Deniz Tekin - Gelir miyim.
"Yaşadığın herşeyi hakediyorsun sen"
Bir insanın hayatını alt üst edecek çok az şey vardır
Benim öyle degildi.
Herhangi bir kelime günlerce içimde yer edinir, olur olmadık yerlerde aklıma gelip günümü zehir ederdi.
Ben normal değildim.
Acım normal değildi.
Hayatıma reset atmak isterdim.
Sıfırlamak , herşeye sıfırdan başlamak.
Yaklaşık bir haftadır odamdaydım, Veli gittikten sonra bilekligi attığım yerde aramış bulamamıştım, Veli demişken en son kalbimi delip içine büyük bir bomba bırakmıştı.
Onu o günden sonra görmemiştim.
Zaten gelmeyeceğini kendi söylemişti.
Çok umrumdaydı sanki
Onun dışında pek fazla hareketlilik olmadı ,
aa şey Şifa.. benden bir kaç gün haber alamayınca buraya gelmişti, her gelmesine reddetmiştim görüşmeyi.
En son beni burada zorla tutuyorlar diye düşünüp polislerle beraber gelmişti.
Hay Allahım! Yahu bu adam benim babam ve ben 17 yaşındayım 17 Polisler ne yapacak bana be kızım..
En sonunda odamdan çıkmayı başarmış, Şifaya iyi olduğumu biraz zamana ihtiyacımın olduğunu söylemiştim.
Yinede herşeye rağmen bana sarılıp kulağıma doğru, "Seni burda zorla tutuyorlarsa göz kırp.." gibi birşeyler sacmalamışti.
Dışarı çıkmayı istemeyen bendim aslında , zamana ihtiyacım vardı.
Ben düşüncelerimin en içindeyken odanın kapısı tıklatıldı.
Cevap vermedim.
Nasıl olsa iceri girilecekti, yorulmamın alemi yoktu.
Gelen kişiye soğuk bakışlarla baktım.
Serpil, elindeki alışveriş poşetleriyle içeri girdi.
"Selam," dedi elindekileri bırakıp kendini yatağa atarak, ben ise pencerenin kenarındaki koltukta oturmuş , düz bir şekilde ona bakıyordum.
Biraz dinlendikten sonra , heyecanla ayağa kalktı.
Eline aldığı poşetleri açmaya başladı.
Ilk açtığı poşetin içinden bir ayakkabı kutusu çıktı.
Kutuyla bana doğru geldi kucağıma bıraktı.
Neşeli bir şekilde bakıp kaşlarıyla kutuyu işaret etti.
"Açsana" neşesi bozulmasın diye suratsiz bir şekilde kutuya yöneldim.
Kutuyu açtığım anda gözlerim irileşti, kadife , bilekte , dar kesim ve topugunda kırmızı gülden nakış işlemeli siyah topuklu bir bot.
"Oha" dedim şaşkın bir sesle,
"Bu kadarını beklemiyordum"
Serpil gülüp diğer poşetlere yöneldi.
Bende botu ayağıma geçirip denemeye başladım.
Gerçekten çok beğenmiştim.
Sonra Serpil diğer posetlerden çıkardığı, rengarenk belki 20 çorabı yatağımın üzerine koydu.
"Siyah istemiştin, biliyorum ama belki fark yaratmak istersin diye düşündüm."
Kafamı sallayıp bakislarimi tekrar botlara yönelttim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
