"Girmek isterse, girer"
Şaşkınlık içinde Şemsi 'nın suratına baktım.
Kafasını kaldırmış, Canere dik bir şekilde bakıyordu.
Bakışlarım tekrar Kağana döndü, elinde ki şırıngayı sert bir şekilde sıktı. Gözlerini kapattı, yüz hattı sinirliydi.
Sonra bana baktı.
Ne konuşacağımı bilmez bir şekilde bakıyordum.
Şaşırmıştım.
Arkamdan bir ayak sesi geldi.
Kağana bakıyordum, gözlerimiz birbirinde takılı kaldı.
"Zorla içeri girdi," dedi Burcu arka tarafımdan
Beni Kağana şikayet mi ediyordu?
"Durdurmaya çalıştım ama zorla girdi" gözlerimi devirdim.
"Bilmez miyim?" Dedi Kağan kısık bir ses ile, gözlerim kısıldı.
Ona bakmayı bıraktım. Gözlerim etrafa çevrildi.
Terkedilmiş bir yer gibiydi.
Bir kaç boş kasa, köşede eskimiş bir koltuk takımı ve onun ortasında paslanmış demir varil, içinde ateş yanıyordu.
Ilginç bir yerdi.
Gözlerim tekrar Kağana döndü.
Sonra ondan düşüp önünde sandalye de duran adama baktım.
Onunla gözlerimiz kesişti.
Ben ona bakmaya devam ederken, Kağan elinde ki şırıngayı oradan birisine uzatıp hızlıca yanıma geldi.
Önümde durdu.
Ona bakmıyordum,
Gözlerime vuran keskin ışık gözlerimi yaşartmıştı. Çok yoğundu.
"Nil" dedi Kağan önümde dururken
Ona bakmıyordum.
Çocuğa verdiği şırıngaya baktım, içinde beyaz renk birşey vardı.
Yüzümü buruşturdum.
"Sen ne yapıyorsun?" Dedim kısık bir ses ile,
"Korkma," dedi yavaşça
Gözlerine anlamsızca baktım.
"Korktuğum falan yok burada ne yapıyorsun Kağan?"
Gözlerim tekrar içeride ki insanlara döndü.
"Neler oluyor?"
"Hah" dedi Burcu arkamdan çıkıp bana çarparak geçerken
"Şaşılası bir insansın" kaşlarımı çattım ama Burcuya birşey söylemedim.
Kağan Burcunun o hareketine karşı döndü, yüzüne ciddi bir halde baktı.
Burcu omzunu silkti, umursamıyor gibi bir hale büründü.
Kağan ellerini kaldırıp yüzümü iki yandan tuttu.
"Anlatacağım" gözlerine baktım.
Beni ikna etmeye çalışıyor gibiydi.
"Söz veriyorum, gelip anlatacağım"
Kafamı iki yana salladım.
"Şimdi" kafasını hafif kaldırıp indirdi.
Ellerini yüzüme iyice bastırdı.
"Güzelim," sol tarafımda bir titreme hissettim.
"Su an anlatılacak birşey olsa anlatırdım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
