Nefret (Zoraki Evlilik)

46. Bölüm •Tatil

46. Bölüm ''Tatil''

✨

''Hayır...'' karşımdaki manzara beni yerle bir ederken Volkan'a tutundum.

''Hayır Volkan, hayır'' Cihan şu an tam karşımda duruyordu. Dile kolay sekiz ayın ardından karşımda duruyordu. Volkan'da benimle aynı durumdaydı. İkimizde karşımızdaki adama şaşkınlıkla bakarken Cihan şişmiş karnıma bakıyordu.

''Cemre?'' deyip bana doğru adımlamaya başladığında Volkan'ın arkasına saklandım.

''Volkan söyle gitsin'' dedim ağlamaklı bir ses tonuyla. Bunca zaman sonra nasıl olurda karşıma çıkabilirdi?

''Cemre ben sana geldim''

''Hayır!'' diye bağırdım hiddetle Volkan'ın sırtına daha sıkı tutundum.

''Cemre açıklamama izin ver'' derin bir nefes alıp Volkan'ın arkasından çekildim ve yüzüne baktım.

''Neyi açıklayacaksın he? Neyi açıklayacaksın! Beni nasıl terk ettiğini mi açıklayacaksın?''

''Ben seni terk etmedim!'' o sırada açık olan kapıdan Çiçek girdi.

''Hah gel buraya'' deyip Çiçek'i alıp yanıma geldi Cihan. İkisini de görmek istemiyordum. Birisi beni bırakmıştı diğeriyse beni ve bebeğimi zehirlemişti.

''Defolun gidin buradan! İkinizi de görmek istemiyorum!'' Cihan annesinin kulağına eğilip bir şeyler fısıldadı. Çiçek'in anında yüz ifadesi değişti.

''Cihan'ı ben kaçırdım'' dedi titrek sesiyle. Ne? Bacaklarım titremeye başlamıştı, kalbim acıyordu, gözyaşlarım gözlerimi yakıyordu.

''M-mektup?''

''Mektubu Cihan yazmadı, ben yazdım''

''Seni aşağılık karı!'' deyip Çiçek'in üzerine atlayacağım sırada Cihan kollarını belime sarıp beni durdurdu. Aylar sonra temas ettiğimizde kalbimin durduğunu hissettim.

''Devam et'' dedi Cihan sert sesiyle.

''Cihan'ı senden aldım çünkü sen Cihan'la benim arama giriyordun bu yüzden senden kurtulmam gerekiyordu'' bu yüzden mi zehirlemişti beni ve bebeğimi? Bu konuyu açmak istesem de Cihan yanımda diye açmadım. Annesinin beni ve bebeğini zehirlediğini söylersem cinnet geçirebilirdi.

''Sonra Cihan bir yolunu bulup kaçtı ve sana geldi. Ben başaramadım'' Çiçek'in konuşması üzerine bakışlarımı Cihan'a çevirdim. İki bileğide sargıdaydı. Yoksa?

''Bileklerini mi kestin?'' diye sordum dehşet içerisinde. Cihan bana gelebilmek için bileklerini mi kesmişti?

''Cihan seni terk etmedi, onu ben kaçırdım'' nefretle baktım Çiçek'in yüzüne ve dayanamayıp yanağına bir tokat patlattım.

''Defol git buradan ruh hastası! Defol!'' Çiçek son kez bana ve Cihan'a baktıktan sonra evden çıktı. Yaşları gözlerimi Cihan'a diktim. Özlemle yanıp tutuşan bedenim mavi gözlerinde kaybolup gitti. İçin için Cihan'ın beni bırakıp gitmeyeceğini biliyordum ve öyle olmuştu, biz birbirimiz olmadan yaşayamazdık.

''Cihan''

''Cemre'' kollarını belime dolayıp beni kendine çektiğinde bende kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım ona. Kokusunu derin derin içime çektim ve ciğerlerim göğüs kafesimin altında tekrar can buldu. Cihan benden geri çekildiğinde şişmiş karnıma baktı.