Gizemli Mafya (Gay)

57

Iyi okumalar 💞

Ben senden iyi durumdayım"

"Aras uyumak istiyorum"

Aynur ve Yiğit ayağa kalktığında "burda yeterince kaldım zaten, gitsem iyi olacak" söleri kucağındaki çocuk duymuş olacak ki ağlamaya başladı "gitme baba " öpüp saçlarından "sende benimle geliyorsun koca adam ağlama babanda ağlar" deyip sırtını okşadı.

Ikili hiç birşey söylemedi zaten söyleyemediler de. Oğlunu kucağına alıp ayağa kalkacakken halsizlikle tekrar yerine çöktü, Sedat çocuğu ondan alıp kucağına aldı "ayakta duramıyorsun hala artislik peşindesin" deyip azarladı Umutu. Rıza gelip koluna girip kaldırdı. Yiğite bakıp gülümsedi. Oğlunun da saçlarını öpüp Yiğite verdi. Aras da ondan gidip, daha fazla duramayacağı bu evden çıktı.

Evlerine geldiklerinde Gök uyutup kendileride odalarına girdiler. Aras uzanıp Umutuda göğsüne çekti, dudaklarına küçük buse bırakıp sonra saçlarını öptü. Umut uykuya daldı. Aras göz kirpmadan Umutu izliyordu. Bir hafta ona bir ömür gibi gelmişti, Umutu kaybetme korkusu bütün benliğini ele geçirirken umutla yaşaması olağan üstüydü.

Aras Umutun çatılan kaşları ve yüzünde oluşan terle birşeylerin ters gittiğini anlayıp parmakları ile kaşlarına masaj yaptı. Uykudan riski açılan  gözlerle, Aras elini durdurdu. "Kabusmu gördün"
Umut başını salladı ve daha sıkı sarıldı. "Ne gördün" Umut sustu, anlatmak istemiyordu, ağzından çıkarsa gerçekleşmesinden korkuyordu. Uykusunda ismail dedenin oğlunun yaşadıklarını yaşamıştı sonra Aras ölmüştü.

Göz yaşları Arasın göğsüne düştükçe kalbini sızlatıyordu. "Anneme söylediğimde" durdu, ilk kez ne yaşadığını sesli söyleyecekti. Aras kollarını sıklaştırdı. "Anneme söylediğimde bana vurmaya başladı ama canımı yakmadı bunlar, benden tiksindi,sapkın olduğumu onun oğlu olmadığımı söyledi. Hastaneye gitmemiz gerektiğini söyleyip durdu. Onun oğlu olduğumu söylediğimde bana tokat attı. Böyle kalbinde hani seni yaşatan hiss vardır ve biri gelip kalbindeki o hissi söküyor, ve ölüyorsun öyle oldu işte, öldürdü beni nefes alamadım, karşımda duracak insanlar bana samimi gülümserken annem bana iyileşmem için yalvarıyordu"

"Şşşhhh bak ben yanımdayım, herkes senden sevgisini alsa bile onların yerini doldura bilecek kadar çok seviyorum seni"

"Ama o benim annem, beni böyle öldürmesi doğrumu? Sırf bir kız değil seni seviyorum diye böyle olmamalı"

Aras derin nefes alıp söyleyeceklerini aklında tarttı. "Bak Umutum, benim annem öldüğünde çok acı çekmiştim, hani bütün dünyanı ver ama ona birşey olmasın deseler yapardım. Annen doğru yaptı demiyorum, ama onun tarafından düşün. Oğlun yanında kadın değil erkek gezdiricek, insanlar oğlunu ezdikçe ezecek, oğlunun çocuğu olmuycak ve en önemlisi  bizim ülkemizde ne kadar bu yüzden ölen öldürülen insan var"

"Bunları düşünmüyordu ki, o an sadece benden tiksiniyordu"

"Bunun daha iyi olduğunu söylemiyorum ama gerçekten bir haftada pişman olmuş"

Umut birşey söylemeyip sadece sarsılmakla yetindi. Gökyüzü kapıyı çalıp içeri girdi "sizle uyuya bilirmiyim" dedi.

Aras oğlunu kucaklayıp ortalarina yatırdı.

Umut oğlunun saçlarıyla oynayıp "ne oldu oğlum, korktun mu?" Çocuk sadece başını salladı. Ikili aralarındaki çocuğa sarılıp gözlerini yumdular. Umut gözlerini aralayıp bebek gibi uyuyan ikiliyi izledi. Yataktan kalkıp salona indi bir sigara yakıp  derin soluk aldı. Başını kanepeye yaslayıp tabanı izlemeye koyuldu. "Ah be anne beni ne hale getirdin, ölmeden mezara soktun"
Sigarasından son nefeste alıp, bitmiş sigarasina baktı. Daha yeni bitirmiş olmasın rağmen yine birini yaktı.