Nefret Dolusu Sevgiler

-9- Kal

Multi: Gece

"Vay şerefsiz"

Gaye'ye gülümseyip viski şişesini kaldırdım.

"Bence de tam bir şerefsiz" diye mırıldandım yanımdaki telefona yaklaşmadan. 1 saattir yerimden kıpırdamadan Gaye'yle telefonda konuşuyordum ve ona Karan ile ilgili herşeyi anlatmıştım.

"Telefona biraz yaklaşsana ya duyamıyorum"

Ha. Bir dakika. Şuan nerede olduğumu bilmiyorsunuz değil mi? Koltuğun kol koyma kısmına koyduğum telefonu alıp hoparlörü açtım ve o şekilde konuşmaya devam ettim.

"Tamam hoparlörü açtım. Konuş" deyip tekrar ve tekrar viskimi yudumladım.

"Neredesin sen? Yankı yapıyor" dediğinde sırıttım.

"Bil bakalım nerdeyim?"

Durun ipucu vereyim ; Karşımda koca bir sahne, önümde, yanımda ve arkamda bir sürü koltuk var.

Evet bildiniz, okulun tiyatro salonu. Ve tabiki ayaklarım şuan öndeki koltukta. Rahatıma düşkünümdür.

"Nerdesin lan yine depoya falan mı kapatıldın?"

Sırıtmamı bozmadan "Daha sempatik bir yer düşün" dedim ve sigaramı yandaki koltukta söndürüp "Tiyatro salonundayım ve sahnede bir oyun sergileniyormuş gibi hayal kuruyorum" diye mırıldandım.

"Ağzına sıçayım bu saatte oraya nasıl girdin? Ya rektörlük öğrenirse?" deyip kahkaha attı.

Bende gülüp sigara dumanını içime çektim ve "Bişe olmaz" dedim.

Sigara, viski. Muhteşem ikili. Birazdan başım ağırmaya başlayacaktı tabi o ayrı.

"Kaç saattir oradasın sen?"

"2 saat oldu" dediğimde "Lan saat gecenin 1'i" diye bağırdı.

"Napayım? Burası sadece bu saatlerde boş oluyor"

Biraz bekleyerek "Mehir" diye mırıldandı.

"Gaye" dedim onun gibi uzatarak.

"Arkanda bir vampir var. Ya da dur kurtadam mı o?" dediğinde gözlerimi devirdim ama kendimi gülmekten alıkoyamadım.

"Lütfen vampir olsun. Lütfen, lütfen, lütfen" dediğimde gülmelerimiz birbirine karıştı.

"Hey. Kapatmalıyım. Anneannem geliyor"

"Tamam. İyi geceler" deyip telefonu kapattım.

Boş şişeyi sallayarak içindeki boşluğa baktım ve bir sigara daha yaktım. Dün gece denizden çıkmak için gittiğimiz yalı meğerse Karan'ınmış. Tabi bunu ilk başta söylememişti. Gece'de çaktırmamıştı. Ama umursamadım, sorun değildi. Üstümdeki ıslak kıyafetlerden kurtulup Gece'nin kıyafetlerinden yararlanıp eve geçmiştim. Tabi arabamı almayı da unutmamıştım.

Bu sabahsa önce dün mahvettiğimiz bujiterinin zararını karşılamış sonra da okula gelmiştim. Okul bitince eve geçsem de nasıl olduysa yine kendimi burada bulmuştum. Aslında sadece Barın'la karşılaşmak istemiyordum.

"Hey"

Şirin erkek sesini duyduğumda başımı çevirdim. Koltukların başında bir çocuk duruyordu. Yüzü tanıdık geliyordu.

"Beni korkuttun" dediğinde sırıttım.

"Korkmuş halin bu mu?" diye sorduğumda anlamasa da yanıma gelip oturdu. Yanıma oturabileceğini kim söylemişti?

"Beni hatırlıyorsun değil mi? Hani sarhoşken baya takılmıştık sonra da bana tekmeyi basmıştın" dediğinde "Kesin haketmişsindir" diye mırıldandım.