"İntikam alacak kişi, ben miyim sence?"
Beklediğim cevap buydu,
Caneri kışkırtmak ve bunu öğrenmek, amacım buydu ama bunun bu kadar kolay olacağını düşünmüyordum.
Yaşıyordu.
Kağan yaşıyordu.
Gülümsedim.
Caner sandalyeyi geriye çekti.
Gözlerini psikopatça açıp dişlerini gösterdi.
"Bazı şeyler hiç değişmiyor, değil mi?" Eliyle masayı gösterdi, tekrar aynı ortamda olmamızdan bahsediyordu.
"Senin hala maşa olman gibi" dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerimi etrafta gezdirdim, şirin bir ifadeydi yüzümde ki Caner benim neşemi kaçıramazdı.
Canerin neşeli yüzü sertleşti, yüzüme sinirli bir şekilde bakmaya başladı.
Berfu elinde iki tane kahve bardağı ile masaya yaklaştı, kaşları çatıldı.
Masaya gelmesiyle onun arkasında birisi belirdi.
Bu demek oluyor ki başından beri izleniyordum.
Berfu elinde ki bardaklar ile Canere bakmaya başladı. Durumu anlamaya çalışıyordu.
"Aşkım?" Dedi Berfunun arkasından bir ses,
"Çok oyalandın" Berfu gözlerini kısıp yüzüme kısa bir bakış attı.
Dudaklarımı birbirine bastırıp gözümü kapatıp açtım, gelen kisi Sifaydi.
Masaya dirseğimi yaslayıp, elimi ağzıma getirdim.
Berfu çenesini hafifçe oynattı, bu duruma sinirlenmişti, hızla arkasını döndü.
Hızla dönmesinin etkisiyle elinde ki kahve bardakları arkasında ki kişinin üzerine döküldü.
Yani Sifanin.
Tiz bir çığlık yankılandı kantinde, elimi ağzıma olabildiğince kapatmaya çalıştım.
Gülmek istemiyordum.
Giydiği beyaz renk gömleğin sağ tarafından, kot pantolonunun sağ dizine kadar kahve olmuştu.
"Ah" dedi Berfu samimiyetsiz bir şekilde
"Bilerek yapmış gibi oldum ya," gözlerimi kapattım kendimi sıkıyordum.
Caner olayı anlamamıştı ama gözleri üzerimdeydi.
Berfu az önce ki ifadesini değiştirdi.
Sifanin yüzüne dik bir şekilde baktı.
"Yada bilerek yaptım" bilmiş bir şekilde bakmaya başladı.
Şifanin yüzünde ciddi bir hal oluştu.
"Senin-" hızla kalktım sandalyeden,
"Yeterli," dedim Berfunun kolundan çekerek.
"Buna vaktimiz yok" Berfunun gözlerine kısa bir bakış attım.
Şifa direkt olarak Berfuya bakıyordu.
Ikisini de orada bırakarak Berfu ile kantinden çıktık.
"Neler oluyor?" Dedi Berfu hızla koridorda ilerlerken,
Kafamı iki yana salladım dudaklarımı araladım.
"Yaşadığı kesinleşti" Berfunun yüzü bana döndü.
Sınıfın bulunduğu kata gelmiştik.
Beni durdurdu.
"Can bilmiyor değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Novela Juvenil"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
