Gizemli Mafya (Gay)

65

Yorum yazının, finale az kaldııııı

Iyi okumalarrr🖤🖤🖤

Aynur içeri girdiğinde, Aras hâlâ  yaraya bakıyor Umutta karşısındaki adamın suçluluk duygusuyla dolan gözlerini izliyordu.

"Aras abi, iyimisin?"

Aras yarayı gösterip "galiba dikiş atmış" dedi.

Aynur bakıp kafasını evet anlamında salladı.

Yekta geldiğinde "sana dikkat et dikişi atar demedim mi?!" Diye çıkıştı Aynur. Yekta yaraya bakıp "yaptım ama düştü yetişip tutamadım" dedi.

"Hey sakin kimsenin suçu yok yeter artık, Aynur şu işi bidaha yap, zaten yataktan çıkmam bidaha patlamaz, Aras sende kendine gel artık senin suçun yok, ben bir mafyayım bu şeyler artık normal benim için ve sen yekta her zaman kolundan tutacağın çocuk değilim. Bir kendinize gelin çıkın gidin odamdan" dedi sinirle, aslında sinirli değildi ama acıyı o çekerken, onlarında acı çekmesini istemiyordu. Suçlu bu işe onları getirdiği için, Arası sevdiği için kendisiydi. Başına gelen her şeyin tek sorumlusu kendisiydi.

Aras kendine gelip Umuta yaklaşacakken "çıkın odadan ve bana birdaha acıyan olursa kafama kendim sıkarım" Dediğin de Aynur " ama abi biri seni tutmalı" dedi.

"Gerek yok" dedi.

Ikiside inatla Umuta bakıyordu. Gidecek gibi değildiler " tamam o zaman ben giderim" diyip ayağa kalkacakken acıyla inledi. Aras ve yekta hemen Umutu kolundan tutup oturttu. " Tamam gidiyoruz kalkma" dediler.

"Ya şey abimi yatağa bırakın gidin"

Umut ne kadar yanında olmasını istemesede, acıya , yani ikinci kez dayanacak ve elini tutup ona güven verecek kimsenin olmaması dayanacak gücü yoktu. Zaten acıdan bayılmıştı. Aynur işini  bitirip, ıslak bezle abisinin yüzünü, boynunu sildi. Yavaşça tişörtünü yukarı kaydırıp ilaç sürdü yaralarına.

Umut güneşin ışıltısı ile gözlerini açtı. Odada yalnızdı. Burukca gülümsedi. Evet yalnızdı bu kalbini kırmıştı. En azından annesi merak edip, yanında kala bilirdi. Saate baktığında öğlen dört  olduğunu gördü. Aşağı inecek gücü yoktu, aklına gelen birisi olursa, ona belki yiyecek yada içecek birşeyler getirir. Ama önce lavobaya gitmesi gerekiyordu. Üstünü açıp, ayaklarını yere değdirdi. Yalın ayakları yere değdiğinde ürperdi. Ayağa kalkacakken kapının açılmasıyla yeniden yerine çöktü.

Aras hemen yanına ilerleyip kolundan tuttu.  "Neden geldin" sesi kızgın değildi ama kırılmıştı. "Gelmesemiydim?"

"Uyandığımda kimse yoktu" sesi çatladı sona doğru. "Herkes şerefsizleri arıyor"

"Peki şey yani annem, merak etmedi mi?"

Aras ayağa kaldırmayı bırakıp onunla beraber oturdu yatağa "Aynur kimse girmesin diye tembihledi"

"Ama o benim annem yani, beni görmesi gerekmiyormu?"

"Sevgilim, Aynur.."

"Aynur ne? Izin mi vermedi? Daha geçen gün ona çektiğim acıları anlattığımda yanımda olmadığı için ağlıyordu. Yine gelmedi en azından beş dakikalık gelip halimi görüp inseydi?"

Aynur elindeki telsizin sesini açıp tam ortaya koydu. Evet abisinin bir ihtiyacı olur diye gökyüzü ile,  uzayın telsizini almıştı, birinin umutun odasın diğerini ise yanında gezdiriyordu. Herkes merakla bakıyordular.

