Runaway From The Labyrinth (Run Away Trilogy #1)

Chapter 48

Chapter 48

"We met again bitch," she confidently said.

"Basang sisiw!" tawa nilang tatlo. Nakakairita ang tawa nila.

I grimaced as I clench my hands, ramdam ko ang panginginig nito. I could also feel my face heating up, not because of embarrassment but because of rage.

Napatayo na din si Zel at akmang sasabunutan na ang tatlo pero pinigilan siya ni Khael.

I can feel the dark aura covering my body.

"Tubig, baka sakaling mahimasmasan kang higad ka!" dagdag pa ni Aleah sabay wasiwas ng bottled water na hawak niya dahilan para mas lalo akong mabasa.

Nangangati na ang kamay kong manampal.

Nagulat din ako nang isaboy ni Zel ang tubig na nasa gilid niya pero di pa rin ako gumagalaw.

"Oh, ayan tubig, para kahit papano malinis ang masasamang ugali nyo, ay di pala yun kakayanin ng tubig, dapat pala holy water, baka may pag asa pa," sabi pa ni Zel.

"How dare you!" matinis na sigaw ni Dixie kasi siya ang mas malapit kay Zel kaya siya ang napuruhan talaga.

Kating kati na talaga ako.

"Yumi, are you okay?" Ramdam ko ang paglagay ni Khael ng uniform niya sa balikat ko. He have a shirt beneath his uniform so it's okay.

"Oh, anyare sa higad na ito?" Kahit nakayuko ako, kitang kita ko pa din ang ngisi sa mukha ni Aleah.

Bahagya pa niyang inilapit ang kanyang mukha, nanunuya.

Well, that's a wrong move, my dear.

"I really hate your smile," I said as I slap her making her face making it shift to the other side. Nakayuko pa din ako hanggang ngayon.

"Aleah!" sigaw ng dalawang kaibigan niya. Her friends gasped in horror. Well, siya ang pinakamalapit sa akin at siya din ang pinakamasarap sampalin.

"H-how dare you!" akmang sasampalin niya din ako pero napigilan ko ito sa pamamagitan ng pag hawak sa pulsuhan niya. Nagpumiglas siya pero di niya kaya ang lakas ko. Binalingan ko siya, I gave her a cold glare.

"Do you think you can bully me? Don't fool yourself, you can't even defeat me using your words," I said as I harshly let go of her hand.

She's in the verge of crying and running toward her mother but she kept on showing her strong facade.

Pati si Zel ay di makapaniwala sa ginawa ko kaya nakatanga pa din siya.

"Anong pinagmamalaki mo? Na nakabingwit ka ng dalawang sikat na lalaki? Malamang anong laban ng kagandahan namin sa higad na katulad mo," sabi ni Medae. Pagak akong tumawa sa sinabi niya.

"Eh anong laban ng mga salita mo kung ikaw ang bubugbugin ko?" Agad siyang napaatras sa sinabi ko. I smirked with her reaction.

"I already told you to stop bothering me, bat ang titigas ng ulo niyo." I slowly step forward facing the three of them.

"Sa susunod magdala pa kayo ng maraming back up yung siguradong matatalo ako." I once glared at them before turning my back.

Sugod nang sugod wala namang binatbat.

Di ko pinansin ang mga titig ng mga tao. Adrenaline are the reason why I'm standing here firmly amidst the crowd. Alam kong ako naman ang magiging issue ito, pero pake ko, mga walang magawa sa buhay.

They give me a path as I walk by, para tuloy akong reyna na naglalakad sa gitna ng mga tao nya.

"Oh my god, Yumi!" Nagtitili namang sumunod si Zel