Nefret (Zoraki Evlilik)

51. Bölüm •Beyaz Toz

51. Bölüm ❝Beyaz Toz❞

Aydın'la beraber bir bara giriş yaptığımızda buraya neden geldiğimi bir kez daha sorguladım. Her ne kadar gelmek istemesem de Aydın bugün yaşanan olaydan dolayı beni evde yalnız bırakmak istemediğini söyleyip beni de yanında, bu bara getirmişti. Burada bir işi mi varmış neymiş tam anlayamamıştım.

"Şu taraftan" Aydın elini belime koyup beni merdivenin olduğu kısma yönlendirince ona ayak uydurup adımlarımı hareket ettirdim. Zihnim oldukça meşguldü ve başım felaket derecede ağrıyordu.  Tabii şu anda bulunduğumuz mekanda bangır bangır çalan müzikte baş ağrıma eşlik ediyordu.

"İçeri gelmek ister misin?" diye bağırdı Aydın müziğin sesini bastırmak istercesine. Önümüzde koyu kahverengi bir kapı vardı. Bir arkama bakıp birde tekrar kapıya bakıp Aydın'a döndüm. Pekala içerisi biraz daha sessiz olabilirdi.

"Geliyorum" dediğimde Aydın kapının kulpunu çevirip önce kendisi içeriye geçti ardından bende içeriye geçtim ve Aydın ardımızdan kapıyı kapattı.

''Aslında seninle konuşmak istediğim bir konu var Cemre'' deyip ahşap bir masanın arkasında duran deri koltuğa oturdu Aydın. Bende Aydın'ın yaptığını yapıp masanın önünde duran koltuklardan birine oturdum.

''Neymiş?'' Aydın bir müddet gözlerini üzerimde oyaladıktan sonra derin bir nefes aldı

''Cihan... Geri geldi ve sen... Yani nasıl desem'' kaşlarımı çattım

''Ağzında gevelemede söyle işte'' 

''Cemre ben-'' Aydın'ın lafını yarıda kesen şey çalan telefonun melodisiydi. Aydın oflayıp cebinden telefonu çıkardı ve aramayı cevapladı.

''Ne oldu?''

''...''

''Şu an gelemem''

''İşim var gevşek! Bak işine!''

''...''

''Evet, aynen'' diye geçiştirdi Aydın karşı tarafı. 

''Senin halledebileceğini umuyorum''

''...''

''Hay anasını! Tamam geliyorum bekle!'' deyip telefonu kapatıp cebine geri attı Aydın ve bakışlarını yüzümde sabitledi

''Bir yere gitmem gerekiyor ve sende benimle geliyorsun''

''Neden?'' diye sordum merakla.

''Seni burada tek bırakamam da o yüzden''

''Ben eve gideyim o zaman?'' gülümser gibi oldu

''Hadi Cemre, gidiyoruz'' oflayıp koltuktan  kalktım ve Aydın'la beraber odadan çıktık. Kapıyı ardımızdan kapatır kapatmaz yine o yüksek sesli müzik karşıladı beni. Yüzümü buruşturdum.

Aydın'la beraber dans edenlerin arasına karıştığımızda bakışlarımı sağ tarafa çevirdim ve onu gördüm. Cihan'ı! Hızlıca gözlerimi kırpıştırıp tekrar aynı yere baktığımda bu sefer karşılaştığım manzara çılgınca dans eden insanlardı. O mavi gözler yoktu. Hadi ama! Cihan'ı gördüğümden emindim ben!