"Bak sevgilim anlamıyorum neler hiss etiğini ama kalbim acıyor böyle üzüldüğün de, kim olursa olsun akıtma o yaşları gözünden"

"Bana sigara versene?"

"Bırakacaktın"

"Canım yanıyor, öyle bıçak yarasından değil yani oda acıtıyor ama ruhum sanki helvasını dağıtmış, fatihası okunmuş gibi. Düşünüyorum yani bir anne oğlu öğlen dört olmuş hala neden uyanmadı diye merak etmezmi, ama cevap yok.
Dün onlar üzülmesin diye önlerinde durdum. Açıklama yaptım, birinin saçının tek teline zarar gelmesin diye canımı  koydum kumar masasına, ama biri benim yukarıda varmışım yokmuşum umrunda değil. Yektayi parçaladım, Aynur doktor olduğu için onuda alet ettim acıma sonra sen gözlerindeki pişmanlığı gördüm sırf o bıçağı durduramadığın için çektin acıyı. Ama annem karnı açtır şimdiye kadar uyanmaz deyip bana bakmaya bile gelmemiş"

Herkes bir birine bakarken Gençlerin gözü Seyhandaydi.

"Yorulmuşdur diye düşünmüştür. Canımın içi, yanındayım ben sana herşey olurum dememişmiydim?  Her sıfatla severim ben"

"Yetmiyor, sevgin 28 yıldır anne diye sevdiğim kadın olmana yetmiyor. Baba, sevgili, abi, kardeş herşeye yetiyor ama o yarayı sarmıyor. Bak Kürşata çocuklarını korumak için abi dediği beni sattı. Yekta ve Sedata onu vurdular ama ben ona ağzımı açıp tek kelime ettim mi? Hayır neden çünkü o bir baba, şimdi onu tedavi ettirip aylık maaşınıda vericem. Ben bütün kadınları korumaya çalışıyorum hepsi birer anne, birer anne yavrusu diye benim annem kendi çocuğunu koruyamıyor. Lan ben adım atamıyorum sen gelmesen lavobaya bile gidemiyecektim, karnımda sopa izleri, gizlenemez miydim? Oradan taksiye atlayıp giderdim ama korumam gereken ailem vardı. Sevdiğim insanlar güvenli yerde olmaları için kaldım orada. Dün size gidin dediğimde kalmanız için yalvarıyordum. Bana acımayın ama yanım da kalın, tutup kolumdan yalnız bırakmasaydınız. Yekta zaten bir kere kalmıştı ondan ikinci kez o acıyı yaşamasını isteyemezdim ama sen kalırdın. Ben güçsüz kaldığım için bayıldım gece. Beni geçtim bu kadar yarayla bir abiyi nasıl daha 22 yaşındaki kız kardeşi ile bırakırsınız?"

Aynur sonda kurduğu cümlenin ağırlığı ile çöktü omuzları, Sedat sarılıp başını yasladı göğsüne, sevdiği kadının çekti zorluklar çok zordu. Dinlemeye devam ettiler. Herkes kendine bir ders çıkarıyordu.

"Özür dilerim ben sandım ki yanında istemiyorsun beni?"

Umut güldü, sonra acıyla inlediğinde telaşa düştü herkes, sonra iyiyim dediğinde sakinleştiler.

"Sana kurban olurum ben be, istemeden kırdım dün seni ve Yektayi özür dilerim."

"Bu halde bile bizden özür diliyorsun sen ne güzel adamsin"

"Aras sana birşey söylemem gerek artık birşey saklamak istemiyorum"

🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺

Ayy annelere ayrı sinir oluyorum. Belkide herkes, 'bu kız neden anneye bu kadar sardı' diye düşünüyorsunuz ama benim annem tam böyle bir insan, Umuta acı çektirmek istemezdim ama o bile benden çok anne sevgisi gördü.

Mutlulukla kalın🖤

Bilmiyorum neden ama şuan bunu yazarken "pinhaninin--peki madem" şarkısını dinliyorum:) dinlemek isteyen olursa güzel şarkı🎶