Nefret (Zoraki Evlilik)

3. Bölüm •Mesaj

3. Bölüm  ❝Mesaj❞

✨

Çalan alarm sesiyle güne gözlerimi açtım alarmı susturmak için elimi komodine attım ve telefonumu alıp alarmı kapattım. Odamdan çıkıp banyoya girdim ve rutin işlerimi halledip tekrar odama döndüm. Üzerime hızlıca çalıştığım kafenin verdiği kıyafetleri giyip saçlarımı balık sırtı örerek salona gittim beni gören babamın kaşları çatıldı. Yine ne kabahat işlemiştim acaba?

''Çıkar üstündekileri'' dedi babam sertçe

''Neden?'' ağzıma bir salatalık dilimi attım

''Seni istemeye gelecekler bugün!''

''Ne olmuş yani?'' babam çatalını masaya bıraktı öfkeyle

''Beni delirtme Cemre! İşe gitmeyeceksin bir daha!''

''O niyeymiş?''

''Ben öyle uygun gördüm'' öfkeyle odama gidip kapıyı arkamdan sertçe kapattım ve kıyafetlerimi çıkarıp tekrar pijamalarımı giyerek kendimi yatağa bıraktım.

''Cemre! Uyansana kız!'' annemin kolumu cimciklemesiyle uyandım. Öğlene kadar uyumuş olmalıydım

''Ne oldu anne?'' 

''Kalk evi temizleyeceğiz'' istemeye istemeye olsa kalktım ve annem ablam ben hummalı bir temizlik işine giriştik. Sonunda temizlik bitince karşı komşumuz Kadriye teyze geldi ve annemle pasta börek yapmaya başladılar. Ablamda zorla beni evden çıkarıp kuaföre götürdü. Sırf ablam üzülmesin diye saçıma fön çektirdim ve çok hafif bir makyaj yaptırdım. Kuaförde işimiz bitince tekrar eve döndük. Babamla Çağrı'da gelmiş koltukta oturuyordu

''Poyraz hoş geldin'' ablamın sesiyle eniştemin de burada olduğunu anladım. Eniştem önce ablama sarıldı sonra kısaca bana sarıldı

''Hadi Cemre sen hazırlan ablacığım. Gelirler birazdan'' taş kesilmiş bedenimi zorlukla odama taşıdım ve dün aldığımız elbiseyi giyip ayakkabıları ayağıma geçirdim. Aynada uzun uzun kendimi inceledim dış görünüşüm çok güzel görünüyordu ama içim öyle değildi. Kahverengi gözlerim içimdeki yıkımı gösterircesine yorgun bakıyordu. Daha fazla odada oyalanmayıp salona gittim ve misafirlerimizi beklemeye başladık.

Hava yeni yeni kararmaya başlamışken kapı çaldı. Korkuyla kendimi mutfağa attığım için kapıyı ablam açtı ve misafirleri içeriye buyur etti. Gelmişlerdi işte. Resmen beni istemeye gelmişlerdi!

İçerden konuşulanları duyabiliyordum. Babam verdiği para için Osman amcaya teşekkür ediyordu. Osman amcada babamı önemli değil diyerek geçiştiriyordu. Ablam mutfağa girince gözyaşlarım akmasın diye kendimi zorladım.

''Cemre kahveler'' derin bir nefes aldım. Bundan kaçışım yoktu. Mutfak dolabından kahveyi cezveyi ve fincanları çıkarıp kahveleri hızlıca pişirdim ve fincanlara koydum

''Tuz koysana'' ablama gözlerimi devirdim. 

''Saçmalama abla!'' ablam sessiz kalıp içeriye geçince bende fincanları tepsiye koyup tepsiyi aldım ve salona geçtim. Önce Osman amcaya ardından babama anneme enişteme ablama ve Çağrı'ya kahvelerini verdim. Şimdiyse ona vermem gerekiyordu. Evleneceğim adama...