"Her zaman yanında olacağım, daima"
Insanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki de size ilk söyleyen ben değilim, ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu bilmenin bir ödülü oldu tabiki. Ama ödülüm hiç bu kadar acı olmadı.
"Off" diye mırıldandım.
Yattığım yerden kafamı kaldırıp
"Ne kadar sıkıcı bir film bu be"
Yüzümü buruşturdum
"Sevmiyorum kızım aşk filmlerini ben"
ah diye iç geçirip kendimi melankolik bir havaya soktum.
"Hele ki büsbüyük bir aşkı yaşarken" Şifa sarıldığı yastığı kaldırıp bana fırlattı.
"Kızım bir susar mısın lan?"
Attığı yastık saçımda ki topuzun sağlamlığını bozarken gözümün önüne bir kaç saç teli düştü. Yastığı karnıma bastırıp gözlerimi kıstım. İsaret parmağımı ona uzattım.
"Sen" Dedim
Şifa meydan okurcasıcana bana bakıyordu.
"Sindirellanın üvey kardeşi kılıklı" gülmemek için dudaklarımı sıkıyordum
"Sen beni kıskanıyorsun" Şifanın kaşları anında yukarı kalktı.
"Hadi ya," dedi.
"Diyelim ki kıskanıyorum, sen ne oluyorsun bu durumda sindirella mı?"
Kaşlarımı yukarı kaldırıp indirdim.
"Tabiki de hayır" dedim dişlerimi göstererek şirince sırıtarak.
Ellerimle topuzun arkasına birkaç kere vurup yan bir bakış attım.
"Bende senden daha güzel olan diğer üvey kardeşim"
O sırada gelen mesaj sesiyle Şifaya baktım. Omuzunu kaldırıp indirdi. Gözlerini filme çevirdi.
- Kağan : Unutulduğumu düşünmeye başladım.
Kırık bir gülümsemeyle baktım telefona. Kafamı iki yana salladım. Dün ki o konuşmadan sonra Kağan beni Şifanın güvenli kollarına teslim edip bir kaç gün kız kıza zaman geçirmemizi söylemişti. Bi an Kağan beni başından savuyor diye düşünsem de kabul etmiştim.
-Nil:Asla.
-Nil: Hem unuttun mu? Beni sen postalamıştın yanından. -trip atan emoji-
-Kağan: Pekâlâ. Kalbimi kırdınız şuan. Beni çok üzüyorsunuz Nil hanım.
Sesli bir şekilde güldüm. Şifa bir anda bana baktı. Birşeyler söylenerek diğer tekrar kafasını çevirdi.
-Nil: Peki peki birşey demiyorum...
Sırıtmaya devam ettim.
-Kağan: Başım belada.
Gülüşüm bir anda sönerken koltukta dikleşip oturur pozisyona geçtim. Ellerim titrimeye başlamıştı.
Korkmuştum.
-Nil: Ne ne oldu?
-Kağan: Adamın biri vurulmuş sokakta.
-Nil: Ne ne zaman?
-Kağan: Cebinde adresim bulunmuş.
-Nil: Nerdesin korkuyorum bak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
