Runaway From The Labyrinth (Run Away Trilogy #1)

Chapter 33

Chapter 33

Lupa lamunin mo na ako ngayon na.

I am currently in the middle of the class at tinawag pa ako ng prof. Kamot ko ang ulo ko habang dahan dahan na tumayo.

I don't even know what he's asking.

"Pardon sir, what's the question again?" I asked. I am literally trembling, di pa naman ako nakikinig, anong isasagot ko nito. All of their eyes are darted on me. Napalunok nalang ako.

The prof once again asked the question pero nakatanga padin ako kasi wala akong masagot. Nagsimula akong maging conscious sa sarili ko, I clenched my fists, stopping it from trembling.

I froze when someone touched on my side, yung lalaking katabi ko. Dinig ko ang mahina niyang pagbulong ng sagot pero di ito masyadong klaro.

"Ha?" I whispered.

"Hakdog." sagot nya kaya napabusangot nalang ako.

"Miss Fuentes?" kunot noong tawag sakin ng prof agad naman akong bumalik sa pagtayo ng maayos.

"Ah e-eh..."

"Sit down. The next time I will catch you gazing from space, I'll let you go to the discipline office." tumungo nalang ako habang dahan-dahan na umupo.

"Ayan nakabalik ka na galing outer space." sabi naman nitong katabi ko.

Di naman siya ganoon ka ingay ang katabi ko noon, anong nakain nito? Napalingon sa kanya para sana pagtaasan siya ng kilay pero ibang mukha ang sumalubong sa akin, ang mukha ni Trevor.

"W-what? H-how?" I was shocked, totally shocked. Ngumisi lang siya sa akin.

"Paano ka napunta diyan, diba nasa harapan kita?" Napatingin naman ako sa harapan ko at dito lang napansin na iba na yung taong nasa harapan ko.

"Ngayon mo lang napansin na ako ang katabi mo since nagsimula yung sem? Wow! Just wow, Yumi." pabulong nyang asik para di kami mahuli ng prof.

Di ko naman mapigilang mapaismid. Halata naman kasing nagsisinungaling siya. Syempre kahit wala akong pake sa mundo, may pake naman ako sa katabi ko.

Pano ba siya nakapagtransfer diyan eh yung huling alaala ko nasa harapan ko pa siya nung last subject.

Di ko nalang ito pinansin at nakapalumbaba akong nakinig sa prof ko habang si Trevor naman pabulong bulong at parang sinapian ng ilang demonyo habang nagdadabog.

"Stop, acting like a kid, Trevor." I just rolled my eyes.

"Dapat ka nang magpacheck up ng mata, Yumi! Kahit katabi mo di mo ko nakikita!" asik nya pa.

Napaismid nalang ulit ako sabay paikot saking mga mata. OA naman nito, di lang napansin eh.

"Tara na nga gutom nako." As I stand up I glance at the chair at my back. Di pa din siya pumapasok sa school, uuwi din ba sya?

Napabuntong hininga nalang.

"Something wrong?" inosenteng tanong ni Trevor.

Umiling nalang ako. "Wala."

"Trevor, hanggang ngayon ba di pa din nagpapakita sa inyo si Xionus?" Napahinto sya sa paglalakad dahil sa tanong ko.

"Di pa. Don't overthink about that Yumi, may importante lang siyang ginagawa." after he said that he smiled.

I can't help but to scowled. Importanteng ginagawa. Di ba ako importante sakanya?

Biglang pumasok sa isip ko ang pag-uusap namin kagabi.