KIZIL KAMELYALAR

"Cevher." dedi derinlerde gömülü sesini bulup çıkarması zor olmuştu. İçinde kopan dizginlenemez fırtınalara çaresizce teslim oldu. "Adım Cevher. Adımı söyle."

Parmaklar kumral tutamlarını sarmaladı. Ilık dudaklar kulağının üstünde belli belirsiz adını fısıldadı. Artık anın içinde kaybolmuştu. O an sanki kanatları vardı ve ölümün olmadığı sonsuz bir zamanda uçsuz bucaksız bir diyarın üzerine süzülüyordu. Düşmekten, yüksekten, yerçekiminden, yönden, doğrultudan, hiçbir şeyden, bu dünyaya ait hiçbir şeyden korkmadan, çekinmeden rüzgara sırtını çevirmişti.

"Seni sevmeyeceğim."
Ve adam uyandı. Elleri kanlıydı. Kan kamelyalardan bile daha kızıldı.

Uyarı: +18 unsurlar, küfür, argo.