The One Who Loved.

"Oh sorry, wou jij dat vertellen?"

"Eef!"

Lilly komt blij op me af gerend en trekt me enthousiast in een knuffel.

"Je bent er weer!" zegt ze gelukkig. Ik knik.

'Jep, ik ben er weer.' niet helemaal zeker of ik daar blij moet zijn of niet, kijk ik naar het lelijke schoolgebouw voor mijn neus.

"Gaat het weer beter? Met de wond?" Kacey komt ook naast me staan. Onopvallend probeert ze naar de achterkant van mijn hoofd te kijken.

'Ik hoop het. Want kijk, het probleem is. Ik kan hem zelf niet zien.' lollig kijk ik mijn vriendinnen aan, die beide beginnen te lachen. 'Maar het komt wel goed met mij.' zeg ik er nog snel achteraan.

"Ik hoop het maar. We hebben je hulp dringend nodig." Lilly's blik veranderd van vrolijk naar serieus. Benieuwd kijk ik haar aan. 'Vertel.'

Kacey en Lilly gooien onderling een veelbetekenende blik naar elkaar, waardoor mijn nieuwsgierigheid alleen maar verergerd. Dan leggen ze allebei, aan beide kanten van mij hun arm in mijn hand. Met z'n drieën lopen we de wc in.

Altijd die jongens weer, die vragen waarom meisjes altijd in groepjes naar de wc gaan. Nou, omdat we genoeg dingen te bespreken hebben die niet voor jullie oren zijn bestemt! :)

"Oké, luister." zegt Kacey. We gaan wat dichter bij elkaar staan, zodat de andere meiden in deze ruimte ons gesprek niet meekrijgen. Kacey schraapt een keer haar keel en begint dan te vertellen.

"Dus.. we mogen dit je eigelijk niet vertellen." serieus kijkt ze me aan. Ik schud mijn hoofd.

'Waarom niet? Gaat het over mij?' iets onzeker staar ik naar de grond.

"Nee! Nee!" zegt Lilly. "Dat niet. Het is alleen..."

'Zeg het nou maar gewoon!' dring ik aan.

Lilly en Kacey zuchten beide diep.

"Het gaat over Maddy..-"

"En Jace." onderbreekt Kacey Lilly. Stomverbaasd kijkt Lilly naar haar vriendin.

"Oh sorry, wou jij dat vertellen?" Kacey kijkt spijtend Lilly aan, die een keer met haar ogen rolt.

'Wat?' vraag ik benieuwd. 'Hebben ze iets?' Het is eruit voordat ik er goed over na kon denken. Doordringend kijk ik de twee meiden tegenover me aan. Ergens hoop ik dat het niet waar is. Jace is mijn scheikundeprojectmaatje. Ik wil niet dat hij teveel wordt afgeleid, weet je. 

"Nee, dat is het niet." stelt Lilly me gerust.

Opluchtend zucht ik. De hartslag die ik zojuist duidelijk voelde in mijn borstkas, zakt weer weg.

"Het gaat voornamelijk over Maddy, eigelijk." zegt Kacey. Lilly knikt meestemmend.

'Zeg het nou maar gewoon!' Ik verlies mijn geduld wat en zwaai benieuwd met mijn handen.

"Oké, oké!" Kacey legt haar handen op mijn schouders. "MaddyvindtJaceleuk."

Verward kijk ik haar aan. 'Sorry, wat zei je? Dat ging iets te snel.' Lilly duwt Kacey zuchtend aan de kant en kijkt me voorzichtig aan.

"Maddy, ze vindt Jace leuk." fluistert ze zo zacht mogelijk.

Even voel ik mijn hartslag stoppen. Voor heel even maar. Ik bijt hard op mijn kaken en kijk Lilly vragend aan. Lilly en Kacey kijken mij ook vragend aan, wachtend op een reactie. Ik schraap eens mijn keel en slik de brok in mijn keel zo snel mogelijk weg.

'Euhh.. oké. Wat zou dat uit moeten maken voor mij?' vraag ik nonchalant. Kacey en Lilly kijken elkaar wat nerveus aan voordat ze mij weer aankijken. "Nou..-" stamelt Kacey.

"Don't judge me if I'm wrong, maar het komt misschien een ietsepietsie over alsof jij je ook zo over hem voelt." doordringend kijken ze me beide aan.

'Wat!? Nee! Helemaal niet!' ontken ik meteen. Ik wuif weer wat ongemakkelijk met mijn handen. Lilly kijkt me wat bezorgd aan en pakt mijn hand vast.

"Het is niet erg. Je mag best verliefd zijn. En daarbij, jij maakt toch veel meer kans dan Maddy. Ze heeft tenslotte genoeg anderen jongens waar ze mee kan doen wat ze wil. Ik weet niet, maar ze kan soms...-"

'Ik vind Jace niet leuk, oké?'

Dat zei ik perongeluk iets te fel en hard. Lilly kijkt me met grote ogen aan en het blijft een tijdje stil. Te stil. Om me heen staan verschillende meisjes, die mij vreemd aankijken. Shit.

Snel pak ik mijn tas van de grond. 'Sorry, zo bedoelde ik het niet.' bied ik mijn excuses aan. 'Ik.. ik ga maar.' ongemakkelijk lach ik nog een keer maar Kacey en Lilly en dan loop ik het meidentoilet uit.

Als ik me weer tussen de mensen meng, op de drukke gangen, zucht ik diep in en uit. Om eerlijk te zijn snap ik niet waarom ik er zo moeilijk over doe. Maddy heeft ook gevoelens en die zal ik moeten accepteren. Maar toch zit me iets dwars, ookal kan ik niet uitleggen wat.

___________________________

Hoihoi!
Sorry voor het kortere hoofdstuk!!
Gaat alles nog een beetje goed met jullie? Hopelijk wel!
Als er ooit iets is, weet dan, dat je mij altijd een berichtje kan sturen. Ik help graag!!
xxx van mij :)