47. Bölüm ❝Sarılan Yaralar❞
✨
"Cihan! Çekmeceden ıslak mendili getirir misin?" küçük oğlum, Osman'ım evimize, yuvamıza geleli daha bir hafta olmuştu ve biz o kadar mutluyduk ki...
Cihan bir elinde koca bir kâseyle diğer elindeyse ıslak mendil paketiyle mutfaktan gelip koltuğun yanına çömeldi.
"Al" bir elimle oğlumun küçük bacaklarını tutup diğer elimle Cihan'ın elindeki ıslak mendili alıp içinden birkaç tane çıkarıp Osman'ın küçük poposunu temizledim.
"Elindeki ne? " diye sordum. Cihan bir haftadır -Osman doğuduğundan beri- işe gitmiyordu ve evde olduğu içinde sürekli bir şeyler yiyordu.
"Nesquik, yer misin sende?"
"Cihan nesquik daha bir saat önce bitmemiş miydi? Ne ara gidip yenisini aldın acaba?" gülümsedi
"Stok yaptım" deyip göz kırptı. Güldüm.
"İşe ne zaman gitmeyi düşünüyorsunuz acaba Cihan Bey? "
"Valla seni ve Osman'ımı bırakıp hiç işe gidesim yok Cemre" kaşlarımı çattım
"İşi bırakıyor musun yani? "
"Bırakmayacağımda... Sizden nasıl ayrılayım? " deyip oturduğu yerden kalkarak oğlumuzun küçük eöline bir öpücük kondurdu ve Osman'ı kucağına alarak yanıma oturdu. Gülümseyerek kafamı Cihan'ın omzuna yasladım ve hiç bitmesini istemediğim bir huzurla gözlerimi kapattım.
2 Ay Sonra ✨
"Cihan! Cihan kalk! Cihan kalksana!" bir yandan kucağımdaki Osman'ı hafifçe sallayıp diğer yandanda Cihan'ı uyandırmaya çalışıyordum.
"Efendim? " diye mırıldandı uykulu uykulu.
"Cihan, Osman'ın ateşi var. Kalk hastaneye gidelim ne olursun" Cihan aniden gözlerini açıp yataktan fırlarcasına kalktı ve hemen Osman'ı kucağımdan alıp alnına ufak bir öpücük kondurdu.
"Cemre bu çocuk yanıyor!" telaşla bir ağlayan oğluma birde Cihan'a baktım.
"Hastaneye gidelim!" Cihan başını sallayınca beraber aşağıya indik. Bahçeye geldiğimizde Osman'ı Cihan'dan alıp arka koltuğa oturdum Cihan'da şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı ve hastaneye doğru yola çıktık.
Hastaneye geldiğimizde küçük oğlum içini çeke çeke ağlamaya devam ediyordu. Onun bu hali yüreğimi burktu. Cihan Osman'ı kucağımdan alıp hemen çocuk acil kısmına gitti bende peşinden gittim. Birkaç hastadan sonra biz muayeneye girdik.
"Oğlunuz soğukta mı kaldı? " diye sordu Doktor Bey Osman'ı muayene ederken. Cihan kaşlarını kaldırarak bana baktı.
"B-ben bilmiyorum. Geçen sabah dalgınlığıma gelmiş oğlumun yanında uyuya kalmıştım. Uyandığımda üstü açıktı. B-ben hemen örttüm ama üstünü!" Bu yüzden mi hasta oldu oğlum? Benim yüzümden mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefret (Zoraki Evlilik)
Literatura FemininaGeçmişte annesinin ona yaşattıklarından dolayı bütün kadın ırkından nefret eden Cihan, babası tarafından para karşılığı satılan Cemre ve zoraki bir evlilik. Cihan, geçmişi atlatıp diğer kadınların annesi gibi olmadığına inanarak bir yuva kurabilir m...