The One Who Loved.

"Omg, ben jij de kerstman?"

"Doe je dat aan?" Lynn kijkt me vreemd aan. Met haar vingers wijst ze op en neer, naar mijn lichaam. 'Ja, hoezo? Er is toch niks mis mee.' zeg ik. Ik loop naar de spiegel toe en wrijf mijn jurkje glad. Het komt net over mijn knieën en bedekt mijn armen.

'Kom we gaan.' zeg ik, ik weet al wat er anders gaat gebeuren. "Ho ho ho, niet zo snel." zegt Lynn. 'Omg, ben jij de kerstman?' vraag ik nieuwsgierig. Lynn schud haar hoofd. "Nee, daar heb ik een te dunne buik voor." zegt ze, en ze slaat op haar buik. Dan wijst ze weer naar mij.

"Ik ga je eerlijk zeggen, meid. Het is echt een jurkje die mijn oma zou dragen."

'Oahh!'

Met open mond draai ik me naar Lynn om. Grinnikend kijkt ze me aan en ze schud met haar hoofd. Dan houdt ze haar handen omhoog. "Sorry, sorry!" lacht ze.

'Wat moet ik anders aan doen?' vraag ik. Ik loop naar mijn kledingkast sn trek die open. Ik zie alleen maar hoodies en saaie kleding, niets voor sen feestje. 'Dit is het enige jurkje in mijn hele kast!' zeg ik zuchtend. Ik plof op mijn bed neer en haal mijn handen door mijn haar.

Waarom heb ik ook alweer ingestemd om naar dit feestje te gaan?

"Niet getreurd!" roept Lynn. Ze klapt enthousiast in haar handen en trekt me van mijn bed af. "Gelukkig heb ik altijd een backup plan." zegt ze, en ze trekt een glitterend jurkje uit haar tas. "Taadaa!" zegt ze blij.

'Oh nee, nee, nee!' zeg ik wuivend met mijn handen. 'Het is veel te kort!' Ik neem het jurkje van Lynn over en hou hem voor mijn lichaam. Hij komt nog niet eens in de buurt van mijn knieën. En dan heb ik het nog niet eens over de spaghettibandjes en heftig, lage inkijk.

'No way!' zeg ik nog eens. "Oké, ga dan maar in je omajurkje!" zegt ze terwijl ze het jurkje weer in haar tas propt.

'Kan ik er niet wat onder doen ofzo?' vraag ik, om wat opties open te houden. Met een vreemde blik kijkt Lynn mij aan. "Ja, tuurlijk. Pak er gelijk ook een muts bij." zegt ze spottend.

'Oké.' zeg ik. 'Ik trek hem aan, maar alleen om te proberen.' Lynn klapt in haar handen. "Yess!" zegt ze blij. 'Als het te kort is, doe ik hem weer uit!' zeg ik. Ik wil haar niet te blij maken, met iets wat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren. "Jaahaa, doe nou maar aan!" zegt Lynn terwijl ze me het jurkje geeft en me richting de badkamer duwt.

Starend kijk ik in de spiegel, niet goed wetend wat ik nou van mezelf moet vinden. De jurk is minder erg dan ik verwacht had, maar mijn smaak is het zeker niet. De glitters erop zijn nogal opvallend, iets wat ik niet graag ben. Gelukkig bedekt het genoeg lichaamsdelen om me erin te vertonen.

Ik adem een keer diep in en uit, voordat ik de badkamer deur open en naar mijn kamer loop. Tot mijn verbazing hoor ik dat er stemmen klinken. Eerst denk ik dat Lynn aan het bellen is, maar daarna realiseer ik me dat ook Timo zijn stem ook aanwezig is.

Verward loop ik de kamer binnen. 'Hoi?' zeg ik vragend. Timo's wangen kleuren rood, geen idee waarom. Ik loop de kamer in en Lynn springt meteen op. "Ja, meid. Dit bedoel ik dus!" zegt springend. Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Ik weet het niet hoor' zeg ik.

