Alarımın sesi aklımın içinde çalarken elimi komidinin üzerine atıp saati kapatmaya çalıştım. Ama ne hikmetse kapanmıyor tabiki benden bu kadardı saati elime alıp duvara fırlamakla alarımın durması bir olmuştu. "Ne vardiki kapattığım zaman kapansaydin" deyip gözlerimi yine karanlığa teslim ettim. Tam oh be diyecekken annemin bana seslenmesi bir olmuştu. Yastığı elime alıp başıma bastırdım ama bu anne durarmi hiç, yokk durmaz anam durmaz ben kalkmayana kadar o orda adımı söylemeye devam edecek biliyorum. Zaten ben neden her gece alarım kuruyorsam zaten evde var birtanesi. Bunlari düşünürken annem kapıyı çalmadan içeri daldı. "Ah ben kapıyı kitlemeyi unutan aklımı" tam kufur edecekken "sesli düşünüyorsun eşşek herf" demesiyle durdum.
"Hadi kalk sofra hazır seni bekliyoruz, beni birdaha buraya getirtme, gelirsem eli boş gelmem" deyip tehditkar bakışınida atip çıkdı kapıdan.
Yastığı fırlatıp derinden of çektim "anneye of denmez" Dediğin de hala uzaklaşmadığını anlayıp daha fazla konuşmadan banyoya girdim. Işimi hallettikten sonra odama girip, bir kot ve yeşil gömlek giyinip, saçlarımı duzelttim.
Merdivenlerden aşağı indiğimde kahvaltı yapan aileme baktım. Hepsinin yüzünde gülümseme birşeyler anlatıyor gülüyorlardı.
Bir kız kardeşim, annem, teyzem (dışarıda dilenirken bulup eve getirdiğim kadın) ve en yakin arkadaşım.
Annem, Seyhan Ata 48 yaşında, babami kaydettiğimizde bizim için dik durmuş kadın.
Kız kardeşim, Aynur Ata 22 yaşında, tıp okuyor.
Teyzem, Zehra Yaşar 54 yaşında
3 arkadaşım ve her şeyde yanımda olan kardeşlerim.
En yakın arkadaşım, Yekta 27 yaşında avukat.
Sedat 27 yaşında tanınmış mimar
Rıza 29 yaşında ekonomik.
Benmi kimim ben, Umut Ata 28 yaşındayım, annesinden korkan, mahallesinde herkesin saygıyla karşısında eğildiği ve düşmanlarının karşısında tir tir titreten adam. Beni herkes mafya babasi olarak tanıyor ama ben kumar, uyuşturucu, kadın ticareti, fusuh ve yüzlerce yasam ve yasa dışı sektörde faaliyet gösteren mafyaları bulur, bütün yaptıklarını ortaya çıkarır ya polise teslim eder yada öldürürüm. Tabiki bu yaptıklarımdan yanımdakiler hariç kimsenin ruhu duymaz. Param çok neden bu mahallede yaşıyorum çünkü burası benim doğup büyüdüğüm yer, bos olan bütün evleri alıp zor durumdan kurtardığımız insanları yerleştiriyoruz ve kendilerini kötü hissrtmemeleri için kendilerini toparladıktan sonra çok az kira alıyoruz, tabiki bunuda banka hesabı açıp oraya yatırıp, ihtiyaçları olduğunda geri veriyoruz. Ben bu ise 19 yaşında başladım ilk öğrendim, sonra uyguladım ve böylelikle 4 yıl önce başlarına geçtim.
Başımızdaki baba 4yil önce öldürüldü ve son nefesinde bütün yükünü omuzlarına bıraktı.
Çocukluk arkadaşlarım yaptıklarımı öğrendiklerinde Rıza hariç hepsi hiç düşünmeden yanımda durdular. Rızada bir zaman düşündükten sonra bizi yanlız bırakmayacağını söyleyip yanımıza geçti. 6 yıldır işin içindeydiler.
Aslında ben sanat okudum. Evet severdim resim çekmeyi, hala seviyorum ama çizecek kadar güzel bulduğum bir şey yok.
Hiç kimse düşünmez belkide, bu Umut resim sanatı okumuş insan, nasıl mafya babası olsun. Ah gelin birde bunu, beni hapise tıkmak isteyen polislere anlatın.
👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻👦🏻
Buraya 1 tane Umut bırakayım😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umutun annesinden kokmasını bende beklemiyordum ama anlayın bu anne sağı, solu belli olmaz bu kadınların.
