Gizemli Mafya (Gay)

32

Iyi okumalara kuzularım 🍭👀

Yekta arkadaşına kızdığı için üzgündü, yinede haklıydı. Söyleseydi bir çaresini bulurdu, gözünün önünde bu durumda görmezdi onu. Hergun ne olduğunu anlayamadığı için kendine küfürler savurmazdı. Kalbi kırık, üzgün ve iyi arkadaş olmadığını düşünüyordu.

Umutun arkadaşları yanında olsada Yekta yoktu, buda onun dağılması için yeterliydi. Kalbi mutluluğu yaşayamadan, hüzün yaşıyordu. Yekta gittiğinden beri hiç kimse konuşmuyordu. "Oğlum neden söylemedin" sedat cevap almak istiyordu.

"Kolay değildi ki, gelip bir erkeyi seviyorum mu deseydim?"

"Mafya oldum dediğinde hiç düşünmeden yanında yer aldı, bunun için seni bırakacağını mı  düşündün gerçekten"

Umut hiç bu tarafından düşünmemişti. Başını ellerinin arasına alıp derin nefes aldı. Başını telefona gelen mesajla kaldırdı. Arasdandı.
Aras: uyudun mu?

Umut: hayır, uyuyamadım sen neden uyumuyorsun?

Aras: uyuyamadım :)

Aras: arkadaşların ne söyledi?

Umut: Sedat iyi karşıladı, Rızada biliyordu zaten

Aras: Yekta?

Umut: çekip gitti.

Aras: iyi karşılamadı mı?

Umut: öyle değil

Aras: lan sözleri zorla alıyorum sanki doğru dürüst anlatsana

Umut: işte ona söylemediğim için bana siktiri çekti.

Aras: haklı ama ben seninle ilgili bilgi topladığımda en yakin arkadaşın olarak tanıdım onu, ayıp etmişsin

Umut: çok sagol ya bilmiyordum ıyiki söyledin

Aras: bak Umut'm insan oğlu iki yüzlüdür, her zaman bir şeye göre kalır yanında, ama eğer bir insan senin herzaman yaninda, arkanda lazım geldikçe karşında oldusa o, insanı kaybetmemek lazım. Beni ilk öptüğünde Elifi arayıp buraya getirdim, sırf seni anlatmak için anlıyorsun değilmi?

Umut: anlıyorum, ve Yektayı kaybetmekten çok korkuyorum

Aras: merak etme affeder seni lan bir insanın 27 yıllık arkadaşı olmak kolay değil

Umut:Aras

Aras: efendim

Umut: ıyiki varsın

Aras: sende iyiki varsin

Umut: şimdi biz sevgilimiyiz

Aras: bilmem özlemiyiz

Umut: dalga geçmesene

Aras: dalga denizde olur güzelim

Umut: soruma cevap versene gevşek herif

Aras: sana hiç yakıştıramadım, ben burda güzelim, bebeyim diyeyim sen gevşek de

Umut: Aras'm, sevdiğim,

Aras: ha şöyle. Vallaha ben senin dudaklarının tadını aldıktan sonra onlardan zor vazgeçerim, sevgilim olsana olmasanda gördüğüm yerde öperim. Ama sevgilim olsan elini de tutarım yani

Umut: oğlum bu nedir, hiç mi sevgilin olmadı. Odunmusun, insanmısın belli değil
Senin hiç sevgilin olmadı mı?

Aras: oldu.

Umut okudu cevapla kaşlarını. Çatıp sormaması gereken soruyu sordu.

Umut: kız, erkek

Aras: kız, senin?

Umut: lise döneminde olmuştu, sonra başım karıştı. Sevgili yapmadım sonrada

Aras: peki aşık oldun mu?

Umut: evet oldum hemde, deliler gibi

Kaş çatma sırası, Arasdaydı.

Aras: kime aşık oldun öyle?

Umut kıskandırmak hissiyle güldü.

Umut: boş ver ya

Aras: tamam, neyse hadi git zıbar

Umut: noldu lan birden

Aras: uyku bastı, uyku

Umut: iyi geceler

Aras: iyi geceler

Umut: Aras seni seviyorum

Aras: salaksın oğlum, resmen bir polisi seviyorsun. Allah benimde belami vermiş mafyayı seviyorum.

Umut Arasın yazdığı mesajla gülümseyip telefonu söndürdü. Gözlerini bir sürelik ayırdığı tavana tekrar dikti.

Yekta eve gidip, odasına girdi. Kalbinde acaba Umuta çok mu sert davrandım diye düşünmeden edemiyordu. Nasıl adamsin sen be Yekta, kırıldığı zaman bile kardeşini düşünüyorsun.  Düşüncelerden ayrıldığında saatin yedi olduğunu görüp ayağa kalktı.

Hazırlanıp kahvaltı yapmadan dışarı çıktığında kapıda Umutu görmeyi beklemiyordu. Umutun yüzüne bakıp sonra yürümeye başladı. Bu gun araba kullanmak istemiyordu. Yürüyüp sonRa taksiye bilinmeyi planlıyordu. Neredeyse yarim Saat durmadan yürüdü, arkasindaki Umutda onunla beraber yürüyordu. Yekta durup arkasına döndü, bakıp Umuta. "Yorulmadın mı?" Diye sordu. Umut başını hayır anlamında sağladığında, derinden nefes aldı. "Peki ben hiç durmadan yürürsem, ne kadar geleceksin arkamdan" Umutun dudağının kenarı kıvrıldı. Düşünmeden "sen durana kadar gelirim bende" dedi. Gerçekten de giderdi, Yektayı bırakmazdı. "Peki neden söylemedin?" Işte yine aynı şey olmuştu, Yekta kırgınlığını gizleyememişti, Umutun agzindan çıkan sözlerle affedecekti. Onun kirginligida bu kadardı.  Umutda durst davranacaktı kardeşine karşı. "O, an düşünemedim, sadece yanlız kalıp acıya alışmaya çalıştım doğrusu. Kirilacagini düşünmedim"

"Ama kırıldım, neden peşimden geliyorsun?"

"Seni kaybetmeye dayanamam"

Yektanında yelkenleri suya indirme zamanıydı zaten :))

"Bok kafalısın biliyorsun değilmi?"

"Beni çok seviyorsun biliyorum"

Yekta sinirlenmeye çalışsa da güldü "hay senin özgüvenine sıçayım"

"Affettin mi beni?"

"Öyle masum çocuklar gibi bakma, belki çocuk ola bilirsin ama masum değilsin"

Umut Yektaya sıkıca sarıldı. "sensiz olmamam,  bu özgüvenli çocuk sensiz olmaz. Hadi affet bu salağı" yektada kollarını kaldırıp Umutun beline sardı.
Umut oh be dedi bağırarak.

Yekta kardeşine gülüp başını Umutun omzuna gömdü. Bazen boyunun umuttan küçük olduğuna lanet ediyordu.

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

Ayyy sacma oldu biraz ama yinede okursanız sevinirim😍