KARADUL +18 - TAMAMLANDI-

GİRİŞ

Ve yepyeni bir hikaye ile geldim size. Yeri bende çok farklı olan ve sizinle paylaşmak için çok çok heyecanlandığım hikayem. 

KARADUL'A HOŞ GELDİNİZ ARKADAŞLAR. 

*****

Hayatın acımasızlığı üzerine zırhını kuşanmış ve hayatları bitirmek uğruna arayışa çıkmıştı. Gecenin karanlığı kadını saklamıştı ama bacaklarından sızan kırmızı kan geceyi bıçak gibi kesmişti. Hayat acımasızdı, hayat öyle acımasızdı ki kadının bir başına izbe sokakta ölümünden kaçmaya çalışırken bulmuş onu pençeleri arasına almıştı.

"Ha gayret," diyerek kendini sakinleştirmeye çalıştı. Acıdan dudaklarını ısırıyor, kendini ayakta tutmak için elinden geleni yapıyordu. Gideceği yere az kalmıştı. Tek duası arkadaşının orada olmasıydı. Sancı bel kemiğini kemirmeye başladığı an dişlerini sıkarak inledi. Bir eli beline konmuş, acı yüzünden öne doğru eğilmişti.

"Lütfen," dedi acısı içinde pare pare olmuş onu köşeye sıkıştırmıştı. "Şimdi değil yalvarırım, şimdi gelme." Acısı damarlarını kasarken kan içindeki yüzünü saçları sayesinde saklayarak adımlarını hızlandırdı. "Geldim," dedi ilerideki yetimhaneye bakarken. Tam o sırada binadan çıkarak arabasına yürüyen adamı görünce rahat bir nefes verdi.

Yetimhanenin bahçesinden çıkan adam arabasına doğru gidecekken "Gökhan," diye seslenen ince sesi duyduğu gibi duraksadı. Kafasını çevirip baktığında yakın arkadaşını perişan halde görmeyi beklemiyordu. "Nihan?" Diye mırıldanırken sesindeki şaşkınlıkla öne doğru atıldı. "Ne bu halin?"

Kadının inleyişleri gecenin kalbine saplanırken bacakları onu daha fazla tutamazdı. Gökhan kan içindeki kadını korkuyla sarıp kucağına aldığı gibi yetimhaneye girdi. Hızlı adımları binada yankı yaparken "Fatoş hanım!" diye seslendi.

Çocuklara bakmak ve onlarla ilgilenmekle görevli olan 50 yaşındaki kadın henüz yatmak üzereydi. Müdür Beyin, kendisine bu şekilde seslenmesi onu korkutmuştu? Çocuklara bir şey oldu korkusu kadını yatağından anında kaldırmıştı. Az önce onları kontrol etmişti ama yine uyuyor numarası mı yapmışlardı acaba haylazlar?

"Müdür bey?" dedi kadın şaşkınlıkla Gökhan'a bakarken. "Çabuk yardım et," derken Nihanı masaya yatırmış masanın etrafındakileri yere dökmüştü. Fatoş hanım kendine geldiği gibi acıyla kıvranan kadını sırt üstü uzattı ve onu doğum pozisyonuna getirdi.

"Bana birileri lazım, siz Suna'yı çağırın yardım etsin" dedi kadın. Masadaki kadının bacaklarını açmış iç çamaşırını çıkarmıştı. Rahmi bir cana yol olurken kadın dişlerini sıkmaktan çenesi kilitleniyordu. "Hayır, ne lazımsa bana söyle. Kimse bilmeyecek."

Kadın şaşkınlıkla yetimhane müdürüne baktı. Ciddiyeti suratına oturan adama kısa sürede gerekli tüm malzemeleri saymıştı. Gökhan odadan çıkarken kadın kafasını Nihan'ın bacak arasına çevirdiğinde gördü. Bebek geliyordu.

İnadı damarlarına yol olan bebeğin sağ kurtulması için dualar eden Fatoş Hanım bebeğin yarısı çıkan kafasını tuttu. Nihan'ın canhıraş acısı gecenin sessizliğine gebe kalmıştı. Gece peşindeki kötülükleri azat etmiş bir bebeğin çığlığını uyuyanlara ninni olarak dinletmişti.

Bebek doğdu.

Kötülükleri sineye çekildi ve kendi acısına ağlarmışcasına çığlığı basan bebeğin sesini kesecek olanlar utandı.

Tam o sırada odaya giren Gökhan, Fatoş hanımın kucağındaki bebeğe dolu gözleriyle bakmıştı. Elindekileri çabucak deri koltuğa bıraktı ve Fatoş hanımın bebeği temizlemesine müsaade etmişti.