"Abi uyan!"
Bir kaç ayak sesi duydum.
"Abi kalksana!"
"Of" dedi o zihnimde yankı uyandıran ses.
Can.
"Neler oldu?"
Tekrar bir kaç ayak sesi.
"Nil!" Dedi dehşet içinde
Hızlı adımlarla yanıma geldi.
"Onu öldüreceğim!" Dedi yanağımdan tutup kendine çevirirken.
"Şu haline bak kafasına vurmuşlar!"
"Abi" dedi ciddi bir ses.
"Gitmemiz gerek!"
"Tamam Nilde uyansın"
Diğer ayak sesi yaklaştı
"Onu daha sonra da kurtarırız şuan önemli olan sensin!"
"Olmaz, herşeyden önemli o" dedi hızla Can,
"Onu bırakmam"
"Ona zarar vermezler"
"Kim bilir nasıl bir oyuna çekecekler Onu!"
"Abi gitmemiz gerek!"
Dışarıdan yüksek tonda bir ses duyuldu.
"Geliyorlar"
Bir dudak baskısı hissettim.
"Geleceğim söz."
Gözlerim yavaşça aralandı.
Etrafımda ki kalabalığa şaşkınca baktım.
"Neredeyim ben?"
"Elif," gözlerim yukarı kaydı.
Yattığım yerde doğrulup oturmaya çalıştım.
Esra baş tarafımda oturuyordu.
Elini bana uzattı.
"Iyi misin?"
Elimle kafamı tuttum.
"Bayıldım mı?"
Esra benim elimden tutup hafifçe doğrulttu.
Kalabalığa eliyle dağılmasını işaret ederken,
"O iyi" dedi.
Koluma girip beni bulunduğumuz yerden uzaklaştırdı.
"Ne oldu?" Dedi anlamaz gibi.
"Hatırlamıyorum hiç," yüzümü buruşturup hatırlamaya çalıştım.
En son Buseyi görmüştüm.
"Seni arıyordum sanırım o sıra bayıldım"
Beni avmnin ortasında bekleme bankalarının birine oturttu.
"Daha iyi misin?"
Dedi korka korka yüzüme bakarak
Kafamı salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