"Waar ga je heen?" vraagt Timo. Ineens staat hij naast me, en mengt hij zich in het gesprek. 'Gewoon. Naar een feestje.' zeg ik. "In dat?" zegt hij vragend, terwijl hij naar het jurkje wijst. Onzeker sla ik mijn armen over elkaar. Afkeurend kijk ik naar mijn voeten. 'Niet doen?' vraag ik nerveus.

Timo is nogal over-protective, dat weet ik. Maar hij is wel altijd eerlijk, wat ik waardeer. Zijn mening is dan ook belangrijk voor mij, wat niet altijd heel handig is. Op sommige momenten kan hij mij zelfverzekerd maken, maar soms ook onzeker.

"Ach, nee! Doe niet zo gek!" roept Lynn ineens hard. "Dat jurkje is gemaakt voor je." zegt ze, en ze geeft me een knipoog. Ik lach kort even. 'Zeker?' vraag ik onzeker. Lynn knikt. "100% zeker."

Ik kijk nog even naar Timo. 'Tegen Lynn zeg je toch ook niets.' zeg ik, en ik wijs naar Lynn. Haar jurkje is nog korter dan die wat ik aan heb. Timo haalt zijn schouders op. "Maar jij bent mijn zusje." zegt hij beschermend. "Jep, dat weten we. Maar we willen haar ook wel eens zien shinen." zegt Lynn blij. Timo knikt. "Ik weet het." zucht hij. "Je ziet er mooi uit." zegt hij dan, en hij trekt me in een knuffel.
"Awhhh. Wat lief!" zegt Lynn. Snel laat Timo mij los en ik zie dat hij weer bloost. Wat is er mis met hem?

'Zit mijn haar ook een beetje goed?' vraag ik Lynn. "Toppie!" zegt ze. Ik pak mijn kleine tasje van mijn bureau en stop mijn lipgloss erin. Verder zit het tasje al vol met in-case-of-stuff. Because you never know..

"Zullen we dan?" vraagt Lynn. Ik knik. 'Jep! Wacht, ik ga nog even naar Mila.' zeg ik. Snel loop ik mijn kamer uit en open ik zacht de kamerdeur van Mila.

Het is al donker binnen, maar ik weet dat ze nog wakker is. 'Miltje.' fluister ik zacht. Ik zie dat ze rechtop in haar bedje gaat zitten en langzaam loop ik naar haar toe. Mila heeft me wel eens verteld dat ze niet goed kan slapen als ik haar niet heb ingestopt. Dan wacht ze altijd tot ik kom, dat is toch schattig.

"Wauw, wat een mooie jurk!" zegt Mila zacht. Met haar handjes wrijft ze over mijn glitterjurk. Ik grinnik zacht. 'Die is van Lynn.' zeg ik. Niet begrijpend kijkt ze me aan. "Waar gaan jullie heen?" vraagt ze. 'Naar een feestje.'

"Ik wil mee!" zegt ze nu hard. Ik hou snel een vinger voor mijn mond, maar moet tegelijk ook lachen. 'Nee, dat gaat niet. Jij moet lekker slapen.' Ik pak een knuffel van de grond. 'Met Wolletje!' zeg ik, terwijl ik de knuffel tegen haar lijfje duw. Mila lacht zacht. "Is het een grote mensen feest?" vraagt ze. Ik knik. 'Ja, heel saai.' zeg ik en voor her effect rol ik met mijn ogen.

Mila gaat weer liggen en sluit haar ogen. 'Ga maar lekker slapen.' zeg ik terwijl ik haar instop. Snel duw ik een kus op haar kruin en loop ik weer naar de deur. "Doei, Eefje. Veel plezier!" zegt Mila nog, voordat ik de deur dichtdoe.

"Zullen we dan nu gaan?" vraagt Lynn, die al op me staat te wachten bij de trap. Ik lach. 'Ja, ja, ik kom al.' zeg ik hoofdschuddend.