Nefret (Zoraki Evlilik)

44. Bölüm •Zehir

44. Bölüm ''Zehir''

✨

Hamileliğimin sekizinci ayına ulaştığımda artık gerçekten çekilmez bir insan olmuştum. Hamilelik hormonlarım gerçekten beni çok itici bir insan yapmıştı. Hiçbir şeyden memnun olmuyor, sürekli söylenip duruyordu.

''Volkan''

''Efendim?'' dedi gözlerini bilgisayar ekranından ayırmadan

''Volkan canım pide çekti''

''Tamam söyleyelim dışarıdan'' deyip laptopunu kapattı ve cebinden telefonunu alıp bir iki tuşa basarak telefonu kulağına koydu. Volkan pide siparişini verdikten sonra telefonunu kapatıp tekrar çizim yapmaya koyuldu. Sürekli canım bir şeyler çekip duruyordu ve bulduğum her şeyi homini gırtlak mideye indiriyordum ve nedense kilo almıyordum. Dört aylıkken aldığım bir iki kiloyla duruyordum sadece.

Bir süre sonra kapı çaldığında Volkan laptopunu kapattı ve kapıyı açtı. Konuşmaları duyduğum kadarıyla siparişlerimiz gelmişti. Volkan kapıyı kapattıktan sonra yanıma gelip koltukların arasında duran küçük masaya pideleri koydu.

''Yere oturamayacaksan mutfağa geçelim?''

''Yok yok otururum'' hamileliğimde sadece karnım şiştiği için rahat hareket edebiliyordum. Volkan bağdaş kurarak yere oturduğunda bende dizlerimin üzerinde yere oturdum ve poşetin içinde duran pide kutularından birini önüme çektim. Kutunun içindeki pide şimdiden mis gibi kokuyordu. Hemen kutuyu açıp art arda dilimler attım ağzıma

''Ya Cemre sen böyle yiyip yiyip duruyorsun ama nasıl kilo almıyorsun?'' dedi Volkan ağzına bir dilim atarken.

''Bende bilmiyorum valla'' deyip pidelerimi yemeye devam ettim. Tadı gerçekten muhteşemdi. Bir iki lokmadan sonra midemde bir ekşilik hissettiğimde elimdeki pide dilimi karton kutuya düştü.

''Cemre, iyi misin?'' sese kendimi odaklamaya çalıştım ama yapamadım. Görüşüm bulanıklaşıyordu.

''Volkan?''

''Cemre? Ne oldu ya?''

''Volkan! Ah!'' birden bire karnıma giren sancıyla bir çığlık kopardım. Volkan endişeyle ayağa kalkıp hemen yanıma geldi.

''Cemre! Cemre iyi misin? Doğum mu başladı? Hassiktir! Ne yapacağım?''

''Hayır, hayır doğum değil'' bebeğim daha sekiz aylıktı ve erken doğum tehlikem yoktu, doğumun başlaması imkansızdı.

''Ne o zaman? Ne oldu?'' gözlerim kararırken acıdan kıvranan bedenimi Volkan'ın kollarına bıraktım.

...

Çiçek Çakır paltosunun cebinden sigara paketini çıkarıp içinden bir sigara aldı ve sigarayı dudaklarına yerleştirip ucunu zipposuyla yaktı. Fırat'ta karşısında dikilmiş onu izliyordu.

''Senden bir isteğim olacak Fırat''

''Tabii efendim'' Çiçek Çakır zehri bir kez içine çekti.

''Zehir lazım bana''

''Anlamadım efendim? Zehir mi?'' Çiçek evet anlamında başını salladı.

''Zehri ne yapacaksınız efendim?''

''Birini zehirleyeceğiz'' Fırat kaşlarını çatıp ciddiyete büründü. Yine kendisini büyük bir iş bekliyordu.