THE QUEEN (Season 1: Completed)

Chapter 51

Marcus POV

Naputol ang tensyon sa loob ng silid ng may biglang kumatok sa labas ng pinto at bumukas ito pagkatapos.

"What is it?!" Masungit na tanong ni Lolo sa kanyang bodyguard.

"Sir, Mr. Namuzawa has just arrived." Tumikhim si Lolo bago mabilis na tinapunan ako ng striktong tingin.

"Behave yourself, Marcus and stay beside with Grace. Don't you dare embarrass me in front of this big investor or else.." Banta nito. Tumayo ito at bumaling ng tingin kay Dad.

"Impress Mr. Namuzawa, Marius. Margaux, assist your husband. And you little girl, be polite and behave." Bilin nito sa aming lahat. "This investor is a very important man to our business. He's been the top financer, sponsor and debt investor of the Academy for so long and that's why I expect everyone of you to welcome and entertain him while he's here."

"Yes, Dad." Daddy replied while I stayed silent from my seat. Tiningnan ako ni Grace habang nag aalangan ito kung lalapit ba siya sa akin o hindi. Pero sa huli ay hindi ko siya pinansin.

"Let's go." Lolo said and stride his way towards the door. Tumayo naman ako para sumunod.

"Sweetheart.." Grace tried to touch my arm but I looked at her with an annoyed face.

"Hands off!"

"Come on Sweetheart, you can't do anything about our destiny. We're destined to be together, forever." Maarteng sagot niya na sinabayan pa ng nakakaasar na ngiti.

"Dream on." Binilisan ko ang paglalakad. Napatingin ako sa oras at nakita kong malapit ng mag alas-onse.

'Tsk! Bwiset! Ang sarap umalis dito.'

Habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga studyante. Ang iba ay yumuyukod pa ng bahagya nang makita si Lolo, ang iba naman ay impit na tumitili kapag nakikita ako. Nahagip ng paningin ko sina Yuki pero hindi ko sila pinansin dahil malaki pa rin ang bad trip ko sa ginawa nila kagabi.

"Hey, Marcus. Wait!" Mahinang tawag ni Grace. "Psst! Hey, you're walking too fast, Sweetheart. Can't you at least be a gentleman? Come on! I'm wearing heels now, you know!" Reklamo nito ngunit hindi pa rin ako lumingon.

"Sweetheart!"

"Marcus." Mom glanced my way and gave me a warning look.

"What, Mom?"

"Just do it." Tukoy nito kay Grace kaya kumunot ang noo ko.

"Mom, no way!"

"Just today. Please, anak. Just today." Pakiusap nito. I gritted my teeth and looked at Grace who's now smiling widely like a freaking witch.

"Don't smile. You look like a raccoon." Singhal ko pero ngumisi pa rin ito.

"Of course not, silly! I prepared for this day just to impress you." Pinasadahan ko ang suot niyang bestidang kulay puti na hanggang binti ang haba.

"Yeah... Mukha kang white lady." Lumapit ito sa gawi ko at inangkla ang braso sa akin.

"Pakipot ka talaga, Future husband. Masyado tuloy akong natsa-challenge diyan sa pagsusungit mo. Lalambot ka rin sa akin, makikita mo." Kumindat pa ito.

"Asa! 'Wag ka ngang magpa cute. Mukha kang inaantok na unggoy." Nagsimula na akong maglakad.

"Hey! Hey! Slow down! My feet hurts!" Awat nito kaya napatingin ako sa taas ng takong niya.

"Women!" Iritado kong anas. "Why are you wearing that thing if you can't even walk properly, idiot?!"

"Because I'm a lady? Duh?!"