"Ama sen onu zaten buldun, değil mi?"
Nefesimi tuttuğumu hissettim o an.
Sanki nefes almayı unutmuştum.
Şaşkınlık ile Kemal hocanın suratına bakakaldim.
Benden cevap bekler gibi bir hali yoktu.
Cevap vermeye niyetim yoktu.
Ama böyle bir cevap da beklemiyordum açıkçası ondan.
Şaşkınlığımı farketmiş olacak ki benden uzaklaştı.
"Kahven," Dedi sakin bir ton ile gözleriyle kahvemi işaret ederek
'hı? Dedim afallayarak gülümsedi.
"İçsene kahveni" dedi gülümsemesi yüzünden gitmeyerek.
Kahvemi elime aldım.
Açıkçası hala şaşkın halimden çıkamamıştım.
"Şimdi ne yapacaksın?" Dedi normal sohbet ediyor gibiydi.
Hiç o eskisi heredot saçmalığına bağlı kalmış birisi değilmiş gibi...
Bana biraz daha yaklaştı. "Arkanda ki gözünü bir an bile ayırmıyor buradan"
Derin nefes alıp kafamı salladım.
Kahvemden bir yudum aldım.
Kemal hoca direkt yüzüme bakıyordu.
"Zorlanıyorum" dedim dürüstçe.
Boğazımda bir sıkıntı hissettim gözlerim Kemal hocanın odağına girdi.
"Hemde çok" Kemal hoca dudaklarını birbirine bastırarak kafasını salladı.
Masada ellerini birbirine geçirdi.
"Biliyorum" dedi ellerine bakarak.
"Ve sana hala hoca diyesim geliyor" dedim o günün ilk gülüşünü o an yapmıştım.
Gülmekle kalmayıp bayağı kahkaha atmıştım.
Kemal hoca kaşlarını çatıp yüzüme baktı.
Elini uzatıp çatık kaşlarını düzeltti.
"Baştan tanışalım, ben Kemal"
Yaptığına şaşırıp elimi eline uzattım
"Nil" dedim çocuksu bir sesle.
Elimi sıkıca tutup masanın üzerine koydu.
Benim elim altta onun ki üstteydi.
Sanki elele tutuşuyor gibiydik.
"Cesaretini tebrik etmek istiyorum" dedim gözlerim ellerimizdeyken,
"Öğretmen öğrenci ilişkisi hiç normal karşılanmaz biliyorsundur" kafasını saga sola salladı.
"Hiç mühim değil" diye mırıldandı
"Buradasın Nil, ve izin ver bana destek olayım, baksana kendi kararlarını bile veremiyorsun her an tepende biri beliriyor ve sana engel oluyor."
Dudaklarımi bastırıp sessiz kaldım. Arkamı kastederek,
"Onları benden farklı zamanda da gördün mü?" Dedim merak ediyordum.
Kafasını hafifçe salladı.
"Nefes alışından, ne cevap verdiğine kadar haberi var onun" kafasını eğip gözlerini kıstı, elimi daha sıkı tuttu.
"Neler yapabileceğini neler yaptığını bilmiyorsun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Roman pour Adolescents"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
