မနက်ရောက်
Bright ဘန်ကောက်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေ၊ဘန်ကောက်ကိုအစောဆုံးကားနဲ့သွား၊win က မနက်စားပြီး bright ကိုသွားတွေ့ဖို့လုပ်၊win စက်ဘီးနဲ့ bright အိမ်ကိုသွား၊brightအိမ်ရောက်တော့အိမ်တံခါးသော့ခတ်ထား၊bright ကိုဖုန်းဆက်တော့လည်းဖုန်းမကိုင်ဘူး
"ဒီကောင်ဘယ်သွားနေတာလည်း၊ငါကိုတောင်မခေါ်သွားဘူး"
Win က bright နဲ့မတွေ့ရတော့ပျင်းတာနဲ့စက်ဘီးပက်စီး၊ဘောလုံးကွင်းနားကဖြတ်သွား၊ကျောင်းကသူငယ်ချင်းတွေဘောလုံးစုကန်နေတာ win တွေ့သွားပြီးဘောလုံးကွင်းထဲ၀င်သွား
"မင်းတို့ဘောလုံးကန်နေတာလား"
"ဘာလည်းမင်းပါမလို့လား"
"မပါတော့ပါဘူးကွာ၊ဘေးနားမှာပဲထိုင်ကြည့်နေတော့မယ်"
Win ဘောလုံးကန်တာထိုင်ကြည့်နေရင်း bright ကိုသတိ ရသွား၊bright ဆီနောက်တစ်ခေါက်ဖုန်းခေါ်၊bright ကဖုန်းမကိုင်ဘူး၊bright ကကားပေါ်ဆိုတော့မကြားဘူးထင်တယ်၊Win ပျင်းတာနဲ့အိမ်ပြန်သွားတယ်၊အိမ်ရောက်တော့ပျင်းပျင်းနဲ့ဖုန်းပွတ်၊bright အမေတို့အိမ်ကိုရောက်
"သားရောက်လာပြီလား"
"အကိုကြီးလာပြီ....ဒီမှာထိုင်"
"မောလာပြီလားသား၊သမီးသားအတွက်အအေးဖျော်ခဲ့"
"ဟုတ်အမေ"
"ဟုတ်အမေ"
Riki အအေးဖျော်ပြီးယူလာ
"ကိုကြီး..ရော့အမောပြေသောက်လိုက်"
"ကျေးဇူးပဲ"
"ကိုကြီးက ညီမလေး ကိုကျေးဇူးပဲဟုတ်လား၊ကိုကြီးအရင်ကအဲ့ လိုတွေမပြောဘူးပါဘူး၊ဘာလည်းအဖွားကြောင့်လား"
(အဖွားကြောင့်မဟုတ်ဘူး winကြောင့်ပဲ😍😍)
"အဖွားဆိုလို့အဖွားရောတရားစခန်းပြီးပြီးလား"
"အဖွားကတသက်လုံးတရားစခန်း၀င်တော့မယ်တဲ့၊အဲ့ဒါအမေကိုပြောခိုင်းလိုက်တယ်"
"ဟုတ်လား၊အေးပါအမေဒီပိတ်ရက်သွားတွေလိုက်မယ်သမီးရောလိုက်အုန်းမလား"
"မလိုက်ပါဘူး၊အမေပဲသွား"
"သားနားတော့လေ"