"Bende bir değerin kalmayınca , değerli oldum senin için"
Kağanı o gün orada ne olduğu umurumda olmadan arkamda bırakıp eve girmiştim
Düşünmeden, ne halde diye merak etmeden.
Aşk elde olan birşey değildi evet, ama beni kendinden uzaklaştıran tavırları yaptığı hareketlerdi.
Belki de kendimi kandiriyordum bilmiyorum.
Eve girip üzerimi bile değişmeden kendimi yatağa attım.
Telefonun tiz sesi ile gözlerimi güne araladım.
Alarmımın sesi giderek yükselirken, ses beynimin içinde şaha kalkıp sınır hücrelerimi zonklatıyordu.
Kafami yastıktan kaldırıp telefona uzandım.
Alarmı kapattım.
Gözlerim hızla geri kapanmaya çalışırken kendimi zorladım.
Kapanmaması için,
Yataktan zorla da olsa kendimi kaldırdım. Banyoya ilerledim.
Dün kü kıyafetlerimle nasıl rahat edip uyumuştum bilmiyorum.
Üzerimdekileri çıkarıp kendimi duşa bıraktım.
Kafam hala sersem gibiydi. Dünü hatırlıyorum ama hayal gibiydi. Sanki yaşanmamış gibi.
Saçımı yıkamaya başladım.
O adamı tekrar görmüştüm.
Deliriyor muydum?
Elimi kaldırıp yüzügüme dokundum.
Gülümsedim.
Birlikte zaman geçireceğimiz vakitler de gelecekti.
Zaman her şeyi çözecekti.
Duştan çıktım.
Vücuduma ve saçıma havlu doladım.
Okula gitmek istemiyordum ama mecburdum.
Canı görecektim.
Vücudumu kurutup iç çamaşırlarımı giydim.
Çorabımı ve eteğimi geçirdim.
Saçımı havludan kurtarıp güzelce taradim.
Gözlerim uykulu bakıyordu.
Kurutma makinası ile saçlarımı kuruttum.
Okul lagosunu giydim ve masama oturdum.
"Evet" diye mırıldandım.
Saçımı tepeden sıkı bir topuz yaptım.
Normalde ince olan saçlarım kurutmamin etkisiyle kabarmisti ve bu da topuzumun daha iyi durmasını sağlıyordu.
Yüzümü nemledirip çok beklemeden fondötenü sürdüm, hızlı olmak istiyordum.
Göz altıma kapatıcı geçtim.
Gözlerime kuyruksuz bir eyeliner çektim.
Bronzer ile yanaklarımı koyulaştırdım.
Gözlerime rimelde sürüp en son dudaklarima doğal bir ruj geçip masadan kendimi zorla kaldırdım.
Çantama uzandım.
Günün dersine göre bir kaç kitap ve defter koydum.
Koluma taktım çantayı, telefonu elime aldım.
Odadan çıktım.
Hızlı adımlarla mutfağa doğru yöneldim.
Çalışanlar vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Novela Juvenil"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
