TUZAK (KAÇINILMAZ AŞKLAR-3) (TAMAMLANDI)

TUZAK Bölüm 24

Selam TUZAK'çılar...

Bu aralar biraz Ayşe-Şafak ikilisi üzerinden gideceğiz. Hatırlarsanız ilk bölümlerde de Dinçer-Elif ağırlıklı okuyorduk, onları merak etmeyin oldukça mutlular..

Yeni bölümü keyifle okuyun..

Elif kaç saattir evin içinde dönenip durduğunu bilmiyordu. Ayşe arayıp konum istediğinden beri bir sorun olduğunun farkındaydı ama telefonda soramamıştı ani dönüşünün sebebini. Ayşe'nin ısrarla Dinçer'in yanında olup olmadığını sorması da ilk anda ilginç gelmişti genç kadına ama sonrasında ablasının kendisiyle yalnız kalmak istediği sonucuna ulaşmıştı. Leyla, Tekirdağ'a dönmeden önce ona ablasının en sevdiği yemekleri yaptırmış, Dinçer'e Ayşe'nin geleceğine dair mesaj atmıştı. Kendisi bir halt yiyememişti bu süre zarfında, önce alerji olmuşçasına boynunu kaşıyıp durmuş sonra tırnaklarını yemiş, şimdi de evin içinde deli danalar gibi gezinip duruyordu.

Bir şey olmuştu!

Elif, İstanbul'un lanet trafiğine yakalanan ablasını beklerken kafasında tonlarca teori üretmişti ve eğer kapı zili çalmasaydı olayı abartıp Ayşe'nin organ mafyası tarafından tehdit edildiğine kadar varan uçuk fikirlere sahipti. Kapıyı açtığında karşısında soluk bir surat ve yorgun gözlerle duran Ayşe'ye, "Nihayet!" diyerek sarıldı genç kadın ve bu sarılma oldukça uzun sürdüğünden Ayşe'nin kolları arasındaki çırpınışlarını biraz geç fark etti.

"Beni içeriye alma niyetin var mı Elif?" diye soran ablasını serbest bırakıp kapının önündeki bavulu içeri aldı. Kapıyı kapatır kapatmaz Ayşe'nin karşısına geçerek iki kolunu tuttu ve uzun uzun süzdü genç kadını.

"Ayşe öldüm meraktan, niye döndün? Her gün konuşuyoruz seninle, bir sorun olmasa dönmezdin."

Ayşe yorgun hissediyordu kendini, Elif'e olanları anlatabilmek için bir tık dinlenmeye ihtiyacı vardı.

"Yavaş Elif, iyiyim ben, sadece anlatmaya başlamadan önce bir tık dinlenmeye ihtiyacım var, trafik berbattı, yemin ediyorum korna sesleri kafamda çalmaya devam ediyor hala."

Elif anlayışla salladı başını. "Duş almak ister misin?"

"Canım sence ben attığı her adım sonrası duş alan bir insan mıyım? Alt tarafı uçak yolculuğu yaptım, çöp konteynerinde sabahlamadım!"

Elif ablasının bavulunu onun için hazırladığı odaya götürürken, Ayşe, Şafak ile geçirdiği son anları düşünüyordu. Floransa'daki evden çıktıklarında onunla aynı arabaya binmemişti Ayşe. Tuna ve birimin nefret ettiğini tahmin ettiği ve kendisinin de pek hazzetmediği Ayhan Bey'le aynı araca binmiş, yol boyunca Tuna'dan birim ile ilgili öğrenebileceği her şeyi öğrenmişti. Öküz Damı'nın oğlanları şeflerine bağlılıklarını kanıtlarken bir tek Tuna hak vermişti genç kadına. Yol boyunca desteğini esirgemediği gibi iletişim halinde kalmak istemişti, tabi Ayşe'de kabul ederse. Ayşe, Tuna'yı sevdiğinden ve ileride kendisine faydası olabileceğini düşündüğünden seve seve kabul etmişti bu teklifi.

Ayhan Bey, ikisinin konuşmasına dâhil olmasa da ilgiyle dinlemişti konuşulanları ve Ayşe müze konusunu hemen halletmek istediğini söyleyerek onu da konuşmalarına dâhil etmiş, merkezinin Beşiktaş'ta olduğunu öğrendiği birime en yakın müzenin müdürü olmak istediğini söylemişti. Ayhan Bey bir iki telefon görüşmesi yaparak neredeyse üç dakika içinde halletmişti Ayşe'nin talebini. Genç kadın isteğinin bu kadar hızlı ve sorgulanmadan kabul edilmesi karşısında şiddetli bir şok geçirse de hiç belli etmemiş, adama görevini yerine getiren bir çalışanıymışçasına başıyla onay vermişti.