Gizemli Mafya (Gay)

29

IYi okumalar aşkitolarım🏳️‍🌈🤍

Sabah yorgunluktan, Yiğit uyanamıyordu. Umut bunu bildiğinden erkenden uyanıp, Yiğitin odasına gitti. Yiğiti zorla uyandırıp, kahvaltıya indiler. Yemekten sonra cumartesi olduğundan kahvede buluşacaklardı çocuklarla, uzun zamandır mahalle ile görüşüp eksiklerini sormuyorlardı.

Arabaya bindiklerinde " abim bu gün Aynura araba alalım mı? Ha hemde supriz olur" dediğin de Yiğit gülümseyip başıyla onayladı.

Arabayı alıp evlerinin onu ne getirdiklerinde kapıyı açıp içeri girdiler.

"Aynur abicim, sana yiğitle sürprizimiz var. Koş bakalım buraya"

"Ne aldınız bana" diye odasından son nefes salona koşan Aynura iki kardeşide güldü. "Ilk önce gözlerini kapayalım"

Yiğit kapıyı açıp dışarı çıktı, Umutsa Aynurun gözlerini kapatıp peşinden getirdi.

"Bir"

"Iki"

"Iki buçuk"

"Iki yetmişbeş "

"Ya abi"

"Tamam tamam hadi senin için iki doksandokuz"

Birden ellerini gözlerinden çektiğinde Aynur karşısındaki arabaya şaşkınlıkla baktı sonra mutluluktan bağırdı. Ilk Umutun sonrada Yiğitin boynuna atladı.

"Abi ben bayıldım buna, benim meleğim, rengi çok güzel"

Hâlâ inanamıyordu abisinin sürprizine.

"Ama abim bak anama kreditle aldığımızı söylüyoruz"

"Peki abicim"

"Yiğit, kardeşim hadi atla bir tur atalım"

Aynur dediğin de, Umut dudaklarını büküp "zaten hemen abinizi unutun, biri söylemez abi yorulmuşsundur gel senide kahveye atayım. Zaten ben kimim ki?" Dedi.

Kardeşleri kahkaha atıp "atla arkaya senide atalım kahveye" dedi.

Kahveye bıraktığında Umutu, Yiğitte Rızayı görme heyecanıyla kahveye gitti.

Kahvede oturdukduktan sonra kalkıp aileleri ziyaret etmeye başladılar.

Saat 11 de uyanan iki arkadaş kahvaltıdan sonra Elifin ısrarlarıyla mahalleyi gezmeye çıktılar. Arasla gezerken Elif birden dondurma görüp markete daldı. Aras onu beklerken yerdeki taslarla oynuyordu. Basını kaldırdığında on onbeş adım kenarda duran Umutla göz göze geldiler. Umutun gözleri titrerken, Arasında kalbi titremişti. Arasa yaklaşıp arkadaşları selam verirken o ağzını haraket ettirerek "affet" dedi. Aras ona adım atmayı ne kadar istesede yapamıyordu. Bu anda marketten elinde dondurma ile çıkıp Arasın yanına koşan Elif yanına bakmadan "ya bebeyim bu dondurmalar" lafını bitirmeden karşısında Umutu görmesiyle durdu. Umut bir kıza birde Arasa baktı. Kafasında ise "bebeğim" lafı çevriliyordu. Kalbi parçalanıyordu, ve bu gözlerinin dolmasına çıkarıyordu. Aras şuanda içine düştüğü durumu anlatmayı istiyordu ama ağzını açamıyordu. Sedat yine ağzını tutamayıp "yenge hoş geldin mahallemize" dedi. Rıza elini atıp boş  boğaz kardeşinin ağzını tıkadı. Sonra Umutun omzuna kolunu atıp yürütmeye çalıştı. Aras eli ile Umutun elini tutup " yanlış anladın" dedi. Buna mecbur hissetmişti kendisini, Umut o anda gözüne  inen perdeyle Rızanın kolundan kurtulup, Arasın yüzüne yumruğunu geçirdi.

