Nefes alışverişlerim ciğerlerimi zorluyordu. Dinlenmek için fırsatım yoktu koşuyordum neyden olduğunu nereye olduğunu bilmeden koşuyordum biri geliyordu biliyordum ve bir sona ulaşamayacaktım bunu da biliyordum.
Arkamdan sert keskin bir ses duydum
"Elif dur!"
Gözlerim o silueti gördüğünde kafamı hızla öne çevirdim.
Koşmanın etkisiyle saçlarım yüzüme gelmişti.
"Ben Elif değilim!" Diye bağırdım nefes nefese koşarken.
Karşımda gördüğüm 3 katlı inşaatın içerisine girdim.
İrkilerek kalktım olduğum yerden yatağımdaydım.
Alnım saçlarım boynum sırılsıklam ter içindeydi.
Yavaşça doğruldum oturduğum yerden ellimle yüzümü sıvazlayıp kendime gelmeye çalıştım.
Ilginç bir rüyaydı.
Derin bir nefes alıp banyoya yürüdüm.
Elimle yüzüme sert sert su çarptım.
Lavabo taşına yaslanıp suyun yüzümden akışını hissettim.
Yavaş yavaş gözlerimi kaldırdım aynadan kendi yansımama baktım çok solgun görünüyordum.
Göz altlarım çökmüştü.
Daha çok beklemeden yatağıma geçtim.
Kapanmak istemeyen gözlerimi zorlayıp kapattım.
Uykunun kollarına teslim oldum.
Sabahın keskin ışıklarına meydan okuyarak açtım gözlerimi gece ki rüyanın etkisindeydim hala.
Serpil kapıyı tıklayarak içeri girdi gülümseyerek suratıma bakıyordu.
"Uykucu uyanmış bakıyorum" yattığım yerden hareket etmeden "hı hı" diye mırıldandım.
Üzerimde ki çarşafı atıp ayağa kalktım.
Bugün okula gitmeyecektim.
Düz gri salaş bir tişört ve siyah diz altı bir tayt giydim.
Salona indim.
Mutfağa geçip kahvaltı masasına oturdum.
Çok geçmeden Serpil de masaya gelmişti.
Bana şaşkın bir ifadeyle baktı.
"Bir sorun mu var tatlım?" Dedi içten bir şekilde.
Dudaklarımı birbirine bastırıp kafamı hayır anlamında salladım.
"Kötü bir rüya gördüm. Gerçek gibiydi"
Bakışlarım kahvaltı tabağıma döndü.
Hâlâ etkisindeydim.
"Olur öyle" dedi Serpil tatlı tatlı bakarak
"Bende çok görüyordum önceden" gülümsedim.
Kahvaltı yapmaya odaklandim.
Kahvaltımı bitirip masadan kalkacağım sırada Serpil beni durdurdu.
"Birşey yemedin" dedi ilgili bir şekilde.
Kafamı hafif sallayıp "yeterli" dedim.
Adımlarımı odama yönelttim.
Odama geldiğimde pencerenin kenarindaki koltuğa oturup dışarı bakmaya başladım.
Gördüğüm rüyayı düşünmeye çalışıyordum.
Nereden ve neyden kaciyordum? Bu kadar anlamsız ve kısa bir rüya olabilir miydi? Hatirlamiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
