " Bir, yine kimle kavga ediyordun. Iki, bu giysiler ne lan, şehire gitmiycez mahalle burası mahalle"
"Ya bebeyim boş versene hadi gidelim çok yoruldum"
Eve geldiklerinden beri konuşuyorlardı. Elif artık nasıl tepki vereceğini bilemiyordu. Ama Arasın aşık olduğunu duyduğunda kanepeden düşmüştü. Birde Umutun fotoğrafını gördüğünde "oha benim bile buna dibin düştü valla, bunu kızlar ham yapar sanada kalmaz" dediğin de Aras kaşlarını çatıp arkadaşına baktı. "Ağzını patlatırım arkadaş falan dinlemem hemde"
