Nefret (Zoraki Evlilik)

4. Bölüm •Paramparça Umutlar

4. Bölüm ❝Paramparça Umutlar❞

✨

Mesajı okuduktan sonra nasıl bir hale büründüysem ablam endişeyle yanıma geldi

''Cemre ne oldu?'' mesajı yazan numarayı tekrar engelledim ve ablama dönüp gülümsemeye çalıştım

''Yok bir şey abla. Sen hangi gelinliği beğendin?'' konuyu değiştirmeye çalışmıştım ve başarılı olmuştum da. Ablam ışıldayan gözleriyle üzerindeki gelinlikte ellerini gezdirdi

''Bunu alacağım'' Alıcı gözüyle ablamı şöyle bir süzdüm. Ablamın üzerindeki gerçekten kusursuzdu ve ablama çok yakışmıştı

''Bence de bunu almalısın. Sana çok yakıştı'' annem yanımıza gelip yine mutluluğumuzu törpülemek adına söylenmeye başladı

''Ceren hadi artık ayaklarım şişti! Al bir gelinlik gidelim!''

''Tamam anne bunu alacağız'' ablam kabine girip üzerinden gelinliği çıkardı. Gelinliği alıp eve geçtik. Annem yine mutfağa geçerken ablamla ben salondaki koltuklara oturduk.

''Abla sana bir şey diyeceğim''

''De''

''Dün beni istemeye geldiklerinde Cihan benimle konuşmak istedi ya hani''

''Ee?''

''Abla Cihan'da evlenmek istemiyormuş!''

''Neden kabul etmiş ki o zaman?''

''Babası zorlamış o yüzden kabul etmiş. Abla Cihan'la konuşacağım. Adam akıllı konuşursak belki evlenmekten vazgeçer'' dünden beri içimde beliren umudumu ablam sözleriyle söndürdü

''Cemre Osman amca çok inatçıdır. Kaldı ki Cihan'ın evlenmekten vazgeçeceğini sanmıyorum. Öyle bir niyeti olsa en baştan kabul etmezdi'' ablamın söylediklerinde haklı olması canımı çok sıkmıştı. Ablamı ardımda bırakıp kendimi yine odama kapattım ve ağlamaya başladım. Yine de Cihan'la konuşmaktan vazgeçmeyecektim.

Akşama doğru babamla Çağrı işten gelince onları kuru bir hoş geldiniz diyerek ben karşıladım. Babam içeriye geçerken Çağrı kolumdan tutup beni dar hole soktu

''Ne oluyor Çağrı?''

''Konuştun mu Cihan'la?'' kolumu Çağrı'nın elinden kurtardım

''Ne konuşacakmışım Cihan'la?''

''Araba mevzusunu diyorum kız. Konuştun mu?'' sinirle Çağrı'yı salona ittiğimde yere düştü. Babamla annem anında ayaklandı

''Ne yapıyorsun Cemre sen!?'' Çağrı ayağa kalkıp bana vurmaya çalıştı. Fakat elini havadayken yakalayıp bana vurmasını engelledim

''Adamın onca parasını yedin it! Birde gelmiş utanmadan araba diyorsun bana!'' babam saçlarımdan tutup beni Çağrı'dan ayırdı ve yanağıma okkalı tokadını geçirdi. Tokadın etkisiyle sağ dudağım patlamıştı

''Hepinizden nefret ediyorum! ÇIKARCI PİSLİKLER!'' yine kendimi odama kilitleyip ağlamaya başladım. Ağlaya ağlaya gözümde yaş kalmamıştı artık. Birkaç dakika sonra kapı çalınca umursamadım fakat annemin ''Cemre kalk! Oğlan geldi!'' diyen sesiyle ağlamayı kestim. Niye gelmişti ki şimdi bu?