Arasda yüzüne inen yumrukla arkaya doğru, sendeledi. IŞ işden  çekmişti artık, öpüp kokluya, yüzlerini okşaya bilmiyorlarsa yumruklarla dokunacaklardı.

Arasda vurdu sevdiğine ikisi bir birlerine öldüresiye doverlerken, herkes kenarda durmuştu. Bir tek Elif karışmaya çalışıyordu onuda Yekta tutmuştu. Umutun gözü o, kadar dönmüştü ki, yumruklarını durmadan Arasın yüzüne geçiriyordu. Sonra yakasından tutup "lan ben seni seviyordum bu yaptığın revamiydi bana" dedi. Aras gözlerini kirpistirip konuşmak istesede yüzünde ki yaralardan konuşamıyordu.

Umut yakasını bırakıp, ayağa kalktı, sendeleyerek yürümeye başladı. Peşinden gelmek istiyen arkadaşlarına da gelmemeleri gerektiğini söyleyip yürüdü. Arasın yanına koşan kız ayağa kalkmasına yardım etti. Aras nefesini toplayıp "yanlış anladın aptal" diye bağırdı. Umut duymuyor, anlamıyordu. Kulakları kizin sözünden sonra duymayı bırakmıştı. Aklında o söz dönerken, kalbide sevgilisi olduğunu bağırıyordu. Arabasına atlayıp tepe başına geldiğin de arabayı durdurup indi.

Hava yüzünü okşarken gözlerindeki yaşlar akmaya başlamıştı. Sonra ellerindeki kana baktı. Sevdiği adamı dövmüştü, ellerinde ki kan onundu. Bu onun canını daha fazla yakarken, başını avuçlarının içine aldı. Durmadan ağladı, 28 yaşı vardı. Sadece sevmek istiyordu, ve sevmediği kadına dokunmak istemiyordu. Şimdi ise seviyordu ama sevdiğine dokunamıyordu. Gözünün önünde kız ona dokundu, sevgi sözcüğü söyledi.

Neredeyse saatlerle orada oturdu gün batımını, hatta gün doğumunu bile gördü.
Telefonunu arabada bırakmıştı, kimseyle konuşmak istemiyordu.

Oradan ayrılıp bir otele gitti. Oda kiralayıp, uyumaya çalıştı ama yapamıyordu. Yaralamıştı sevdiğini, hakli yada haksız ama kıymıştı sevdiğine kalbi sıkışıyordu. Oda telefonunu eline alıp Arasın numarasını tuşladı. Aradi ikinci çalişta Aras telefonu açtı.

"Alo, Alo, Alo kimsiniz?"

Umut duyduğu sesle kalbi yeniden acidi. Bir kaç kere ağzını açıp kapattı. Ama sonunda sormuştu o soruyu.

"Iyimisin?"

Aras duyduğu sesle döndü, dünden beri uyumayıp telefon başında ondan bir haber beklemişti. Ama her arayışında Rıza bulamadığını söyleyip daha fazla acituyordu canını.

"Iyiyim"

Ikisinde gözlerinde yaşlar süzülüyordu.

"Tamam"

Umut telefonu yere koyacakken Aras birden "Umut" dedi. Umut adının onun dilinde ne kadar güzel durduğunu bir daha anladı.

"Hi"

"Neredesin"

"Bilmiyorum"

"Bulabilirim"

"Bulma"

"Merak ediyoruz"

"Sende mi?"

Umut kötü bir duygudur aslında, nerde kirilacağı bilinmez, insanı bir soruya muhtaç eder. Işte Umutunda umudu bu sorudaydı.

"Evet bende"

"Sevgiline dön artık" diyip kapattı telefonu.

Işte kendi elinle umudu parçalamakta böyleydi.

🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺

Kalbim acıdı lan bir konuşsalar var ya kına yakcam🥺🥺