Chapter 33

1.7K 70 0
                                    

Ilang araw na ang nakalipas. Hindi pa rin ako makatakas, wala ngayon si Clai nasa school siya. At naka lock pa rin ako sa basement.

Bigla naman bumukas ang pinto. Dahilan upang mapatingin ako roon, nagulat nalang ako ng makita si Illy.

Linlin—” naputol ang sasabihin ko ng agad niya tinakpan ang bibig ko.

“Shh, aalis na tayo dito,” sabi niya.

Napatango naman ako, tinulungan naman niya ako makatayo. At lumabas na kami sa basement.

“Saan tayo pupunta?” tanong ko.

Sa pagkaka alam ko kasi, hindi 'to ang dinaanan ko noong nakaraang araw. Isa iyung pinto na kulay pula.

“Lalabas na tayo dito,” seryoso niyang sabi.

“Huh? Pero hindi naman ito—” naputol ang sasabihin ko ng agad siya sumabat.

“Don't tell me? Pumasok ka sa secret passenger?” Tumango naman ako sa sinabi niya. “Kaya ka pala hindi naka success sa pagtakas eh.”

“Huh? What do you mean?” tanong ko.

“Kung mabuksan mo ang pinto ng secret passenger at pumasok ka roon, siguradong magbibigay signal ang relo ni Clai na may nakapasok sa secret passenger,” sabi niya.

Hindi pala normal na relo ang suot niya noon. Kaya pala.

Pumasok naman kami sa blue na pinto, na may drawing na butterfly. Nakapunta na ako dito ah.

Pumasok naman kami at isa lang itong normal na kwarto.

“Anong gagawin natin dito?” tanong ko.

Hindi naman siya sumagot, kinakapa-kapa niya ang pader. Bigla naman may lumabas na pinto dahilan upang magulat ako. Binuksan niya naman ito at pumasok na kami.

Bigla naman lumiwanag ang relo ni Illy.

“Iyan ba ang signal?” Napatango naman siya sa tanong ko.

“But don't worry, hindi 'to makakarating kay Clai, dahil simula pa man noon, sa akin na ang kwarto na ito,” sabi niya.

“What?!”

“Noong bata pa kami, at nung buhay pa ang parents namin. Dito kami nakatira,” sabi niya.

Napatango naman ako, lumipat pala sila ng bahay noon. Dahil sinusugod sila ng mga kapit bahay nila dito.

Ng tuluyan na kaming makalabas. Agad naman may yumakap sa akin.

“K-ken.”

“I was worried about you! I'm so sorry, if pabiya akong boyfriend,” sabi niya halata sa boses niya ang pag aalala.

Kumalas naman siya sa pagkakayakap at ngumiti naman ako, para ipakita sa kanya na ayos na ako.

“Ang importante ligtas na ako ngayon, at hindi mo 'to kasalanan,” sabi ko.

“Mamaya na kayo maglandian. Umalis na tayo dito,” sabi ni Illy at hinila kaming dalawa.

•••

Nandito kami sa bahay ni Ken at nakaupo na ako sa sofa ngayon, habang katabi ko si Ken at hawak na hawak ang kamay ko.

“Siguradong hahanapin ka ni Clai mamaya. Mas mabuting hindi ka muna lalabas ng bahay, dahil kilala ko si Clai. Hindi siya titigil hanggang sa hindi ka niya mahahanap,” malungkot niyang sabi.

Obsessive Love Disorder 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon