1. Bölüm •Felaket

47.9K 843 334
                                    

1. Bölüm Felaket

🪐

Hayatımın başkası tarafından yönlendirildiğini düşündükçe daha çok sinirlendiriyor ve sinirden ağlıyordum. Neden tüm bu olanlar benim başıma geliyordu, neden? Çıldırmak üzereyim!

Ben Cemre Şahin, 22 yaşındayım ve şu zamana kadar hayatım hep ailem tarafından yönlendirilmişti. Büyüdükçe biraz daha özgürleştiğimi sanmıştım ama yanılmışım!

Abim olacak geri zekalı yüzünden istemediğim bir evliliğe zorlanıyordum. Daha doğrusu para karşılığı bir adama satılmıştım!

Biz üç kardeşiz. Ablam Ceren, abim Çağrı, evin en küçüğü ve evin en sevilmeyeni olan ben!

Babam abime çok ama çok düşkündür. Çünkü babamın tek oğlu oydu. Ablamı ise ilk evlatları diye seviyorlardı bense evin sonuncusuydum ve bir kız çocuğuydum!

Şu zamana kadar abim bu eve hep felaket getirmiş oldu. Şu an getirdiği felaket ise benim sonum olacaktı.

Abim kumar oynarken borç batağına düşmüştü. Evde annem hariç herkes çalışıyordu ve çok şükür geçinip gidiyorduk. Varlıklı bir aile değildik ama yoklukta çekmiyorduk fakat aptal abim yüzünden gırtlağımıza kadar borca batmıştık.

Babam biricik oğlu için tüm mahalleye haber salmıştı abimin kumar borcu için göz göre göre beni birine satacaktı ve bu benim gururumu çok kırmıştı. Yaşadığımız yerde bu tarz olaylara karşı olunduğu için kimse beni bir malmışım gibi satın almaz diye düşünmüştüm ama dün akşam evimize gelen yaşlı adam tüm umudumu kırıp elime vermişti.

Yastığıma daha çok sarıldım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim. Odamın kapısı tıklandığında hiç tınlamadım ama adımı söyleyen sesi duyduğumda yattığım yataktan kalkıp yanıma oturan ablama sarıldım.

"Abla yardım et lütfen. Hiç tanımadığım bir adamla evlenmek istemiyorum. Daha adamın adını bile bilmiyorum!" Ablam burukça sırtımı sıvazladı.

"Babamı biliyorsun Cemre, Çağrı için yapmayacağı şey yok" yanaklarımda kurumuş göz yaşlarımı sildim

"Beni bile satar!" dedim nefretle ve ekledim

"Mal mıyım ben abla? O aptalın kumar borcu niye benden çıkıyor? Neden?" Ablam hiç düşünmeden benim başıma gelen evlilik olayını kendi üstlenirdi ama o nişanlıydı ve eniştemi çok seviyordu.

"Cemre belki evlenmen senin açından daha iyi olur. Bu evde bir rahatın bile yok. Babamın sana yaptıklarını görmüyor musun? Seni sürekli dışlıyor ve biricik oğlunu el üstünde tutuyor. Evlen kurtul ablacığım" omuzlarım düştü

"Tanımadığım bir adamla yuva kur mu diyorsun bana abla?" ablam sessiz kaldı. Salondan babam bana seslenince istemeye istemeye odamdan çıktım ve salona gittim

"Ne var?"

"Gelip bir de dövseydin! Ne biçim cevap bu? Alırım seni ayağımın altına görürsün o zaman ne varı!" dedi babam öfkeyle. Omuzlarımı düşürdüm. Ölmek istiyordum, ölmek!

"Dün akşam gelen adamın adı Osman" babam bana dün gelen yaşlı adamı tanıtınca içimi bir korku kapladı. Yoksa o yaşlı adamla mı evlenecektim!

"O adamla mı evleneceğim? Ona mı sattın beni!"

"Hayır, onun oğluyla evleneceksin!" içim rahatlamıştı yaşlı bir adamla evlenmeyeceğim için

Nefret (Zoraki Evlilik) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin