The One Who Loved.

"Als je niet zo had liggen dromen, was je misschien sneller geweest."

Als een felle zonnestraal op mijn gezicht beland, open ik voorzichtig mijn ogen. Dat was een slechte keuze, meteen sluit ik ze weer en ga ik met mijn hoofd in het kussen liggen.

Vandaag is het zaterdag. De tweede dag van de hittegolf.

Gisteravond kwam ik pas laat thuis. Jace stond er op om mij naar huis te brengen, wat ik stiekem wel fijn vond. Alleen door het donker fietsen is niet perse iets wat ik leuk vind, dus is het altijd wel fijn als iemand aanbiedt te toeschouwen hoe je weer veilig thuis komt.

Eenmaal binnen was ik zo moe, dat ik rechtstreeks naar bed ben gegaan, zonder überhaupt mijn tanden te poetsen.

Na nog een paar keer wild gedraaid te hebben besluit ik uiteindelijk toch maar op te staan. Ik krijg de slaap toch niet meer te pakken, zodra ik eenmaal wakker ben.

Ik open het gordijn, waardoor de hele kamer verlicht wordt. Het weer is in een goede bui, er is geen wolkje aan de lucht of wind te bekennen. Het wordt een mooie dag, vrijwel meteen krijg ik zin om mijn leukste zomerjurken aan te trekken.

Ik grijp deze dan vervolgens ook uit mijn kast, en loop al naar de badkamer om me om te trekken. Pas dan realiseer ik me dat ik Jace zijn hoodie aan heb. De hoodie die zijn geur met zich meedraagt.

Ookal kan ik mezelf niet zien, ik weet dat mijn wangen een kleur krijgen. Als ik die situatie eenmaal tot me laat doordringen, sla ik beschaamd een hand voor mijn veel te grote voorhoofd.

Sinds wanneer denk ik op deze manier over Jace?

Sinds wanneer mag ik hem?

Sinds wanneer denk ik überhaupt aan
hem?

Ik zucht diep, en schrik me vervolgens een dood als ik zie dat mijn broer achter me staat.

'Jezus, Timo!' roep ik. De hand, die zojuist nog op mijn voorhoofd lag, heeft zich verplaats naar mijn borstkast die snel op en neer gaat van de schrik.

Timo grijnst. "Doe je dat altijd?" spot hij. "2 minuten lang voor de badkamerdeur staan wachten en nadenken, in een hoodie die veel te groot is voor jou en opvallend veel naar mannenaftershave ruikt?"

Zijm woorden maken het er niet bepaald beter op, en weer merk ik dat er een rode blos ontstaat die zich op de oh-zo-bekende-plek op mijn gezicht neer poot.

'Nee. Dit was eenmalig.' snauw ik naar hem. 'En trouwens, wie zegt dat deze hoodie niet van mij is? Oversized is helemaal in tegenwoordig.'

"Eef, maak me nou niet aan het lachen, oké? Ik zie meteen dat je die gepikt hebt van Jace." zegt Timo alsof het niks is. Hij loopt vervolgens naast me af de badkamer in, en sluit de deur recht voor mijn gezicht.

Verbluft blijf ik achter.

'Hey!' roep ik boos. 'Dat was niet aardig!' Normaal neemt Timo altijd de "overprotective brother rol" aan, maar vandaag heeft hij duidelijk andere plannen.

Ik hoor Timo aan de andere kant van de deur lachen. "Als je niet zo had liggen dromen, was je misschien sneller geweest."

Dit is gewoon pestgedrag.

Op de basisschool is mij altijd verteld, als iets één keer gebeurd is dat plagen. Gebeurd het vaker? Dan wordt je lichtelijk gepest.

'Als jij gewoon niet zo dik was geweest, hadden we ook best tegelijkertijd de badkamer kunnen gebruiken.' val ik aan.

Diep van binnen weet ik ook dat Timo alles behalve dik is. Tot de brugklas was hij zo mager als een broodplank, maar sinds dat hij elke dag naar de sportschool gaat heeft hij gespierde armen en een sixpack, waar hij alle meisjes mee versiert.

Nee. Dik is hij zeker niet. Maar het leek me gewoon een perfecte comeback.

Er komt vervolgens geen reactie terug, dus wacht ik tot hij zo'n 3 minuten later de badkamer verlaat, en ik er gebruik van kan maken.

'Gadverdamme, Timo!' kraak ik hem af. 'Heb je hier liggen poepen ofzo?' Met een hand knijp ik mijn neus dicht, terwijl ik met de andere de smerige, stinklucht voor mijn mond wegwaai, zodat ik niet over mijn nek ga.

"Stel je niet aan. Dat is gewoon mijn nieuwe, biologische parfum." zegt hij.

Ik schiet in de lach. 'Sinds wanneer interesseer jij je voor biologische producten of überhaupt het milieu?' hoofdschuddend zet ik een raam open.

Timo haalt zijn schouders op. "Kan toch." zegt hij. "En trouwens, dit ruikt beter dan die stinkhoodie van jou. Zeg maar tegen Jace dat als jij je wil versieren hij toch echt wat beter z'n best moet doen."

'Hij probeert me niet eens te versieren.'

"Zou je denken? Waar komen anders al die romantische manoeuvres vandaan? Zeker pure vriendschap, of zoiets." lacht hij.

Ik maak een "tss!" geluid en sluit snel de badkamerdeur, voordat Timo nog meer pestgedrag kan vertonen.

"Oh ja, en Eef?" roept hij daarna nog.

'Wat?' snauw ik terug. Kan hij me niet even met rust laten.

"Jij en Jace? Zeg maar tegen hem dat die een andere chick moet zoeken!" zegt hij iets te zelfverzekerd.

Daar is de overprotective brother versie, hoor mensen.